(Κυριακή, 8 Ὀκτωβρίου 2017)
Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Σεβάσμιοι ἀρχιερεῖς,
Σεβαστοί πατέρες, Ἀγαπητοί συγγενεῖς καί φίλοι,
Τί ὡραιότερον καί τί ἡδύτερον, στ' ἀλήθεια, ἀπό τήν κληρικήν διακονίαν εἰς τάς Αὐλάς τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, εἰς τό ἱστορικόν Φανάριον καί τήν Βασιλεύουσαν Πόλιν; Τί συγκλονιστικότερον, πράγματι, ἀπό τήν ἀνεκλάλητον χαράν τῆς εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίας ἐκ τῶν σεπτῶν καί χαριτοβρύτων χειρῶν τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Πρώτου τῆς Ὀρθοδοξίας Ἀρχιεπισκόπου, ὅστις λιτανεύει ἡμέρας καί νυκτός ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τό μυστήριον τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, αἴρει τόν σταυρόν τοῦ Κυρίου ἀγογγύστως καί καρτερικῶς, ἀναλίσκων τήν ζωήν Αὐτοῦ εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ, προσθέτων καθ᾽ἑκάστην τό ἐπιβαλλόμενον ἔλαιον εἰς τήν κανδύλαν τοῦ μαρτυρικοῦ Φαναρίου, οὕτως ὥστε τοῦτο νά φαίνῃ πάσῃ τῇ Οἰκουμένῃ. Διό καί ὀφειλετικῶς ἀναπέμπω εὐχαριστίαν, αἶνον καί δοξολογίαν εἰς τήν πανοικτίρμονα καί ζωαρχικήν Τριάδα, ἡ ὁποία διά τῶν ἀχράντων, τιμίων καί θεοκινήτων χειρῶν τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ πατρός, Δεσπότου καί Αὐθέντου ἡμῶν, μοί ἐχαρίσατο σήμερον τήν μεγίστην δωρεάν τῆς Ἱερωσύνης.
«Ὤ τῆς τιμῆς, ἀλλ᾽ ὤ καί τῆς ὀφειλῆς!» Καθιστάμενος ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ Θυσιαστηρίου θαρρῶ εἰς τό ἀμέτρητον ἔλεος καί εἰς τήν ἄφατον εὐσπλαγχνίαν τοῦ πανοικτίρμονος Κυρίου, ἀλλά καί εἰς τάς θεοπειθεῖς προσευχάς καί τήν ἀμετάθετον μεσιτείαν τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς πρός τόν φιλανθρωπότατον Κύριον, προκειμένου νά βιώνω τόν πλοῦτον τῆς λατρευτικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, νά διακονῶ μέ φόβον Θεοῦ τά ἄχραντα Μυστήρια καί νά μεταλαμπαδεύω τό σωτηριῶδες μήνυμα τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τό χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μέ ὅλας τάς δυνάμεις τῆς ὑπάρξεώς μου, ἔχων ὡς τεῖχος ἀρραγές καί ὡς πανοπλίαν ἀπροσπέλαστον ἀπό τά βέλη τοῦ πονηροῦ τήν ἀγάπην Σας, Παναγιώτατε, ἡ ὁποία ἀγκαλιάζει πατρικῶς καί στοργικῶς ὅλους τούς κληρικούς τῆς Ὑμετέρας Πατριαρχικῆς Αὐλῆς.
Ἐπιτραπήτω μοι τήν στιγμήν ταύτην νά ἐκφράσω τήν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνην μου πρός τόν ἀπό τῶν οὐρανῶν χαίροντα πατέρα μου καί τούς ὁλοθύμως προσελθόντας εἰς τήν χαράν τῆς χειροτονίας οἰκείους μου: τήν μητέρα μου, τά ἀδέλφια καί ἐξαδέλφια μου καί τούς κοντινούς φίλους ἐκ Θεσσαλονίκης καί Καβάλας διά τήν ἀστείρευτον ἀγάπην, στοργήν καί στήριξίν των καθ'ὅλην τήν μακράν αὐτῶν κληρικήν διακονίαν μου εἰς τάς Αὐλάς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἥν ὁ Κύριος ἡμῶν ἐπιτρέπει, ἐν τῷ ἀπείρῳ ἐλέει καί τῇ ἀμέτρῳ εὐσπλαχνίᾳ Αὐτοῦ, ἐπί 15 καί πλέον ἔτη.
