Κυνάρια

Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ 

Τί εἶναι τά «κυνάρια»; Τά σκυλάκια, τά κουτάβια! Τά ὁποῖα ὅσο χαριτωμένα κι ἄν εἶναι, ἔχουν ἕνα χαρακτηριστικό. Λόγω τῆς ἀνωριμότητάς τους καί τῆς ἀπειρίας τους, κάνουν ζημιές! Πολλές ζημιές! Πρῶτα στόν ἑαυτό τους και κατόπιν σέ ὅλους τούς γύρω. Και κάνουν καί θόρυβο! Πολύ θόρυβο! Πότε μέ τά γρυλίσματά τους, πότε μέ τά ἀλυχτίσματά τους, τά ὁποῖα εἶναι πάντα σέ ὑψηλούς τόνους, ἐπιδιώκουν νά ἐπιβληθοῦν μέ τό θράσος τοῦ ἀνερμάτιστου καί τή δοκισησοφία τοῦ ἀδαοῦς σέ ὅλους τούς ἄλλους. Κι αὐτό δέν εἶναι ἀπαραίτητα ἐνοχλητικό. Εἶναι κατ᾽ ἀρχάς διασκεδαστικό τόσο, πού σέ κάνει νά γελᾶς μέ τά ἀσυνάρτητα καμώματά τους καί νά παρασύρεσαι νά διασκεδάσεις μαζί τους, γιά νά γελάσεις ἀκόμη πιό πολύ.

Στίς 22.07.2025 ἀπάντησα στήν προσβολή τῆς ποιμαντικῆς μου εὐθύνης ὡς Ἐπισκόπου καί στόν ὀρυμαγδό συκοφαντιῶν, διαστρεβλώσεων καί ψεμάτων πού ἀτυχῶς ἐξαπέλυσε ἐναντίον μου Κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων. Πρός τιμήν του ὁ Κληρικός ἀκόμη σιωπᾶ, θέλω νά πιστεύω παλεύοντας νά βρεῖ τρόπο νά ἐκφράσει τή συγγνώμη του. Ἐπειδή δέν θέλω νά πιέζω ἀνθρώπους στόν πνευματικό τους ἀγῶνα καί γιά νά τόν βγάλω ἀπό τή δύσκολη θέση, δηλώνω πώς δέν χρειάζονται δημόσιες συγγνῶμες. Εἶναι ἀρκετό νά πάει στό πετραχῆλι τοῦ Πνευματικοῦ καί νά ζητήσει τή συγγνώμη του Ἁγίου Θεοῦ.

Παρά ταῦτα, ἔσπευσαν (ἄραγε αὐτόκλητα ἤ μεθοδευμένα κ. Ζ. Ζαχαρίου;) νά ἀναδειχθοῦν συνήγοροι τοῦ ἀστοχήσαντος Κληρικοῦ οἱ γνωστοί ἄγνωστοι. Καί λέω «οἱ γνωστοί ἄγνωστοι», γιατί τουλάχιστον ὁ π. Παῦλος εἶχε τήν ἐντιμότητα νά ἐκφράσει τίς ἀπόψεις του ἐπώνυμα καί ἐνυπόγραφα! Κι ἄς ἦταν λάθος. Οἱ ὑπόλοιποι ὅμως; Ὅλοι αὐτοί πού γράφουν σέ σταμπαρισμένα γιά τήν ἄθλια ποιότητα των γραφομένων καί τίς μεθοδευμένες ἀντιεκκλησιαστικές θέσεις τους ἱστολόγια; Καλυπτόμενοι πίσω ἀπό τήν ἀνωνυμία, δειλιάζοντας λόγω ἔλλειψης ἐπιχειρημάτων καί κυριευμένοι ἀπό τό μένος τῆς θρησκοληψίας κορυβαντιοῦν, νομίζοντας ὅτι ἔτσι θά τρομάξουν τόν ὅποιον στοχοποιημένο άντίπαλο. Ἀρκεῖ νά αὐτοθαυμαστοῦν καί νά αὐτοϊκανοποιηθοῦν…

Ἡ τακτική τῆς ἀγέλης σέ ὅλο της τό μεγαλεῖο. Ἀρχίζει κάποιος μέ μιά ἤπια, σχεδόν ἀνώδυνη, φαινομενικά καλοπροαίρετη ἀπόπειρα, νά ἀπαντήσει σέ «ὅ,τι τούς ἐνοχλεῖ», κι ἀκολουθοῦν οἱ ἄλλοι προσθέτοντας ὁ καθένας κι ἀπό κάτι. Ἔτσι, ἀκόμη κι ἄν ἀρχίσει διαδικασία στά πολιτικά δικαστήρια, ἔχοντας ἀντιγράψει ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον καί κρυπτόμενοι ὁ ἕνας πίσω ἀπό τόν ἄλλο, νομίζουν πώς δέν στοιχειοθετεῖται εὔκολα ἀστική καί ποινική εὐθύνη. Κούνια πού τούς κούναγε! Ἐπιπλέον, προσπαθοῦν νά δημιουργήσουν «κλίμα», νά κερδίσουν τίς ἐντυπώσεις, μιᾶς πού εἶναι ἀνίκανοι γιά σοβαρές συζητήσεις μέ ἀντιπαράθεση ἐπιχειρημάτων, γι᾽ αὐτό καί ἀρκοῦνται στίς ὕβρεις, τίς συκοφαντίες και τή διαστρέβλωση τῶν λεγομένων τοῦ ἄλλου.

Φυσιολογικό θά πεῖ κάνεις. Ὅσο κάποιοι ἀπό αὐτούς ἐκτελῶντας διατεταγμένη ὑπηρεσία βρέχουν τά πόδια τους στόν ποταμό τῶν ρουβλίων πού κυλάει καί στή χώρα μας, λογικό εἶναι νά μετέρχονται καί ἀντίστοιχους μηχανισμούς προπαγάνδας, ὥστε νά γίνουν κάπως πιστευτοί στούς ἀναγνῶστες τους (τό ἐρώτημα ἐδῶ εἶναι τί κάνει ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση καί γιατί ἀνέχεται τέτοιου εἴδους ξενικές «ἐπιρροές» στόν χῶρο εὐθύνης της).

Ὅμως καί πάλι, ὅσο κι ἄν προσεγγίζουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ, ὄχι μέ ὅρους ἀληθείας, ἀλλά μέ μεθοδεύσεις ἐπικοινωνιακές γιά νά παρασύρουν «εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτούς», θά περίμενες κάτι καινούργιο ὡς ἐπιχείρημα, ὡς θέση, ὡς πρόταση. Τίποτα! Τά ἴδια Παντελάκη μου, τά ἴδια Παντελῆ μου. Ὕβρεις, συκοφαντίες, διαστροφές καί βέβαια, ὁ αὐτοπροσδιορισμός τους ὡς «ὁμολογητῶν» καί κακοπαθούντων στό ὄνομα τῆς Πίστεως, μηδενός διώκοντος! Καί λέω μηδενός διώκοντος, διότι κανείς δέν τούς δίνει σημασία, οὔτε ἀσχολεῖται μαζί τους, οὔτε καλά-καλά κι αὐτοί πού θά ἔπρεπε, ὡς ἔχοντες εὐθύνη καί πνευματική ἐξουσία πρός τοῦτο. Παρά ταῦτα φοβοῦνται καί προσπαθοῦν νά κτυπήσουν Συνόδους, Προκαθημένους, Μητροπολίτες, ὅσους τούς εἶναι ἐμπόδιο στήν πλήρη ἅλωση τῆς Ἐκκλησιας καί τή μετατροπή της σέ ἀγκυλωμένο σύστημα ἰδεοληψίας, γι᾽ αὐτό καί ἐνεργοῦν ἀπό τό σκοτάδι τῆς ἀνωνυμίας, κυριαρχούμενοι ἀπό τήν ψυχολογία τοῦ ὄχλου.

Γιά νά δοῦμε τή μεθόδευση ἐπί τοῦ συγκεκριμένου ζητήματος. Κάποιος ταλαίπωρος Παπᾶς στούς Παμμεγίστους Ταξιάρχες Ἰστιαίας μπερδεύτηκε καί νόμισε πώς ὄχι μόνον οἱ Ἀρχάγγελοι, ἀλλά κι ὁ ἴδιος κρατᾶ ρομφαία (πρόσεξε πάτερ μου, μήν κοπεῖς!). Κι ἐπιχείρησε νά τή στρέψει ὄχι ἐναντίον κάποιου «ἐχθροῦ τῆς Πίστεως», ἀλλά ἐναντίον νόμιμου καί κανονικοῦ Ἐπισκόπου, χωρίς νά τόν (μέ) κατονομάζει, τρέμοντας μήν τόν πάρει χαμπάρι ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης. Παρέθεσε λοιπόν, ὄχι μεταφρασμένο, ἀλλά σέ σκόπιμη ἀλλοίωση παραφρασμένο, στήν ἱστοσελίδα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τόν λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου «κατά Ἰουδαίων», μέ ἕνα μικρό εἰσαγωγικό ἐπιτιμητικό σχόλιο. Βέβαια, θά ρωτοῦσε κανείς καλόπιστα, ἄν εἶχε καί μιά σχετική μόρφωση, τό πολύ ἁπλό. Γιατί ἐμφανίζεται στή συγκεκριμένη συγκυρία αὐτή ἡ δημοσίευση; Τί ἐξυπηρετεῖ; Και γιατί ἐπικαλοῦνται λόγο Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας τή στιγμή πού οἱ Ἱεροί Κανόνες ἔγινε ξεκάθαρο μέ τήν προηγούμενη δημοσίευσή μου ὅτι τηρήθηκαν ἀπόλυτα; Εἶναι παραπάνω οἱ γνῶμες των Πατέρων ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες; Στό κάτω κάτω οἱ Ἱεροί Κανόνες ἔχουν ἀξία καί ἐφαρμογή διαχρονική, ἐνῶ οἱ γνῶμες τῶν Πατέρων, ἰδίως ὅσες ἐκφράζονται μέσα στά κηρύγματά τους, ἀπηχοῦν τήν ἐποχή τους καί τίς ἀνάγκες της καί ὄχι τή διαχρονία τῆς Ἐκκλησίας. Τόσο ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί γνώσεις ἔχουν κάποιοι ὥστε ἐπιχειροῦν νά ἀναιρέσουν Ἱερούς Κανόνες ἐπικυρωμένους ἀπό Οἰκουμενικές Συνόδους, μέ ἁπλή γνώμη ἑνός καί μόνο Πατρός τῆς Ἐκκλησίας κι αὐτή μεταφρασμένη κατά τό δοκοῦν;

Καί μόνον αὐτή ἡ σκέψη ἀρκεῖ γιά νά τινάξει στόν ἀέρα ὅλα ὅσα κάποιοι μεθοδικά ἐξύφαναν ἐναντίον μου, ἀλλά καί ἀναδειχθεῖ τό πόσο εὐεπίφοροι εἶναι κάποιοι στό νά διαστρέφουν τά πατερικά χωρία καί τήν πατερική σκέψη γενικότερα, κόβοντας καί ράβοντάς τα στίς κοντόφθαλμες καί μικρονοϊκές ἀντιλήψεις τους. Ὄντας οἱ ἴδιοι ἡμιμαθεῖς καί ἐλαυνόμενοι ἀπό τόν ἐγωισμό τοῦ νά ἀναγνωρισθοῦν ὡς «καθαροί», σπεύδουν νά σπιλώσουν ἄλλους καταργῶντας τήν ποιμαντική πού εἶναι τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν. Ἄς θυμηθοῦμε λίγο τόν Παῦλο. Φτάνει στήν Ἀθήνα καί καθώς περιέρχεται τήν πόλη «παρωξύνετο τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ θεωροῦντι κατείδωλον οὖσαν τὴν πόλιν», δηλαδή ἐρεθιζόταν καί νευρίαζε καθώς ἔβλεπε τήν πόλη γεμάτη εἴδωλα, παραδομένη στό ψέμα τῆς πολυθεΐας τῶν εἰδώλων. Κι ὅμως, ὁ γεμάτος ποιμαντική εὐθύνη Παῦλος, δεῖτε πῶς ἀρχίζει τόν λόγο του στόν Ἄρειο Πᾶγο: «Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιμονεστέρους ὑμᾶς θεωρῶ», δηλαδή ἄνδρες Ἀθηναῖοι, βλέπω ὅτι εἶστε οἱ πιό εὐλαβεῖς καί οἱ πιό θρησκευόμενοι ἀπό τούς Ἕλληνες! Τί θά ἔλεγαν ἄραγε γιά τόν Παῦλο οἱ κατήγοροί μου ἄν ζοῦσαν στήν ἐποχή του; Τόλμησε καί ἐπαίνεσε εἰδωλολάτρες!!! Τὴν κεφαλήν του ἐπὶ πίνακι…

Ἄς παραδεχθοῦμε ὅμως, πώς τά ὅσα ὁ ζηλωτικός ἐγωισμός καί ἡ ἀνηλεής ἐμπάθεια τούς ἐπιβάλλουν εἶναι ἀληθινά. Ἄς δοῦμε τόν λόγο τοῦ Ἱεροῦ Πατρός, πού ὁ ἴδιος πολλές φορές εἶχε προσκληθεῖ καί εἰσέλθει σέ ναούς ἄλλων θρησκειῶν στό πλαίσιο τῶν καθηκόντων του κι ἐκπροσωπῶντας τήν Ἐκκλησία του Χριστοῦ. Ποῦ ἀπαγορεύει σέ Ἐπίσκοπο νά εἰσέρχεται στή Συναγωγή καί νά ἐκπροσωπεῖ τήν Ἐκκλησία στόν τόπο του; Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος δέν θέλει οἱ Χριστιανοί νά ἔχουν σχέσεις μέ Ἰουδαίους γιατί εἶναι ποίμνιο καί δέν ἐπιτρέπεται νά ἐκτίθενται σέ κίνδυνο. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος θέλει νά διαχωρίσει τελείως τίς δύο λατρεῖες, μᾶλλον γιατί φαινόμενα συγκρητισμοῦ παρατηροῦνταν στήν ἐποχή του. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος εἶναι κάθετος γιατί προσπαθεῖ νά καταστήσει σαφές πώς ἄλλο Ἐκκλησία, ἄλλο συναγωγή. Τό ἴδιο πρόβλημα ἔχουμε καί σήμερα μέ κάποιους προτεσταντικούς κύκλους πού ἐκφράζονται καί ἀκαδημαϊκά, σέ θεολογικές σχολές τῆς Εὐρώπης καί ἐπιμένουν νά μιλοῦν γιά Ἰουδαιοχριστιανισμό, ἀμφισβητῶντας τήν αὐτοτελῆ παρουσία τῆς Ἐκκλησίας μας ἤδη ἀπό τή γενέθλιο ἡμέρα της, τήν Πεντηκοστή.

Κι ἐκεῖ εἶναι τό χρέος τοῦ Ἐπισκόπου. Νά ἀναδεικνύει αὐτές τίς διαφορές ἐπ᾽ ὠφελείᾳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Χρέος πού δέν μεταβιβάζεται σέ ἄλλον, ἀλλά παραμένει προσωπική εὐθύνη τοῦ ἐπιχωρίου Ποιμενάρχη. Γι᾽ αὐτό ἄρχισα τόν χαιρετισμό μου στή συναγωγή, μιλῶντας γιά διαφορές. Ὁ Ἐπίσκοπος, ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι ποιμένας καί ὄχι ποίμνιο, ἔχει τήν κατ᾽ ἐξοχή ποιμαντική εὐθύνη καί ἀποστολή. Εἶναι ὑποχρεωμένος νά συνδιαλέγεται καί νά καθιστᾶ τήν Ἐκκλησία σεβαστή στούς ἐγγύς καί τούς μακράν. Δέν χρειάζεται νά ἐπαναλάβω πράγματα πού τά ἔχω πεῖ ἀπό τίς 22.07.2025. Μιά διαπίστωση μόνον. Καί τό γράμμα καί τό πνεῦμα τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου τήρησα σέ ἀντίθεση μέ ὅσους προσπαθοῦν νά ἐκμεταλλευθοῦν τόν λόγο τοῦ Ἱεροῦ Πατρός κατά τό δοκοῦν ἐξυπηρετῶντας δικές τους σκοπιμότητες, τήν ἴδια στιγμή πού ἀπέχουν παρασάγγες καί ἀπό τό πνεῦμα καί ἀπό τό ἦθος τοῦ Ἁγίου Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅσο κι ἄν τόν ἐπικαλοῦνται.

Και άκολουθεῖ ἡ ἀγέλη! Τήν ἀνόητη μικροπρόκληση τοῦ πρώτου αὐθάδη, τήν παρέλαβαν καί τήν ἀνακύκλωσαν ἐμπλουτίζοντάς την ὅλα τά «διάσημα» γιά τίς ἀντιεκκλησιαστικές ἐμμονές τους ἱστολόγια. Ἡ τακτική τῆς ἀγέλης γνωστή. Ἀντιγράφουν ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλο, εἴτε αὐτούσια, εἴτε παραλλάσσοντας ἐλαφρῶς. Χρησιμοποιοῦν βαρύγδουπες λέξεις νομίζοντας ὅτι λένε σπουδαῖα πράγματα. Φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν. Λογικά ἄλματα, συλλογιστική τοῦ παραλόγου, ἐμμονή στό ψέμα… Ὁριστικό διαζύγιο μέ τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας μας, τό Κανονικό Δίκαιο, τήν ἠθική! Οὐ μὲ πείσεις κἂν μὲ πείσεις. Ὁ ὁρισμός τῆς δοκησισοφίας! Καί ἐνῶ ἔχεις ἀποδείξει γεγονότα, αὐτοί ἐμμένουν στις φαντασιώσεις τους. Δυστυχῶς κανείς δέν τούς πιστεύει γιατί χρησιμοποιῶντας ἐξώφθαλμα ψεύδη ἀναδεικνύονται ὄχι τέκνα φωτός, ἀλλά τέκνα τοῦ πατέρα τοῦ ψεύδους, τοῦ ἄρχοντα τοῦ σκότους.

Δέν μποροῦμε νά ἀναφέρουμε ὅλα τά προβληματικά ἱστολόγια γιά λόγους οἰκονομίας χώρου. Μερικά μόνο. Entaksis (ἄραγε ποῦ; Σέ ποιανοῦ τήν ὁμαδούλα;), τά βαλαντωμένα τοῦ agonasax (ἄχ αυτό τό ἄχ, τί πόνο καί καημό κρύβει…) (παρεμπιπτόντως ποιά εἶναι αὐτή πού ξέρει μόνο νά ὑβρίζει καί νά συκοφαντεῖ καί ὑπογράφει ὡς Στυλιανή Σταυροπούλου; Τήν ξέρει ἡ μάνα της; Γιατί κανείς ἄλλος δέν τήν ξέρει. Ἐκτός ἄν εἶναι ψευδώνυμο πίσω ἀπό τό ὁποῖο κρύβεται κανένας μουστακαλῆς. Τά συνηθίζουν τά τοιαῦτα οἱ τοιοῦτοι πονεμένοι τοῦ ἄχ…) καί πολλοί ἄλλοι, ἀλλά καί κάποιοι «νεοφανεῖς», πού ὑποτίθεται μαζεύονται γιά συγκεκριμένες διεκδικήσεις. Ὁ λόγος γιά τήν ἱστοσελίδα τῆς «Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς πιστῶν Ἱ.Μ. Περιστερίου», πού ἔσπευσε κι αὐτή νά ἀναδημοσιεύσει διάφορα. Ἐρώτηση. Τί χρειάζεται ἡ Συντονιστική Ἐπιτροπή πιστῶν; Δέν ἀρκεῖ ἡ Ἐκκλησία; Κι ὅσοι δέν ἀνήκουν στήν ἀσήμαντα ὀλιγομελῆ ὁμάδα αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων δέν ἀναγνωρίζονται ὡς πίστοί; Τί προτεσταντικό φρόνημα εἶναι αὐτό; Κι ἀφοῦ ἀναφέρονται στό Περιστέρι, τί δουλειά ἔχουν μέ τή Λάρισα; Ξέχασα! Εἶναι κι αὐτοί μιά ἀπό τίς πολλές, αὐτοθαυμαζόμενες «Οἰκουμενικές Συνόδους» πού θέλουν νά «σώσουν» τήν Ἐκκλησία, ἀφοῦ θεωροῦν ἀναμφισβήτητα ὅτι εἶναι «καλύτεροι», «ἐξυπνότεροι», «ἁγιότεροι» ἀπό τόν Χριστό, τούς Ἀποστόλους καί τούς διαδόχους τους! Γι᾽ αὐτό μέ προτεσταντικό τρόπο ὑποστηρίζουν λατινόφερτα ἔθιμα καί ρωμαιοκαθολικές συνήθειες.

