Με προσευχή και νηστεία

 

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή  Δ΄ Νηστειών (Ιωάννου της Κλίμακος), 30/3/2025

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Με ένα από τα θαυμαστά γεγονότα που επιτέλεσε κατά τον επίγειο βίο του ο Ιησούς μάς φέρνει σήμερα σε επαφή ο ιερός συγγραφέας. Ένας τραγικός πατέρας φέρνει στον Κύριο τον υιό του, ο οποίος από μικρή ηλικία είχε προσβληθεί από κάποιο δαιμόνιο. Το δαιμόνιο αυτό εξουσίαζε τον δυστυχή νέο, με αποτέλεσμα ο βίος του να γίνεται καθημερινά αβίωτος.

            Τον νέο αυτόν άνθρωπο προσπάθησαν νωρίτερα οι μαθητές του Ιησού να τον γιατρέψουν, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αφού ο Κύριος παρατήρησε τους μαθητές Του, διέταξε το “άλαλο και κωφό πνεύμα”, να εξέλθει από τον νέο, κάτι το οποίο και έγινε αμέσως. Ο νέος έχασε για λίγο τις αισθήσεις του, αλλά με την υποστήριξη του Ιησού συνήλθε, και όπως ενδεχομένως μπορούμε να συμπεράνουμε συνέχισε τη ζωή, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή κοντά στον πατέρα του και τα υπόλοιπα αγαπητά του πρόσωπα.

            Μέσα από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή, που μας περιγράφει το παραπάνω θαύμα του Κυρίου, βλέπουμε τον Ίδιο τον Ιησού να παρουσιάζει και να επισημαίνει την αναγκαιότητα της προσευχής και της  νηστείας ως βασικών στοιχείων του χριστιανικού τρόπου ζωής, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η ίαση του δαιμονιζόμενου νέου δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, παρά μόνον με την προσευχή και τη νηστεία. Η νηστεία, ως βασικό στοιχείο της πνευματικής ζωής των χριστιανών, όπως την βιώνουμε ήδη κατ’ αυτή την περίοδο, δεν είναι ένα  ασκητικό κατόρθωμα  που στοχεύει σε μια πνευματική καταξίωση. Ούτε αποτελεί αυτοσκοπό ή αρετή καθ’ εαυτήν.  Είναι όμως ο δρόμος, που οδηγεί μέσω της χαλιναγώγησης των παθών μας, στην Αρετή.

Αγαπητοί μου, χαρακτηριστικό στοιχείο της εκκλησιαστικής περιόδου που διανύουμε, είναι η έντονη προσευχή και η νηστεία.  Πολλές φορές εμείς οι χριστιανοί ασχολούμαστε  με την αναζήτηση των τροφών που προσλαμβάνουμε την περίοδο αυτή, σκεπτόμενοι τι πρέπει να φάμε και τι όχι. Άθελά μας όμως, με τον τρόπο αυτόν, προσδίδουμε στη νηστεία καθαρά τυπολατρικά στοιχεία, αφήνοντας στο περιθώριο το ουσιαστικό της περιεχόμενο. Ο Ιησούς μάς αφυπνίζει σήμερα, λέγοντάς μας και κυρίως δείχνοντάς μας ότι η νηστεία είναι τρόπος άσκησης του πνεύματος και θα πρέπει πάντα να συμπορεύεται με την προσευχή. Όταν, λοιπόν, πετύχουμε αυτή την ουσιαστική συμπόρευση, τότε και μόνο τότε όλα τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά. Αμήν!