Εὐγνωμόνως καί μέ βαθεῖαν συγκίνησιν ἀναμιμνήσκομαι τήν ὥραν αὐτήν ὡς ζωντανόν παράδειγμα θυσιαστικῆς ἀναλώσεως εἰς τήν διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας καί εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τόσον τόν νῦν Σεβ. Μητροπολίτην Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβαν, ὅσον καί τόν ἀείμνηστον προκάτοχον αὐτοῦ κυρόν Διονύσιον, ἀπόφοιτον τῆς κατά Χάλκην Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς. Διαρκῶς ἀντηχοῦν εἰς τά ὦτα μου τά λόγια ἀμφοτέρων τούτων Ἱεραρχῶν, τῶν πιστῶς ἀφοσιωμένων εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον: "Νά προσέχῃς! Νά προσέχῃς! Μή παρασυρθῇς ἀπό τίτλους, στόμφους καί ἀξιώματα. Νά διακονῇς αὐτό μόνον, τό Μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας, σεμνῶς καί ἀνιδιοτελῶς, μέ ἀνεκτικότητα καί ἀγάπην πρός τούς συναδέλφους καί τούς συνανθρώπους σου". Μέ ἀνεκλάλητον συγκίνησιν ὑποδεχόμεθα ὁμάδα τῆς Χορῳδίας τῆς εἰρημένης Ἱ. Μητροπόλεως, ἡ ὁποία ἐμπράκτως ἀποδεικνύει, διά μίαν εἰσέτι φοράν, πόσον βαθειά βιωματικῶς μετέχει εἰς πᾶν γεγονός τῆς ζωής τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Θὰ ἦτο ἀσύγγνωστος παράλειψις ἐάν δέν ὑπέβαλα εὐγνώμονας εὐχαριστίας πρός τόν ἐκ τῆς ἁγιοτόκου καί ἡρῳοτόκου Κρήτης προσελθόντα Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέαν, πολυσέβαστον Πανεπιστημιακόν διδάσκαλον, ὁ ὁποῖος, τόσον διά τῆς ἅλατι ἡρτυμένης ἀκαδημαϊκῆς διδαχῆς αὐτοῦ, ὅσον καί σιωπηρῶς, διά τοῦ παραδείγματός του, ἐγχαράσσει ἀριστοτεχνικῶς εἰς τά μύχια τῆς καρδίας τῶν φοιτητῶν τῆς τε Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καί τῆς Πατριαρχικῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Κρήτης τήν ἀγάπην καί τήν ἀφοσίωσιν πρός τήν πνευματικήν κοιτίδα τοῦ Γένους ἡμῶν, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, εἰς τό ὁποῖον ὁ προνοητής παντός ἀγαθοῦ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἀνέθεσε τήν ἀποστολήν τῆς διαφυλάξεως τῆς παρακαταθήκης τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως.
Με αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης θά ἤθελα ὡσαύτως νά ἀναφερθῶ καί εἰς τόν Σεβ. Μητροπολίτην Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ. Ἰωάννην, τόν ἐμπράκτως στηρίξαντα τόν χειροτονηθέντα σήμερον Πρεσβύτερον ἀπό τῶν πρώτων ἐτῶν τῆς διακονικῆς πορείας του, καθώς ἐπίσης καί εἰς τόν ἐκ Θεσσαλονίκης Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Μεθόδιον Σπάτουλα, ἱερατικῶς προϊστάμενον ἐπί μακράν σειράν ἐτῶν τοῦ ἐν τῷ ἱστορικῷ κέντρῳ τῆς πόλεως Ἱ. Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, ὅστις περιέβαλε τόν ὁμιλοῦντα μέ πατρικήν πάντοτε ἀγάπην, διαδραματίσας καίριον ρόλον ἀπό τῆς νεότητός του εἰς τήν ἀγάπην αὐτοῦ πρός τήν Ἐκκλησίαν καί τήν ἐν Χριστῷ πνευματικήν ζωήν.
Ἐν κατακλεῖδι, στρέφω μετ' εὐγνωμοσύνης τό βλέμμα μου πρός πάντας τούς προϋπηρετήσαντας ἀπό τῶν ἐπάλξεων τῆς Ὑπογραμματείας καί τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, καθώς καί τούς Ἱεράρχας καί τούς κληρικούς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τούς τε ἐντεῦθεν καί τούς ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐλθόντας, διά τήν ἀγάπην των, τήν πολύτιμον συμβουλήν καί τάς ἐπιστηρικτικάς εὐχάς καί προσευχάς των.
Παναγιώτατε Δέσποτα, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, σεβαστοί πατέρες καί φίλοι,
Εὔχεσθε, παρακαλῶ, διά τήν πνευματικήν προκοπήν καί αὔξησιν τοῦ σήμερον χειροτονηθέντος Πρεσβυτέρου εἰς ἔργα πίστεως καί ἀγάπης, ὥστε ἡ ἱερατική διακονία αὐτοῦ νά εἶναι φιλάρετος καί εὐάρεστος τῷ Κυρίω, πάντοτε ἐν υἱϊκῇ ἀφοσιώσει πρός τήν Ἐκκλησίαν, τόν πανίερον θεσμόν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τόν θεαρέστως πηδαλιουχοῦντα τήν ὁλκάδα αὐτοῦ Προστάτην, Αὐθέντην καί Δεσπότην καί σεπτόν Προκαθήμενον αὐτοῦ, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ, Ὅστις, ἐν θαλλούσῃ ἀκμῇ, ἐπί 26ετίαν ὅλην, γεωργεῖ τήν ἐν Κωνσταντινουπόλει καί ἐν ἁπάσῃ τῇ Οἰκουμένῃ εὐκληματοῦσαν πνευματικήν ἄμπελον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καταρτίζει δέ καί διαφυλάττει τό καρποφορεῖν καρπόν ἁγιωσύνης πρός δόξαν Θεοῦ καί εὔκλειαν αὐτῆς. Ἀμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου