Μ Η Ν Υ Μ Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Ω Ν
†Ὁ Μητροπολίτης Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου
Ἀνδρέας
ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΣΕΒΕΣ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Ἀδελφοί μου πεφιλημένοι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς, ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἀνατολή ἀνατολῶν,
καί οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ, εὕρομεν τήν ἀλήθειαν»
Ὁ Θεάνθρωπος ἐνσαρκώνεται στόν κόσμο, μέσα στό φτωχό καί ἄσημο σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Οἱ βοσκοί, μέ τούς μάγους, Τόν προσκυνοῦν καί τά ζῶα Τόν ζεσταίνουν μέ τά χνῶτα των. Μέ τό «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη»οἱ ἄγγελοι Τόν δοξολογοῦν καί οἱ ἐκκλησιαστικοί ὑμνογράφοι μέ τό «Θεός ὤν εἰρήνης… εἰρήνην παρεχόμενον ἀπέστειλας ἡμῖν».
Ἀπό κτίσεως κόσμου, αὐτό τό συμπαντικό Θεῖο μυστήριο κυοφορεῖται προαιωνίως καί ἀπορρήτως καί ἀποκαλύπτεται μέ τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ. «Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν…» (Ἰωάνν. 1,14).
Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἔχει, γιά κάθε χριστιανό, πνευματικά ἐπακόλουθα. Ἄν ἀποδεχόμεθα τό Φῶς τοῦ ἐν σπηλαίῳ γεννηθέντος καί ἐν φάτνῃ ἀνακληθέντος Θεανθρώπου, οἱ καρδιές μας γίνονται φιλάνθρωπες, εὐαίσθητες καί λεπτύνονται μέ τό ἔλεος τῆς ἀγάπης τοῦ Σωτῆρα μας.
Ἐάν ἀρνούμεθα ἤ πολεμοῦμε τό φῶς τοῦ ἄστρου τῆς Βηθλεέμ, τότε τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Χριστοῦ τό φυγαδεύουμε οἱ ἴδιοι. Ἐγκαταλείπει τίς καρδιές μας, ἐπειδή σέβεται τήν ἐλευθερία μας.
Ὅμως, καί στήν πνευματική ζωή, στόν πνευματικό κόσμο, δέν ὑπάρχουν κενά. Τή θέση τοῦ Χριστοῦ, στήνκαρδιά μας, καταλαμβάνει τό σκοτάδι. Δηλαδή ὁ πονηρός, ὁ μισόκαλος, τό κακό.
Στό ἁγιοπνευματικό μυστήριο τῆς συμπαντικῆς εἰρήνης, οὐρανίων καί ἐπιγείων, ὁ Ἡρώδης, ἡ ἐξουσία τῆς τότε ἐποχῆς, αὐτοαμύνεται, μέ καρδία συσκοτισμένη καί κατακυριευμένη, ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ πειρασμοῦ. Ὁ Ἡρώδης πλανᾶται πλάνη οἰκτρά. Τό αἷμα τῆς ὅποιας σφαγῆς, καί ἰδιαιτέρως τό αἷμα τῶν νηπίων, δέν διέσωσε ποτέ, στούς αἰῶνες, κανένα συλλογικό ἤ προσωπικό ἐγώ. Οἱ πνευματικοί νόμοι εἶναι ἀνάλογοι μέ τά ἔργα μας. Καθίστανται ἐλεήμονες, ἀλλά καί ἀνελέητοι.
Ἐάν δουλεύουμε στόν βωμό τοῦ κακοῦ, διώχνουμε καί ἀπομακρύνουμε, ἐπί γῆς καί ἐν οὐρανοῖς, τήν εἰρήνη καί τήν ἀγάπη, πού γεννήθηκε στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ. Οἱ συσκοτισμένες καρδιές συσκοτίζουν καί τόν κόσμο ὁλόκληρο. Κατά τόν Ἅγιο Σιλουανό τόν Ἀθωνίτη «Πᾶν ἁμάρτημα φανερόν ἤ ἀφανές, ἑκάστου ἐξ ἡμῶν, ἐπηρεάζει τά πεπρωμένα τοῦ κόσμου παντός».
Τή χριστουγεννιάτικη αὐτή ἡμέρα, μέ ὅσο φῶς ἔχει ἡ καρδιά μας, ἀκόμα ὅμως καί μέ τό ὅποιο σκότος τῆς ὀδύνης, ἄς ἐκπέμψει τό φῶς τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης, τῆς καλοσύνης. Ἄς ἀκουμπήσει στή θλίψη τῶν ἀναγκεμένων ἀδελφῶν μας. Στά παιδιά, στούς νέους, στούς μεσήλικες, πού αὐτή τήν ἡμέρα, ὅπως καί πολλές ἄλλες ἡμέρες τοῦ χρόνου, βρίσκονται σέ ἐντατικές κλινικές ἤ ὑποφέρουν ἀπό ἀνίατες ἀσθένειες. Στούς γέροντες, πού βρίσκονται κατάκοιτοι στό κρεβάτι ἤ εἶναι μόνοι τους σ΄ ἕνα δωμάτιο. Στούς μακράν, ἀλλά καί στούς ἐγγύς, τῆς διπλανῆς μας πόρτας, τῆς πολυκατοικίας μας ἤ τῶν δρόμων τῆς γειτονιᾶς μας. Ὡς φίλοι τοῦ Χριστοῦ, ἄς ἀνακουφίσουμε συνανθρώπους μας, πού δέν ἔχουν στόν ἥλιο μοῖρα, πού στεροῦνται τό χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Νά γίνουμε, ὄχι μόνο φίλοι τοῦ τεχθέντος Θεανθρώπου,μέ τήν ὅποια προσφορά μας, ἀλλά οἰκτίρμονες μαθητές Του, ἐπιτελοῦντες τό εὐαγγελικό «ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. κε΄, 40). Νά φωτίσουμε τή ζωή μας, μέ τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Τό φῶς, πού προτυπώνεται στό ἄστρο τῆς Βηθλεέμ. Τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού καίει ὄχι μόνο τά πάθη μας καί τόν ἐγωισμό μας, ἀλλά καί τό σκοτάδι τοῦ πειρασμοῦ. Τήν πηγή καί τήν αἰτία τοῦ ἀνθρωπίνου καί πανανθρωπίνου δράματος.
Πατέρες καί ἀδελφοί,
«Τά σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται, Χριστός ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου».
Χριστός ἐτέχθη!
Χρόνια πολλά! Καλό καί εὐλογημένο τό νέο ἔτος 2026!
«Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετά πάντων ὑμῶν· ἀμήν» (Β΄ Θεσ. 3,18).
Διάπυρος πρός τόν τεχθέντα καί ἐπιφανέντα Κύριον
εὐχέτης πάντων Ὑμῶν
Ο ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ, ΚΑΣΤΕΛΛΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΑΝΝΟΥ
Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου