e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 29 Απριλίου 2018

Συνέντευξη του Πατριάρχου Ρωσίας Κυρίλλου στον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα της Αλβανίας


— Αγιώτατε, πείτε μας, ποιος είναι ο σκοπός της επισκέψεώς Σας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας;
— Αυτή είναι η ειρηνική επίσκεψη προς την αδελφή Ορθόδοξη Εκκλησία. Ειρηνική την χαρακτηρίζουμε, διότι πρόκειται για επίσημη επίσκεψη του Πατριάρχου μετά την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο. Εξελέγην πριν από 9 χρόνια, αλλά ήταν αδύνατο να μεταβώ στην Αλβανία νωρίτερα. Γι΄αυτό με ιδιαίτερα αισθήματα πραγματοποιώ αυτή την ειρηνική επίσημη επίσκεψη προς την αδελφή Τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.
— Αφορμή για την επίσκεψή αποτελεί η πενηντάχρονη φιλία  Σας με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ή  μήπως κομίζετε ένα άλλο μήνυμα προς τον Αλβανικό λαό;
— Όπως προείπα, αυτή είναι η επίσημη επίσκεψη στην αδελφή Τοπική Εκκλησία. Αλλά το γεγονός, ότι γνωριζόμαστε με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο εδώ και πενήντα χρόνια και είμαστε φίλοι, βεβαίως χρωματίζει κατά τρόπον ιδιαίτερο τη επίσκεψη αυτή.
Ο μεγάλος μου πόθος ήταν να δω τον Μακαριώτατο Αναστάσιο, τον Προκαθήμνο της Εκκλησίας της Αλβανίας στον τόπο, όπου υπηρετεί. Τον γνωρίζουμε ως σπουδαίο ιεραπόστολο, ως άνθρωπο, ο οποίος κατέβαλε αρκετές προσπάθειες για την εξάπλωση της Ορθοδοξίας παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης και της Αφρικανικής Ηπείρου. Τον γνωρίζουμε ως ειδικό στον τομέα ιστορίας της Ορθοδόξου ιεραποστολής. Και σήμερα έχω τη δυνατότητα να απολαύσω τους καρπούς του ιεραποστολικού του έργου εκ του σύνεγγυς, εδώ στην Αλβανία. Μεγάλη εντύπωση μου προκαλούν εκείνα που βλέπω. Ευχαριστώ τον Θεό για τα δώρα, με τα οποία είναι προικισμένος ο Μακαριώτατος Αναστάσιος, και τα οποία αξιοποιεί στην πορεία της ιεραποστολικής του δράσεως.
Η Εκκλησία της Αλβανίας διήλθε τις σκληρότατες δοκιμασίες και διαλύθηκε σχεδόν ολοσχερώς. Σήμερα, όμως, παρατηρούμε την ανασυγκρότηση της εκκλησιαστικής ζωής, την κατασκευή πολλών Ι. Ναών, των κοινωνικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Και το πλέον σημαντικό είναι ότι η Εκκλησία της Αλβανίας ομιλεί στο λαό της σε μια γλώσσα κατανοητή. Είναι άκρως σημαντικό να έχει δυνατότητα η Εκκλησία να απευθύνεται στο λαό στη γλώσσα, την οποία καταλαβαίνει και η οποία του βοηθά να συνειδητοποιήσει τι είναι ο χριστιανισμός στην ιστορία.
— Αγιώτατε, ποιος είναι ο ρόλος της θρησκείας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του ριζοσπαστισμού;
— Φρονώ ότι ο ρόλος της θρησκείας είναι σημαντικός, διότι δεν είναι σπάνια όταν οι ακραίες ομάδες αντλούν έμπνευση από μια εσφαλμένη ερμηνεία των θρησκευτικών διδασκαλιών είτε δικαιολογούν τον εξτρεμισμό τους με την επιθυμία να ευαρεστήσουν τον Θεό. Δεν βλέπω καμία άλλη τεκμηρίωση, εκτός θρησκευτικής, η οποία θα ήταν σε θέση να αφοπλίσει το ιδεολογικό έδαφος του ριζοσπαστισμού και της τρομοκρατίας. Εάν οι ριζοσπάστες, προκειμένου να τεκμηριώσουν τις ακραίες ενέργειές τους, επικαλούνται τις θρησκευτικές αλήθειες και εκμεταλλεύονται τις θρησκευτικές ιδέες, τότε μόνο η θρησκεία είναι σε θέση να τα διαψεύσει όλα. Μόνο οι θρησκευτικοί οργανισμοί μπορούν να απευθύνονται στους πιστούς τους για να τους βοηθήσουν να καταλάβουν το ψεύδος του κηρύγματος των εξτρεμιστών, να δουν τον κίνδυνο, τον οποίο κρύβει τούτο, για την πνευματική κατάσταση των ανθρώπων και για την φυσική τους ύπαρξη.
— Κατά τη γνώμη Σας, πρέπει η θρησκεία να παρεμβαίνει στην πολιτική;
— Πιστεύω ότι τόσο η θρησκεία, όσο και η πολιτική αδυνατούν να είναι οι δύο πλευρές του ιδίου μεταλλίου. Πρόκειται για φαινόμενα εντελώς διαφορετικής φύσεως.
Η πολιτική είναι τρόπος διακυβερνήσεως των λαών, των μαζών, είναι τρόπος διακυβερνήσεως του κράτους και συνάψεως σχέσεων μεταξύ των κρατών.
Ενώ η θρησκεία ανήκει σε εντελώς άλλο χώρο. Το κέντρο του θρησκευτικού μηνύματος είναι η ψυχή του ανθρώπου, η συνείδηση και το ήθος του. Και το θρησκευτικό μήνυμα στοχεύει στο να βοηθήσει τον άνθρωπο να ζήσει αξιοπρεπώς σε αυτό τον κόσμο, να μην κάνει λάθη, να μην πέφτει σε πλάνες, να μην καταστρέφει την προσωπική του ζωή όπως και τις ζωές των άλλων.
Οι πολιτικοί ασχολούνται με άλλα πράγματα, δηλαδή με τις διεθνείς σχέσεις και τη διακυβέρνηση της κοινωνίας. Αλλά είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι η Εκκλησία έχει δικαίωμα για ηθική αξιολόγηση της α’ η της β’ πολιτικής, των α’ η των β’ πολιτικών παραγόντων, ακριβώς για να προστατεύσει, ακόμη και τους πιστούς της, από πολιτικές ενέργειες, οι οποίες μπορούν να τους ζημιώσουν τόσο πνευματικά όσο υλικά.
— Αγιώτατε, πιστεύετε ότι το κοινό Σας έργο, το οποίο επιτελείτε με τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Αλβανίας, αποτελεί χαρακτηριστικό της ποιμαντικής ενότητας;
— Το κοινό μας έργο με τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Αλβανίας αποτελεί χαρακτηριστικό και της ποιμαντικής, και της πνευματικής και της δογματικής μας ενότητας. Μαζί με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ανήκουμε σε μια Εκκλησία, την Ορθόδοξη. Επιτελούμε το κοινό έργο, ο καθένας από τη θέση του, όπου τον κάλεσε ο Κύριος, και εργαζόμαστε με το λαό, ο οποίος αποτελεί το ποίμνιό μας.
Θέλω να απευθυνθώ στον Αλβανικό λαό και να του ευχηθώ πρόοδο, ειρήνη και ψυχική γαλήνη. Την εποχή, κατά την οποία ο πολιτισμός μας εξελίσσεται ραγδαίως, όταν η ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη με ποικιλόμορφες κρίσεις, είναι πολύ σημαντικό να διατηρεί ο άνθρωπος την ακεραιότητά του την εσωτερική, να είναι ικανός να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής έτσι, ωστε αυτές οι προκλήσεις να μην καταστρέφουν την προσωπικότητά του και να μην διαλύουν τις θεμελιώδεις αρχές της υπάρξεως της ανθρώπινης κοινωνίας.







Παρουσίαση στα Τίρανα, από τον Πατριάρχη Ρωσίας, της ρωσικής μετάφρασης του βιβλίου "Έως εσχάτου της γης" του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας


Την Κυριακή, 29 Απριλίου 2018, στο πλαίσιο της Ειρηνικής Επισκέψεως του Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας Κυρίλλου στην Εκκλησία της Αλβανίας, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Καθεδρικού Ναού της Αναστάσεως των Τιράνων, πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της ρωσικής μεταφράσεως του βιβλίου του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου "Έως εσχάτου της γης"! Ακολούθησε πολιτιστικό πρόγραμμα, με χορωδίες και παραδοσιακούς χορούς!
Ιδού τι είπε ο Μακ. Αναστάσιος προς τον φιλοξενούμενο Ρώσο Προκαθήμενο:

Κατά την δεκαετία του 1960, όταν στα πλαίσια της Διορθοδόξου Νεολαίας αρχίσαμε να αναφερόμαστε στην συχνά «λησμονημένη εντολή» του Αναστάντος Χριστού: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη...» (Ματθ. 28:19-20), πολλοί θεώρησαν ότι επρόκειτο για ανεδαφικό ενθουσιασμό. Άλλοι επιχείρησαν να μειώσουν την προσπάθειά μας, ως δήθεν επίδραση των Δυτικών εκκλησιών.
   Αποφασίσαμε τότε, να προχωρήσουμε σε συστηματική θεολογική και ιστορική μελέτη του ιεραποστολικού έργου της Ανατολικής Εκκλησίας. Αρχίσαμε την έρευνα των Βυζαντινών Ιεραποστολών -στην κορυφή των οποίων δεσπόζει ο Ισαπόστολος Άγιος Κύριλλος-, το όνομα του οποίου φέρετε, Προσφιλέστατε Άγιε Αδελφέ.
   Κατόπιν προχωρήσαμε στο έργο των Ρώσων Ιεραποστόλων, οι οποίοι συνέχισαν τη διάδοση του Ευαγγελίου σε λαούς, οι οποίοι έως τότε το αγνοούσαν. Με βαθιά συγκίνηση ερεύνησα και δημοσίευσα για πρώτη φορά, στα ελληνικά και στα αγγλικά μελέτες για το έργο των μεγάλων Ιεραποστόλων, όπως του Αγίου Ιννοκεντίου Βενιαμίνωφ, στην Αλάσκα (ο οποίος τελικά εξελέγη Μητροπολίτης Μόσχας), του Αγίου Νικολάου Κασάτκιν στην Ιαπωνία, και πολλών άλλων.
   Αυτά τα κείμενα σε ενιαία επεξεργασία περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Έως εσχάτου της γης», που παρουσιάζεται σήμερα σε ρωσική μετάφραση. Μαζί με τις ευχαριστίες μου σε όσους συνέβαλαν στη μετάφραση και έκδοση του βιβλίου, αισθάνομαι την ανάγκη να Σας ευχαριστήσω εγκάρδια, Άγιε Αδελφέ, για την ευγενική σκέψη Σας να το παρουσιάσετε απόψε στην Αλβανία.
   Υπάρχει και κάτι ιδιαίτερο, που συνδέει το βιβλίο αυτό με τη διακονία μου στην Αλβανία. Το πνεύμα που διέπει τα κείμενα αυτά αποκαλύπτει το «ιδιαίτερο» μυστικό, που με οδήγησε να αποδεχθώ την κρίσιμη πρωτοεμφανιζόμενη αποστολή, την αναθεμελίωση δηλαδή και ανάπτυξη μιας Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας σε έδαφος ολισθηρό. Επίσης, εξηγεί, έμμεσα, την επιμονή μου να επισημαίνεται το χρέος της Ορθοδόξου Μαρτυρίας σε νέα σύνορα και να καταχωρείται στα πανορθόδοξα κείμενα (αρχίζοντας από τα ανακοινωθέντα των Συνάξεων των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών έως το Μήνυμα και τα άλλα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου των Ορθοδόξων Εκκλησιών στην Κρήτη).
   Ως επίμετρο του βιβλίου δημοσιεύεται ένα αρχικό «μανιφέστο», που καθόρισε τον ρυθμό της πορείας μας τις τελευταίες δεκαετίες. «Αδιαφορία για την Ιεραποστολή σημαίνει άρνηση της Ορθοδοξίας». Αντλώντας από τις αέναες πηγές της Ορθοδόξου παραδόσεως, έχουμε τη δυνατότητα να ανανεώνουμε τα οράματά μας και τη δράση μας. Ιδιαίτερα στον 21ο αιώνα, κατά τον οποίον ο τεχνολογικός πολιτισμός ενώνει ολόκληρη την ανθρωπότητα με εκπληκτική ταχύτητα.
   Η θεμελιώδης, πάντως, τελευταία εντολή του Αναστάντος Χριστού, -όπως τονίζεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου και στις Πράξεις των Αποστόλων- διατηρεί όλη την έντασή της: «Πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη...» (Ματθ. 28: 19-20) «καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες... ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.» (Πραξ. 1:8).





















Αρχιερατική Λειτουργία κατά την πανήγυρι της Ορθόδοξης Ενορίας της Βουδαπέστης


Την Κυριακή 29 Απριλίου 2018 (Κυριακή του Παραλύτου), πραγματοποιήθηκε η πανήγυρις της εν Βουδαπέστη Ορθόδοξης Ενορίας "Της του Θεού Σοφίας". Της Ευχαριστιακής Συνάξεως προεξήρχε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αυστρίας και Έξαρχος Ουγγαρίας κ. Αρσένιος, στο κτίριο της Εξαρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Βουδαπέστη, Múzeum utca 11, δίπλα στο Εθνικό Μουσείο Βουδαπέστης.




























Συλλειτουργία Πατριάρχου Ρωσίας και Αρχιεπισκόπου Αλβανίας στα Τίρανα [φωτοθήκη + ομιλία Αναστασίου]












































Στις 29 Απριλίου 2018 ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας Κύριλλος και ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος συλλειτούργησαν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αναστάσεως του Χριστού Τιράνων.
Μετά το πέρας της Θείας Μυσταγωγίας ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος προσφώνησε τον Προκαθήμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας ως κάτωθι:
Krishti u Ngjall! Χριστός Ανέστη! Христос Воскресе!
«Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον,
καί πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ·» (Ψαλμ. 102:1)
Πασχαλινή αγαλλίαση και ευχαριστία πλημμυρίζουν τις καρδιές όλων μας, κατά την πρώτη ειρηνική επίσκεψή Σας στην Αλβανία, Μακαριώτατε Άγιε εν Χριστώ Αδελφέ, Πατριάρχα Μόσχας και πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κύριλλε. Η ειλικρινής αυτή χαρά κορυφώθηκε με το σημερινό Συλλείτουργο, που κατεξοχήν εκφράζει την ενότητα της Ορθοδοξίας. Ολόψυχη αναβλύζει η ευγνωμοσύνη μας προς τον Τριαδικό Θεό, για το πασχαλινό δώρο της εδώ παρουσίας Σας.
Κατά τη χθεσινή Δοξολογία αναφέρθηκα στην πρώτη συνεργασία μας, στις αρχές του 1970, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Ορθοδόξου Νεολαίας «Σύνδεσμος», στον οποίο διακονήσαμε ως Αντιπρόεδροι. Εσείς ως εκπρόσωπος της δυναμικής νέας γενιάς της τότε Σοβιετικής Ενώσεως και ο ομιλών ως βετεράνος του «Συνδέσμου», υπεύθυνος για τον τομέα Εξωτερικής Ιεραποστολής, του Διορθοδόξου Κέντρου «Πορευθέντες». Την εποχή εκείνη η Εκκλησία της Ρωσσίας υφίστατο ακόμη την αντιθρησκευτική πίεση. Ενώ η Εκκλησία της Αλβανίας είχε φθάσει στο βάθος του βαράθρου του αθεϊστικού διωγμού. Είχε πλήρως κατεδαφισθεί.
Αναλογίζομαι συχνά την περίοδο της ενεργούς συμμετοχής μας στα δρώμενα της Πανορθοδόξου Νεολαίας, διότι, όπως γνωρίζετε, θεωρώ τον τομέα αυτόν κρίσιμο και ζωτικότατο διαχρονικά  στη ζωή της Ορθοδοξίας. Σταθερή πεποίθησή μου είναι ότι οι νέοι, που αναζητούν ελευθερία, δικαιοσύνη, αγάπη, θα βρουν τον πλούτο ζωής που επιθυμούν στην Εκκλησία Εκείνου, ο Οποίος είναι η αλήθεια και η ζωή. Για την Εκκλησία της Αλβανίας σταθερά τονίζουμε ότι οι νέοι δεν αποτελούν απλώς «το μέλλον» της, αλλά το δυναμικό παρόν.
Στην μεταπολεμική περίοδο, όταν άρχιζε η Οικουμενική Κίνηση, οι Ορθόδοξοι νέοι, θεολόγοι λαϊκοί και κληρικοί ενέτειναν τη φωνή τους για περισσότερη ενότητα κυρίως μέσα στην Ορθοδοξία. Μία φράση μας – κλειδί  της δεκαετίας του 1960, που έκτοτε δεν έπαψε να επαναλαμβάνεται, ήταν ότι: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι μία Συνομοσπονδία τοπικών Εκκλησιών, αλλά η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία».
Παράλληλα με τον πρώτο πόνο μας για την πανορθόδοξη ενότητα  αναπτύχθηκε και η έντονη αίσθηση του χρέους για τη μαρτυρία της Ορθοδοξίας σε νέα σύνορα, ιδιαίτερα στην Αφρικανική Ήπειρο, καθώς για τον επανευαγγελισμό στις χώρες, που είχαν υποστεί τον σκληρό αντιθρησκευτικό διωγμό.
Γνωρίζω καλά, Προσφιλέστατε Άγιε Αδελφέ, ότι σε όλες αυτές τις αναζητήσεις και προσπάθειες είσαστε στην πρώτη γραμμή, με αμείωτο ζήλο και δυναμικό λόγο. Δεν λησμονώ την έντονη παρουσία Σας –ως Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Εκκλησίας Ρωσσίας– στις Συνελεύσεις, Επιτροπές και άλλα όργανα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής Θρησκευτικών Ηγετών». Και κατά τις δυο τελευταίες δεκαετίες, στις Συνάξεις των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, πάντοτε χαιρόμουν ιδιαίτερα τη φιλική  και αποδοτική συνεργασία μας.
Κατά τον 21ο αιώνα ζωτικά για την Εκκλησία μας παραμένουν τα θέματα:  α) Η εμβάθυνση της ενότητος των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Με τονισμό παντοτε του μυστηριακού και σωτηριολογικού χαρακτήρα της, την ουσιαστική πνευματική καλλιέργεια των μελών της, με έμφαση στην Αγία Γραφή και στην πατερική παράδοση, με ενίσχυση της αυτοσυνειδησίας ότι η Εκκλησία είναι «Σώμα Χριστού», «τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσιν πληρουμένου» (Εφες. 1:22-23). β) Η δυναμική Ορθόδοξη μαρτυρία στον σύγχρονο κόσμο. Με τη βεβαιότητα ότι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, στην οποία ανήκουμε, δεν ζει αποκλειστικά για τον εαυτό της αλλά ό,τι είναι και ό,τι της έχει δοθεί προορίζονται για ολόκληρη την ανθρωπότητα. γ) Η συμβολή στην ειρηνική συνύπαρξη και αρμονική συνεργασία των κατά τόπους θρησκευτικών κοινοτήτων. Με προσπάθεια να γεφυρώνονται οι  αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών κοινοτήτων και με σκοπό την ειρηνική συνύπαρξη με ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Σε μία περίοδο, όπου η καχυποψία, οι πολώσεις και οι πολεμικές συγκρούσεις αναστατώνουν την οικουμένη, η Εκκλησία οφείλει να είναι παράγων ειρήνης και αρμονικής συνεργασίας. Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα Διαθρησκειακό Συμπόσιο, (που έγινε εδώ στα Τίρανα με τίτλο: «Είναι η παγκόσμια ειρήνη εφικτή;»), είχα επιμείνει στη θέση ότι: Σε τελευταία ανάλυση το αντίθετο της ειρήνης δεν είναι ο πόλεμος, αλλά ο εγωκεντρισμός˙ ο ατομικός, ο συλλογικός, ο εθνικός, ο φυλετικός, ο θρησκευτικός. Αυτός επιστρατεύει τις ποικίλες μορφές βίας, που δολοφονούν ποικιλότροπα την ειρήνη.
Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό δεν είναι οι γενικόλογες ηθικές παροτρύνσεις ούτε οι νομικές διατυπώσεις και μηχανισμοί καταστολής. Αλλά επιβάλλεται η ενδυνάμωση μιας αγάπης, έμπρακτης και πολυδιάστατης, η οποία δεν περιορίζεται από σύνορα, προκαταλήψεις και διακρίσεις. Εδώ βρίσκεται η τεράστια δυνατότητα και ευθύνη της υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως. Αυτή, ακόμα και σε συνθήκες μακροχρόνιων συγκρούσεων, χαρίζει τη δυνατότητα της συγχωρητικότητος και της συμφιλιώσεως. Η δύναμη και εξουσία της αγάπης πρέπει και μπορεί να νικά την αγάπη για δύναμη, η οποία καταστρέφει την ειρήνη. Η Εκκλησία, ως Μυστικό Σώμα του Χριστού, του αρχηγού της ειρήνης και της αγάπης, λειτουργεί διηνεκώς ως εργαστήριο και φορέας αυτής της τεράστιας δυνάμεως.
Ο Ορθόδοξος τρόπος της πραγματοποιήσεως του χρέους αυτού που καθόρισε ο Ιδρυτής και αρχηγός της Εκκλησίας, ο Ιησούς Χριστός. Μετά την τριήμερο Έγερσή Του, στην πρώτη συνάντησή με τους αποκαρδιωμένους μαθητές Του, και τον χαιρετισμό «Ειρήνη ημίν»  προσέθεσε: «Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς» (Ιω. 20:21). Ο Αναστάς Κύριος δεν περιορίστηκε να τους αναγγείλει τη νίκη Του πάνω στην αδικία, την απελπισία και τον θάνατο, αλλά τους κάλεσε σε κάτι μοναδικό: Να συμμετάσχουν στο έργο Του, να συνεχίσουν τον αγώνα για να επικρατήσουν η αλήθεια, η καταλλαγή, η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, η ουσιαστική ειρήνη. Όχι με την ισχύ και τα κριτήρια της κρατικής ή οικονομικής εξουσίας, αλλά με τη δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης, της νηφάλιας ταπεινοφροσύνης και αποφασιστικής υπευθυνότητος. Θα είστε παράγοντες ειρήνης, συμφιλιώσεως, δημιουργίας με τον φωτισμό και την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Την μυστικά συνεχιζομένη άκρα ταπείνωση του Χριστού, τους καρπούς της σταυρικής θυσίας και τις συνέπειες του καινού Πάσχα, τα βιώνουμε οι Ορθόδοξοι κατεξοχήν στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Αυτό προ ολίγου τελέσαμε. Η δύναμη του Σταυρού και η αγαλλίαση της Αναστάσεως του Χριστού καθιστούν τη συχνά πολύμοχθη καθημερινότητά μας «λειτουργία μετά τη Θεία Λειτουργία», με πασχαλινή πνοή και ακτινοβολία της εμπειρίας της Αναστάσεως στο περιβάλλον μας.
Μακαριώτατε και Αγιώτατε Αδελφέ, εκφράζοντας και πάλι την αδελφική χαρά και ευχαριστία μας για το σημερινό Συλλείτουργο, Σας ευχόμεθα: αδιάπτωτη υγεία, εις έτη πολλά με αυξανόμενο ενθουσιασμό και αγιοπνευματικό παλμό. Ώστε, αξιοποιώντας τα πλούσια χαρίσματα και τις δυνατότητες, που ο Θεός έχει χαρίσει σε Σας και στη χώρα Σας, να ποιμαίνετε την Αγιωτάτη Εκκλησία της Ρωσσίας με διορατική σύνεση και να ακτινοβολείτε στη σύγχρονη εποχή το φως του Σταυρού και της Αναστάσεως, το ανέσπερο πασχαλινό φως, που χαρίζει στη ζωή νόημα, ελπίδα και πλούτο αγάπης.
Христос Воскресе! Krishti u Ngjall! Χριστός Ανέστη!