e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025

Κυριακή των 10 λεπρών: Με τον έναν ή με τους εννιά;

Η Κυριακή των 10 Λεπρών, μες από την σχετική κατά Λουκάν ευαγγελική περικοπή (17:12-19), έχει ιδιαίτερη θεολογική και πνευματική βαρύτητα. Στην ιστορία αυτήν, ο Κύριος Ιησούς θεραπεύει δέκα λεπρούς, αλλά εντέλει μόνον ένας, ο Σαμαρείτης, επιστρέφει για να Τον ευχαριστήσει. Αυτό το γεγονός μάς καλεί σε βαθειά πνευματική αναστοχαστική διαδικασία, καθώς αφορά στην πίστη, την ευγνωμοσύνη και την αποκατάσταση του ανθρώπου στην κοινωνία του Θεού.

Η λέπρα στην εποχή του Χριστού ήταν όχι μόνον ασθένεια, αλλά και κοινωνικός αποκλεισμός, όπερ πιο επώδυνο και πιο επαχθές. Οι λεπροί ζούσαν απομονωμένοι, έξω από τις κατοικημένες περιοχές, χωρίς πρόσβαση στις θρησκευτικές και κοινωνικές δραστηριότητες. Όταν ο Χριστός θεραπεύει τους Δέκα, αποκαθιστά όχι μόνο το σώμα τους αλλά και τη θέση τους στην κοινωνία. Η θεραπεία αυτή δεν περιορίζεται σε ένα σωματικό θαύμα, αλλά σημαίνει την επαναφορά τους στην κοινότητα και τη ζωή.

Ο Μέγας Βασίλειος, σχολιάζοντας λέγει: «Η αληθινή θεραπεία του ανθρώπου δεν περιορίζεται στην εξάλειψη της σωματικής αρρώστιας, αλλά στην αποκατάσταση της κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό και τους συνανθρώπους του» (Εις το Ψαλτήριον, PG 30, 298). Η θεραπεία του σώματος συνδέεται με την αποκατάσταση της κοινωνίας με τον Θεό. Ο άνθρωπος γίνεται πλήρης όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά και κοινωνικά.

Η ευγνωμοσύνη του Σαμαρείτη αποτελεί κεντρικό σημείο στην ιστορία. Ενώ όλοι θεραπεύτηκαν, μόνον ο Σαμαρείτης επιστρέφει και ευχαριστεί τον Χριστό. Οι υπόλοιποι εννέα προχωρούν στη ζωή τους χωρίς να αναγνωρίσουν τη δωρεά του Θεού. Ο Χριστός, διαπιστώνοντας αυτή την αδιαφορία, ερωτά: «Δεν θεραπεύθηκαν οι δέκα; Οι εννέα πού είναι;» (Λουκάς 17:17).

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος σχολιάζει: «Η ευγνωμοσύνη δεν είναι απλώς ένας καλός τρόπος να αναγνωρίσουμε την εύνοια του Θεού, αλλά είναι μια πράξη πίστης και αναγνώρισης του έργου Του στη ζωή μας. Αν δεν επιστρέψουμε για να Του πούμε ‘ευχαριστώ’, δείχνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία της δωρεάς» (Ερμηνεία στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, PG 58, 123). Ο Χρυσόστομος επισημαίνει την ανάγκη για αναγνώριση της χάρης του Θεού και την ενεργό ευγνωμοσύνη ως αναγκαία για να βιώσουμε την πλήρη θεραπεία.

Οι λεπροί υπακούουν στις εντολές του Χριστού να πάνε στους ιερείς πριν ακόμη φανεί η θεραπεία τους. Η υπακοή στην εντολή του Χριστού αποτελεί πράξη πίστης και εμπιστοσύνης. Η θεραπεία συμβαίνει καθ' οδόν, όταν οι λεπροί ενεργούν με πίστη. Αυτή η πίστη ενώνει το έργο του Θεού με την ανθρώπινη συνεργασία.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος σημειώνει: «Η πίστη είναι το μέσο μέσω του οποίου ενεργοποιείται η θεία χάρη. Η υπακοή στο λόγο του Θεού και η εμπιστοσύνη στη δύναμή Του οδηγούν στην αληθινή θεραπεία, όχι μόνο σωματική, αλλά και πνευματική» (Λόγος Περί της Πίστεως, PG 36, 234). Με αυτόν τον τρόπο, η πίστη γίνεται το εργαλείο που μας επιτρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στη σωτηρία που προσφέρει ο Θεός.

Η θεραπεία των λεπρών δεν είναι μόνο μια αποκατάσταση του σώματος, αλλά και της σχέσης τους με τον Θεό και την κοινότητα. Ο Σαμαρείτης, επιστρέφοντας στον Χριστό για να τον ευχαριστήσει, δείχνει την αποκατάσταση αυτής της σχέσης. Ο Χριστός δεν προσφέρει απλώς μια θεραπεία σωματική, αλλά την αποκατάσταση του ανθρώπου στην κοινωνία του Θεού.

Κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, «Η θεραπεία που προσφέρει ο Χριστός είναι συνολική, και όχι απλώς υλική. Ο άνθρωπος θεραπεύεται πρώτα και κύρια πνευματικά, καθώς η ευγνωμοσύνη του αποκαθιστά τη σχέση του με τον Θεό» (Ερμηνεία στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, PG 58, 232). Η επιστροφή του Σαμαρείτη για να ευχαριστήσει τον Χριστό είναι πράξη κοινωνίας, αναγνωρίζοντας την παρουσία του Θεού στη ζωή του. Αυτή η επιστροφή είναι η πλήρης αποκατάσταση του ανθρώπου, όχι μόνο ως προς το σώμα αλλά και ως προς την πνευματική και κοινωνική του θέση.

*     *     *

Η θεραπεία των 10 λεπρών φέρνει στην επιφάνεια -προς γνώσιν και συμμόρφωσιν- βαθύτερα πνευματικά διδάγματα. Ο Χριστός ενανθρώπισε για να θεραπεύσει τον πολυτραυματία (με όλες τις έννοιες) άνθρωπο, όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά και κοινωνικά. Η αληθινή θεραπεία προϋποθέτει την πίστη στον λόγο του Θεού, την υπακοή στις εντολές Του και την ενεργή αναγνώριση και ευγνωμοσύνη για την ευεργετική χάρη που μας προσφέρει.

Η προσέγγιση της άνωθεν θεραπείας απαιτεί από εμάς να επιστρέφουμε συνεχώς στον Θεό, να αναγνωρίζουμε τις δωρεές Του και να Του εκφράζουμε την εκ βαθέων ευγνωμοσύνη μας. Όπως ο Σαμαρείτης, είναι ανάγκη να επιδιώκουμε την πλήρη αποκατάσταση που προσφέρει η σχέση μας με τον Θεό και να μην αφήνουμε καμία ημέρα να περνά χωρίς να αναγνωρίζουμε την ιαματική παρουσία Του στη ζωή μας!

π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Δεν υπάρχουν σχόλια: