Του π. Αναστασίου Σαλαπάτα
Στο σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα, διαβάζουμε το χωρίο από την Α΄ Προς Κορινθίους 11, 33: «Ὥστε, ἀδελφοί μου, συνερχόμενοι εἰς τὸ φαγεῖν ἀλλήλους ἐκδέχεσθε» (Ώστε, αδελφοί μου, όταν συγκεντρώνεσθε δια να φάγετε, περιμένετε με αγάπην ο ένας τον άλλον).
Αυτό το εδάφιο φέρει μια λεπτή αλλά βαθιά υπενθύμιση σεβασμού, υπομονής και πνεύματος κοινοτικής ζωής.
Αυτή η σύντομη εντολή αντικατοπτρίζει κάτι πολύ περισσότερο από απλούς κανόνες ευγενείας· μιλάει στην καρδιά της κοινωνίας. Το να περιμένουμε ο ένας τον άλλον πριν φάμε είναι μια πράξη προσοχής, ένας τρόπος να πούμε: «Έχεις αξία. Είμαστε μαζί σε αυτό». Είναι μια μικρή κίνηση που αντικατοπτρίζει μια μεγαλύτερη αλήθεια: η αγάπη είναι υπομονετική και η καλοσύνη φανερώνεται στις λεπτομέρειες.
Σε έναν πολιτισμό όπου συχνά κυριαρχεί ο ατομικισμός, αυτό το εδάφιο μας επαναπροσανατολίζει προς τη συντροφικότητα και την αμοιβαία φροντίδα. Η καλή συμπεριφορά, υπό αυτό το φως, δεν είναι απλώς κοινωνικές συμβάσεις· είναι εκφράσεις αγάπης, ταπεινοφροσύνης και ενότητας. Το να περιμένεις τον άλλον είναι τιμή προς την αξία κάθε προσώπου στο τραπέζι και ενίσχυση του κοινού δεσμού που κάνει το γεύμα ιερό.
Τέτοιες μικρές πράξεις υφαίνουν το ύφασμα μιας ευγενούς ζωής, ήσυχης, γεμάτης σεβασμό και όμορφα προσεκτικής προς τον πλησίον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου