Κατά την δεύτερη ημέρα των εργασιών, η Ιερά Σύνοδος του παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, υπό την προεδρία της ΑΘΜ, του Πάπα και Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου Β΄, ασχολήθηκε εκτενώς με το φλέγον ζήτημα των εκτεταμένων πολμικών συρράξεων στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Εξ αφορμής της ανάγνωσης σχετικού γράμματος του Θεοφιλ. Επισκόπου Γκόμας και Μεγάλου Κίβου κ. Τιμοθέου, ο οποίος περιέγραφε την επικρατούσα εμπόλεμη κατάσταση στην Επισκοπή του και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, η Ιερά Σύνοδος, προτροπή του Μακαριωτάτου, προχώρησε στη σύνταξη σχετικού Πατριαρχικού και Συνοδικού Γράμματος έκκλησης του Παλαιφάτου Πατριαρχείου για την επικράτηση της ειρήνης, απευθυνόμενο στις κατά τόπους Κυβερνήσεις των Κρατών, εντός της κανονικής δικαιοδοσίας του.
Το Πατριαρχικό και Συνοδικό Γράμμα, απευθυνόμενο στις κατά τόπους Κυβερνήσεις των Κρατών, εντός της κανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας:
Σ’ ἕνα κόσμο πού ἔχει βιώσει, μέσα στόν προηγούμενο αἰῶνα δύο καταστροφικούς Παγκοσμίους Πολέμους μέ ἑκατομμύρια ἀνθρώπινα θύματα καί ἀνυπολόγιστες ὑλικές ζημιές∙ ἀμέτρητες ἐμφύλιες συρράξεις, γενοκτονίες καί ἐκτοπισμούς, μέ πολεμικές ἑστίες πού φλέγονται μέχρι σήμερα καί ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητας, πού συντελοῦνται ἕως τή στιγμή αὐτή δέν φαίνεται νά ἔχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως τήν ἐπιτακτική ἀνάγκη τῆς ἐπικρατήσεως τῆς εἰρήνης καί τῆς καταλλαγῆς καί, δυστυχῶς, οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς πορεύονται στό δρόμο τῆς ἀνομίας, πού μόνο σκοπό ἔχει τήν ἀπόκτηση ὑλικῆς δυνάμεως καί πλούτου, εἰς βάρος τῶν πολλῶν καί ἀθώων, οἱ ὁποῖοι στεροῦνται καί τῶν πλέον στοιχειωδῶν ὑλικῶν μέσων γιά τήν ἐπιβίωσή τους. Ἡ Ἀφρικανική Ἤπειρος ἔχει πικρά πεῖρα τῶν προηγουμένων δεινῶν, ἀλλά καί τῆς στυγνῆς ἀποικιοκρατίας καί τῆς ἀνηλεοῦς οἰκονομικῆς ἀφαιμάξεως, τά ὁποῖα ἄφησαν βαθιές πληγές καί μέχρι τίς ἡμέρες μας κατατρύχουν τούς Ἀφρικανούς ἀδελφούς μας.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντοτε προσεύχεται καί καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης, καθώς ἀποτελεῖ κεντρικότατη εὐαγγελική διδασκαλία καί πρόταγμα, ὅπως ἄλλωστε τόνισε καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη, 2016): «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει καί ἀναδεικνύει διαχρονικῶς τήν κεντρικήν θέσιν τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης εἰς τήν ζωήν τῶν ἀνθρώπων. Αὐτή αὕτη ἡ ἐν Χριστῷ ἀποκάλυψις χαρακτηρίζεται “εὐαγγέλιον τῆς εἰρήνης” (Ἐφ. ς΄, 15), διότι ὁ Χριστός, “εἰρηνοποιήσας διά τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ” τά πάντα (Κολ. α΄, 20), “εὐηγγελίσατο εἰρήνην τοῖς μακράν καί τοῖς ἐγγύς” (Ἐφ. β΄, 17) καί κατέστη “ἡ εἰρήνη ἡμῶν” (Ἐφ. β΄, 14). Ἡ εἰρήνη αὕτη, ἡ “ὑπερέχουσα πάντα νοῦν” (Φιλ. δ’, 7) εἶναι, ὡς εἶπεν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἰς τούς μαθητάς Του πρό τοῦ Πάθους, εὐρυτέρα καί οὐσιαστικωτέρα τῆς εἰρήνης, τήν ὁποίαν ἐπαγγέλλεται ὁ κόσμος: “Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμῖν” (Ἰωάν. ιδ΄, 27). Καί τοῦτο, διότι ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ ὥριμος καρπός τῆς ἐν Αὐτῷ ἀνακεφαλαιώσεως τῶν πάντων, τῆς ἀναδείξεως τῆς ἀξίας καί τοῦ μεγαλείου τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς εἰκόνος Θεοῦ· τῆς προβολῆς τῆς ἐν Αὐτῷ ὀργανικῆς ἑνότητος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί τοῦ κόσμου· τῆς καθολικότητος τῶν ἀρχῶν τῆς εἰρήνης, τῆς ἐλευθερίας καί τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καί, τέλος, τῆς καρποφορίας τῆς χριστιανικῆς ἀγάπης μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν τοῦ κόσμου. Ἡ πραγματική εἰρήνη εἶναι ὁ καρπός τῆς ἐπί τῆς γῆς ἐπικρατήσεως ὅλων αὐτῶν τῶν χριστιανικῶν ἀρχῶν. Εἶναι ἡ ἄνωθεν εἰρήνη, περί τῆς ὁποίας πάντοτε εὔχεται ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τάς καθημερινάς της δεήσεις, ἐξαιτουμένη ταύτην παρά τοῦ Θεοῦ, τοῦ τά πάντα δυναμένου καί εἰσακούοντος τάς προσευχάς τῶν μετά πίστεως Αὐτῷ προσερχομένων».
Τό Παλαίφατο Δευτερόθρονο Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας ὄχι μόνον ὡς ὁ ἀρχαιότερος, ἐν λειτουργίᾳ, θεσμός τῆς Ἀφρικῆς ἀλλά, κυρίως, ὡς ὁ μόνος κανονικός θεματοφύλακας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως στή Μαύρη Ἤπειρο -παρά τήν ἐκ Βορρᾶ ἀμφισβήτηση καί ἀνάδελφη ἐπίθεση- παρακολουθεῖ, μέ βαθύτατη ἀνησυχία καί καρδιακό ἄλγος τά ὅσα τραγικά τεκταίνονται στήν Ἀφρική, ὅπως, γιά παράδειγμα, τίς διώξεις κατά τῶν Χριστιανῶν στή Νιγηρία ἀπό φανατικούς ἰσλαμιστές, τά ἐγκλήματα κατά ἀμάχων στό Κονγκό, τίς ἐμφύλιες συρράξεις στή Σομαλία, τό Σουδάν καί στή Μοζαμβίκη, τίς συγκρούσεις ἐνόπλων ὁμάδων στήν Αἰθιοπία καί τό Ν. Σουδάν, τίς αἱματηρές ἀντικυβερνητικές διαδηλώσεις στή Μαδαγασκάρη καἰ τόσα ἄλλα. Ὅμοίως, ἀγωνιοῦμε γιά τά ὅσα τραγικά διαδραματίζονται ἐκτός τῶν ὁρίων τῆς ποιμαντικῆς εὐθύνης τοῦ Πατριαρχείου μας, δηλαδή τίς σφαγές τῶν Χριστιανῶν στή Μ. Ἄνατολή καί τίς διακρίσεις ἐναντίον τους (π.χ. Συρία) ἀλλά καί τήν αἱματοχυσία καί γενοκτονία στήν Παλαιστίνη καί τή λωρίδα τῆς Γάζας καί πολλά ἀκόμα.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, πού συνῆλθε ἀπό 6ης ἕως 9ης τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου τρ. ἕτ., ὑπό τήν Προεδρία τῆς Α. Θ. Μακαριότητος τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ. κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ τοῦ Β’, καί τῇ συμμετοχῇ Ἐπισκόπων ἀπό ὅλα τά μέρη τῆς Ἀφρικῆς, ἀφοῦ μελέτησε ἐνδελεχῶς ὅλα τά παραπάνω, μετά ἀπό πρόταση τοῦ Μακαριωτάτου καί τήν ὁμόφωνη ἐπιδοκιμασία τῶν ἁγίων Συνοδικῶν, ἐκφράζει τή σταθερή καί ἀμετακίνητη δέσμευση τοῦ Θρόνου τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Μάρκου στήν ἐμπέδωση καί καλλιέργεια τῆς εἰρήνης, τῆς δικαιοσύνης, τῆς καταλλαγῆς καί τῆς ἰσότητος. Καταδικάζουμε μέ τόν πλέον κατηγορηματικό καί ἀπερίφραστο τρόπο καί ἐκφράζουμε τόν ἀποτροπιασμό μας γιά τά ἐγκλήματα πού συντελοῦνται κατά ἀθώων ἀδελφῶν μας, ἀνεξαρτήτως θρησκευτικοῦ προσδιορισμοῦ καί φυλετικῆς καταγωγῆς. Τονίζουμε δέ, μετ’ ἐπιτάσεως, ὅτι ἡ βία κατά τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ἀποτελεῖ σύγχρονη μορφή βλασφημίας, μᾶλλον θεομαχίας, ἀφοῦ ὁ ἀνθρωπος, σύμφωνα μέ τή βιβλική διδασκαλία, εἶναι πλασμένος «κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γεν. α΄, 23) τοῦ Δημιουργοῦ του.
Πλεόν τούτων, ἀπευθύνουμε ἀγωνιώδη ἔκκληση πρός τούς πολιτικούς ἀλλά καί τούς πνευματικούς καί θρησκευτικούς ἡγέτες, τόσο στήν Ἀφρικανική Ἤπειρο, ἀλλά καί σέ ὅλον τόν κόσμο νά ἐργαστοῦν γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης, τήν ἄμεση κατάπαυση τοῦ πυρός στίς ἐμπόλεμες ζῶνες, τόν ἐπαναπατρισμό τῶν ἐκτοπισμένων, τήν οἰκονομική συνδρομή καί τήν ἀνοικοδόμηση τῶν κατεστραμμένων ὑποδομῶν καί κατοικιῶν καί τόν πλήρη σεβασμό τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὅπου γῆς χωρίς διακρίσεις καί ὑποσημειώσεις. Καλοῦμε κάθε ἄνθρωπο καλῆς θελήσεως νά υἱοθετήσει καί νά διαδώσει τήν ἐκκλησή μας αὐτή σέ μιά προσπάθεια τό αἴτημα τῆς εἰρήνης νά ἀποκτήσει ἰσχυρή δυναμική καί νά καταστεῖ ἀποτελεσματικός μοχλός πίεσης ἔναντι τῶν ἰθυνόντων.
Βρισκόμαστε πλέον σέ ὁριακό σημεῖο, εἶναι ἡ ὥρα τῶν ἔργων καί ὄχι τῶν λόγων, τῶν πράξεων καί ὄχι τῶν ἀορίστων καί ὑποκριτικῶν εὐχολογίων καί ὁ καθένας πρέπει νά ἀναμετρηθεῖ μέ τίς εὐθύνες του ἔναντι τοῦ Θεοῦ, τῆς ἱστορίας καί τῶν «ἐλαχίστων ἀδελφῶν τοῦ Κυρίου» (πρβλ. Μτ. κε΄, 40). Ὁ κόσμος μας καί ἡ πολύπαθη Ἀφρική δέν μποροῦν νά συνεχίσουν νά βιώνουν τό δράμα αὐτό. Ἡ εἰρήνη εἶναι ἡ μοναδική μας ἐπιλογή ἀλλά καί ἡ ἀπαραίτητη συνθήκη γιά νά φανεῖ ἡ κρυμμένη δυναμική τῆς Μαύρης Ἠπείρου καί νά οἰκοδομήσουμε ὅλοι μαζί ἕνα καλύτερο αὔριο.
Εὐχόμαστε καί προσευσόμαστε ὁ Χριστός, «εἰρηνοποιήσας διά τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ» τά πάντα (Κολ. α΄, 20) νά φέρει γρήγορα τήν εἰρήνη Του σέ τοῦτον τόν πονεμένο κόσμο. Εἰρήνη πάσι!!!
† Ὁ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β´
Οἱ Συνοδικοὶ Ἱεράρχαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου