e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Στιγμές οδύνης από την κηδεία του δολοφονηθέντος στην Τουρκία Ρώσου Πρέσβη Αντρέι Karlov

22 Δεκεμβρίου 2016, στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος Χριστού στη Μόσχα, προεξάρχοντος του Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας κ. Κυρίλλου








































Το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Διονυσίου Δ΄ [video]






Το Μήνυμα του Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Διονυσίου Δ΄ για τα Χριστούγεννα 2016 [κείμενο]

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Δ΄
ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Προς
τον Ιερό Κλήρο και τον Ευσεβή Λαό της καθ’ ημάς Μητροπόλεως
           

Αγαπητοί συνεορταστές,
            Όταν φθάνουν τα Χριστούγεννα, η απανταχού Χριστιανοσύνη στέλνει τον στοχασμό της ευλαβικό προσκυνητή στην Αγία Φάτνη. Τη φάτνη, που έγινε «το χωρίον εν ώ ανεκλίθη ο αχώρητος Χριστός ο Θεός», το λίκνο που φιλοξένησε τον σαρκοφόρο Σωτήρα μας.
            Αυτή η προσκυνηματική πορεία γίνεται το έναυσμα για ιερές σκέψεις γύρω από το αποκεκαλυμμένο μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Ο άναρχος Θεός άρχεται, ο Λόγος σαρκούται και εισέρχεται στην πορεία της ανθρωπότητας. Σε αυτό το σωτήριο έργο ο Ιησούς αφιέρωσε την επίγεια ζωή Του ιδρύοντας την Εκκλησία.
            Έρχεται έπειτα από την Σταυρική Θυσία, την Ανάσταση και την Ανάληψή Του στους ουρανούς, με το Ευαγγέλιο Του, προς τον κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από φυλή και γλώσσα, ζητώντας να γεννηθεί μέσα του. Να του αναγεννήσει τις διαθέσεις της ψυχής του. Να του δώσει νέα ζωή, νικηφόρα κατά της αμαρτίας και των παθών. Να τον επαναφέρει στον Θεό, με την υιοθεσία, έτσι που ελεύθερα και αληθινά να τον προσφωνεί Πατέρα. Να τον ενισχύει στην εκτέλεση του καθήκοντος. Να του συμπαρίσταται στην κάθε θλίψη και δοκιμασία, δίδοντάς του παρηγοριά και υπομονή. Να του γίνεται ο μοναδικός αληθινός οδηγός στη ζωή.
            Χτυπά την πόρτα της ανθρώπινης καρδιάς αδιάκοπα και, παρακαλώντας, περιμένει με υπομονή κάποια στιγμή ν’ ανοίξει. Ανταποκρίνεται όμως ο άνθρωπος στην Αγάπη του Χριστού; Του προσφέρει τη δική του ως αντίδωρο; Εφαρμόζει τις εντολές Του, που αυτό αποτελεί και τη μοναδική απόδειξη; «Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος εστίν ο αγαπών με», μας διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Κύριος. Όμως -αλλοίμονο- οι αποφάσεις και τα έργα μας έρχονται σε αντίθεση με τις εντολές Του, δείχνοντας έλλειψη ουσιαστικής αγάπης σ’ Αυτόν.
            Είναι αλήθεια, πως αποκαμωμένος ο άνθρωπος από μια λανθασμένη ζωή, ζητεί διεξόδους. Τώρα τελευταία μάλιστα, αν εξαιρέσει κανείς δυσώδη γεγονότα που συμβαίνουν ανά την οικουμένη, καταβάλλονται προσπάθειες από τους ηγέτες των λαών και τους ίδιους τους λαούς, για την δημιουργία ενός κόσμου καλύτερου από τον σημερινό, ο οποίος, απαλλαγμένος από όσα παρανοϊκά και απάνθρωπα, θα μπορεί να μιλά για αγάπη, αδελφοσύνη, δικαιοσύνη και ειρήνη!
            Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι ευγενείς προσπάθειες εντέλει θα καρποφορήσουν! Αρκεί, βέβαια, να τεθούν κάτω από την οδηγία Εκείνου, ο οποίος από τη Φάτνη μέχρι τον Σταυρό Του, διακήρυξε αυτές τις ζωογονητικές αρχές. Αυτό ας είναι, αγαπητοί μου, και το σύνθημά μας πάντα, ιδιαίτερα όμως κατ’ αυτές τις άγιες ημέρες.

Αγαπητοί μου,
            Σας εύχομαι χαρούμενο άγιο Δωδεκαήμερο και ευλογημένο τον Νέο Χρόνο!!!
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  ο Ζακύνθου Διονύσιος Δ΄

Μήνυμα για τα Χριστούγεννα 2016 του Μητροπολίτου Ιταλίας και Μελίτης Γενναδίου

ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΝΟΤΙΟΥ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΙΕΡΩ ΚΛΗΡΩ ΚΑΙ ΤΩ ΕΥΣΕΒΕΙ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ


Θεοτίμητε καί πιστέ λαέ τῆς Ὀρθοδόξου Μητροπόλεως Ἰταλίας καί Μελίτης!
Ἄς εὐχαριστήσωμεν καί ἄς δοξολογήσωμεν τόν ἐν Τριάδι Θεόν, ὁ Ὁποῖος ἠξίωσεν ἡμᾶς νά φθάσωμεν καί ἐφέτος εἰς τήν μεγάλην καί χαρμόσυνον ἡμέραν, εἰς τήν «Μητρόπολιν τῶν ἑορτῶν», εἰς τήν κατά σάρκαν Γέννησιν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Συμμετέχοντες ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι εἰς τήν ἀνέκφραστον ταύτην χαράν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία σκιρτᾷ ἀπό ἀγαλλίασιν, καθόσον «τά σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται· Χριστοῦ τεχθέντος ἐκ τῆς Παρθένου», ἄς προσέλθωμεν εἰς τό ἱερώτατον καί ταπεινότατον Σπήλαιον τῆς μικρᾶς Βηθλεέμ, διά νά μάθωμεν τί εἶναι ἀγάπη καί ταπείνωσις, διά νά διδαχθῶμεν τήν εἰρήνην καί τήν εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ.
Συνεορτάζοντες ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς Μητροπόλεως μετά κατανύξεως καί εὐπρεπείας, ἄς πορευθῶμεν εἰς τό μέγα μυστήριον τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους, καί «ἐνδυναμούμενοι ἐν τῇ Χάριτι» Αὐτοῦ, ἄς πλησιάσωμεν τήν μοναδικήν ἐλπίδα τοῦ κόσμου, τόν Χριστόν, τόν Σωτῆρα τῆς ἀνθρωπότητος, ὁ Ὁποῖος θά προσφέρῃ εἰς ἡμᾶς τήν ἀγάπην Του διά μίαν νέαν ζωήν, ἀληθινήν καί σωτήριαν. Πράγματι, ὁ Ἄναρχος καί Ὑπέρχρονος Θεός ἔρχεται εἰς τόν κόσμον διά νά ἱδρύσῃ τήν Ἐκκλησίαν Του, ἡ ὁποία δέν ἀποβλέπει «εἰς τό νά κρίνῃ καί νά καταδικάσῃ τόν κόσμον», ἀλλά εἰς τό νά προσφέρῃ εἰς τόν κόσμον τό εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τήν ἐλπίδα, καί τήν ἀγάπην Του μέ τήν ἐνανθρώπησίν Του.
Τό ὑπερφυσικόν τοῦτο μυστήριον τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ περιλαμβάνει τό ὑπέροχον καί μελωδικόν Κοντάκιον τῆς ὑπερλάμπρου ταύτης ἑορτῆς: «Δι’ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη παιδίον νέον, ὁ πρό αἰώνων Θεός...».
Οἱ Ὕμνοι τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας, ἄξιοι τῆς Πίστεώς μας Ἀδελφοί, πεπληρωμένοι ἀπό Θεῖον Πνεῦμα καί σκέψιν ὑπεράνθρωπον, φωτίζουν καί ἐξηγοῦν μέ καθαρότατας καρδίας, ἀλλά καί ἀποκαλύπτουν εἰς τούς ἀνθρώπους, ἀφ’ ἑνός μέν τόν Θεόν Λόγον ὡς παιδίον καί τό παιδίον ὡς Θεόν. Ἰδού διατί τό παιδίον εἶναι θησυρός, ἰδού διατί τό παιδίον εἶναι ἀλήθεια, ἰδού διατί τό παιδίον εἶναι εὐλογία καί δῶρον Θεοῦ. Κατά τόν Εὐαγγελιστήν Ματθαῖον «ἐάν μή στραφῆτε καί γένησθε ὡς τά παιδία, οὐ μή εἰσέλθητε εἰς τήν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (18,3-4).
Τό μέγα καί ἀνερμήνευτον τοῦτο γεγονός, τό ὁποῖον στεφανοῦται μέ τόν ἀγγελικόν ὕμνον: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14), ἀντιλαλεῖ εἰς τά ὕψιστα δώματα τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλά καί εἰς ὁλόκληρον τήν γῆν, ἡ ὁποία εἶναι ταραγμένη, βασανισμένη, ἀπελπισμένη καί δυστυχής, χαμένη καί ἀδιάφορη, βουτηγμένη μέσα εἰς τήν διαφθοράν καί τήν κακίαν.
Ὅμως, ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἡ Ὁποία εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον, συντελεῖται διά νά γίνῃ οὗτος «υἱός καί συγκληρονόμος τῆς Βασιλείας αὐτοῦ», καί, μάλιστα, μέ ἕτερα δρώμενα καί γεγονότα, τά ὁποῖα φράσουν τά στόματα τῶν αἱρετικῶν.
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀναφέρει: «Ἐάν δέν ἔφευγεν ὁ Κύριος καί ἐφονεύετο ὑπό τοῦ Ἠρώδου, θά εἶχεν ἐμποδισθῇ ὁπωσδήποτε ἡ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἐάν πάλιν συνελαμβάνετο καί δέν ἐφονεύετο, τότε θά ἔλεγον οἱ αἱρετικοί ὅτι δέν ἐφόρεσεν ἀνθρωπίνην σάρκα, ἀλλά μόνον κατά φαντασίαν. Ἑπομένως, τά σχέδια τοῦ Θεοῦ, οὐδείς δύναται νά τά ματαιώσῃ, καί, ἀρκεῖ, ὁ περίτρανος λόγος τῆς Κεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας: «Καί πύλαι ᾂδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», διότι ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του εἶναι αἰώνια καί ἀθάνατη.
Ἡ ἀκατάλυτος χρυσή ἀλυσίδα τῶν Πατέρων καί Διδασκάλων τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας, τοῦτο, ἀκριβῶς, διδάσκουν, ἀλλά καί φωτίζουν καί ἀποκαλύπτουν εἰς ὅλους ἡμᾶς μέ τό τεράστιον πνευματικόν καί θεολογικόν αὐτῶν ἔργον, τό ὁποῖον εἰς τήν οὐσίαν ἀποδεικνύει τάς ὑπερφυσικάς καί ἀναλοιώτους αὐτάς ἀξίας καί ἀληθείας τῆς Μητρός ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
«Τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες», ὅπως περίτρανα γράφῃ ὁ τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολήν του (12,12), ἡ ἀκλόνητος Πίστις μας ἄς ὁδηγήσῃ ἡμᾶς εἰς τήν μοναδικήν ἐλπίδα τοῦ κόσμου, τόν Χριστόν, τό Παιδίον, τό ὁποῖον ἔσωσε τήν ἀνθρωπότητα, καί ἄς γεμίσῃ τήν ζωήν μας ἀπό χαράν, ἐνίσχυσιν, ὑπομονήν, ἀλλά καί ἐπιμονήν εἰς τήν προσευχήν, ἡ ὁποία εἶναι ἡ σπουδαιοτέρα βοήθεια εἰς τάς δυσκόλους περιστάσεις. Τά ὑπέροχα αὐτά ἀγαθά, τά ὁποῖα προϋποθέτουν τήν ἀγάπην καί τήν εἰρήνην, ἄς συνοδεύουν τήν πορείαν μας μέσα εἰς τήν Στρατευομένην Ἐκκλησίαν, ἔνθα ζῶμεν, κινούμεθα, δρῶμεν καί πορευόμεθα πρός τήν Θριαμβεύουσαν τοιαύτην.

«Εὐλογημένος παρά Κυρίου, εἰρηνικός καί ὄλβιος κατά πάντα ὁ Νέος Χρόνος 2017»!

ν Βενετί τ 25 Δεκεμβρίου 2016

Μητροπολίτης
ταλίας καί Μελίτης Γεννάδιος