Τόλμησαν οἱ ἐν Περιστερίῳ νά ἐπαναφέρουν τήν πρό τριετίας ἐναντίον μου συκοφαντία ὅτι δῆθεν ἄναψα ἑπτάφωτη λυχνία στή Συναγωγή. Ξέρω ὅτι μελετοῦν προσεκτικά τόν Ὀρθόδοξο (ὁ Θεός νά τόν κάνει) Τύπο. Δέν θυμοῦνται τήν μακροσκελέστατη ἀπάντησή μου ἤ ἔστω τό ἐξώδικό μου; Ἔγραφα τότε στό ἐξώδικο πού μέ ἀνάγκασαν νά τούς στείλω: «Γιατί ἐπιλέγετε συνειδητά, νὰ διαστρέψετε τὴν πραγματικότητα καὶ νὰ κακοποιήσετε τὴν ἀλήθεια, μὲ ἀνειλικρινεῖς ἀναφορὲς στὰ δημοσιεύματά σας; Γιατί δὲν γράφετε γιὰ παράδειγμα, ὅτι ἡ συμμετοχὴ κι ἡ ὁμιλία μου σὲ πολιτικὴ κι ὄχι θρησκευτικὴ ἐκδήλωση γιὰ τὸ Ὁλοκαύτωμα, ἔγινε τὸ 2020 στὸ Δημοτικὸ Ὠδεῖο Λάρισας κι ὄχι στὴ Συναγωγή, μετὰ ἀπὸ τιμητικὴ πρόσκλησή μου ἐκ μέρους τῆς Ἰσραηλιτικῆς κοινότητας τῆς πόλης (τρίτης ἀριθμητικὰ στὴν Ἑλλάδα), παρουσία ὅλων τῶν πολιτειακῶν παραγόντων τοῦ τόπου; Γιατί ἐσκεμμένα καὶ παραπλανητικὰ κάνετε λόγο γιὰ «ἑπτάφωτον λυχνίαν» κι ὄχι γιὰ τὴν ἁφὴ ἐκ μέρους μου, ἑνὸς ἀπὸ τὰ 6 συνολικὰ κεριὰ ποὺ ἀνάφτηκαν κατὰ τὴν τελετή, στὴ μνήμη τῶν 6 ἑκατομμυρίων θυμάτων τοῦ Ὁλοκαυτώματος; Κατ’ αὐτὸν τὸν «κάλπικο» τρόπο, θέλετε νὰ ἐξιτάρετε -παραπληροφορώντας- τὸ κοινό σας; Εἶναι αὐτὸ τὸ χριστιανικὸ φρόνημα, τὴν αὐθεντικότητα τοῦ ὁποίου διεκδικεῖτε μάλιστα κατ’ ἀποκλειστικότητα; Τὸ ἐνσυνείδητο ψεῦ­δος; Ἡ δαιμονικὴ διαστροφὴ τῆς ἀλήθειας;». Τούς παραπέμπω στόν σύνδεσμο https://orthodoxostypos.gr/ἀνταπάντησις-μητροπολίτου-λαρίσης/ ὅπου ἀπό 02.09.2022 ἔχω ἀπαντήσει στίς ἀνόητες συκοφαντίες καί τά φληναφήματα πού θυμήθηκαν μέ διαφορά ἐτῶν νά μοῦ ἀπευθύνουν οἱ ἐν Περιστερίῳ καθεύδοντες ὄρθιοι.

Ἄν τά εἶχαν προσέξει, θά εἶχαν διαβάσει στό ἀνταπαντητικό σημείωμα τοῦ Ὀρθοδόξου (ἐπαναλαμβάνω, ὁ Θεός νά τόν κάνει…) Τύπου, τήν ἑξῆς, ἔστω ἀναγκαστική καί ὑπό τόν φόβο ποινικῶν καί ἀστικῶν διώξεων, δήλωση τῆς διεύθυνσης τῆς ἐφημερίδας: «(…) Μέ τήν ἐπιστολή Σας φαίνεται ὅτι ἑρείδεσθε εἰς τήν ὀρθόδοξον πίστιν καί ὅτι αἱ ἐνέργειαί Σας ἔναντι τῶν μειονοτήτων τῆς Μητροπόλεώς Σας εἶναι ἀπόρροια τῆς ποιμαντικῆς Σας, πρᾶγμα διά τό ὁποῖον ἔχετε τήν ἀπόλυτον εὐθύνην ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων (…)». Δέν ἔχω ἀνάγκη «πιστοποιητικῶν Ὀρθοδοξίας» ἀπό τά τοιαῦτα ἔντυπα, τά ὁποῖα στό κάτω-κάτω δέν ἔχουν καί καμμία ἁρμοδιότητα νά «ἀποφασίζουν» ποιός εἶναι Ὀρθόδοξος καί ποιός ὄχι. Τό ἀπόσπασμα παρατίθεται ὡς προειδοποίηση γιά ὅσους νομίζουν ὅτι μποροῦν ἀνεύθυνα καί ἀτιμώρητα νά ἀποπειρῶνται νά ὑβρίζουν καί νά ἀπομειώνουν τούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους.

Καί ἐπιπλέον παρατίθεται διότι ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος ἐπέμενε πώς ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει νά εἶναι δυναμικός καί νά δρᾶ μέ παρρησία. Τή συμβουλή του ἀκολουθῶ καί καταγγέλλω τήν κάθε Ἀγγέλω πού μέ μόνα ὅπλα τήν ἀγραμματοσύνη της καί τόν φανατισμό, νομίζει ὅτι μπορεῖ νά ἐπιβάλει στήν Ἐκκλησία ἀπόψεις, σκέψεις, ἰδέες, οὐσιαστικά ἀναιρετικές τοῦ ἴδιου τοῦ κηρύγματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀλήθειας πού ἡ Ἐκκλησία μας κηρύσσει αἰῶνες τώρα.

Ἄς ξαναγυρίσουμε στήν ἀρχή. Μέ τά κυνάρια λοιπόν, μπορεῖ κανείς καί νά παίζει καί νά γελᾶ μαζί τους. Πολλές φορές ὅμως, ὅταν τό παρακάνουν, ἤ ὅταν ἔχουμε νά ασχοληθοῦμε μέ σοβαρά ἐνῶ αὐτά ἐπιμένουν στά δικά τους, εὔκολα ἔρχεται ἡ παιδαγωγική ἐπιτίμηση, ὁπότε τρέχουν μέ τήν οὐρά στά σκέλια καί στά κατεβασμένα ἀπό τόν φόβο αὐτιά νά ἀντηχεῖ ἡ φωνή «οὔστ ἀπό δῶ κοπρόσκυλα» καί ὁ νοῶν νοείτω…

Εὐχόμενος σέ ὅλους μετάνοια
(ἄν καί δέν τή βλέπω)

+ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου Ἱερώνυμος