Τα καλά έργα ως καρποί της πίστεως

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής 13^ης Οκτωβρίου 2013

(Τιτ. 3, 8 - 15)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης 

Η σύνεση στα λόγια και στις πράξεις, η ευγένεια, αλλά και η αυστηρότητα καμιά φορά, πρέπει να είναι γνωρίσματα κάθε Χριστιανού. Όμως δεν περιορίζεται σε αυτά η Χριστιανική Αρετή. Εκφράζεται και με τα καλά έργα, τα έργα δηλαδή της Αγάπης.

            Ο Παύλος μιλάει τόσο για την συνετή συμπεριφορά, όσο και για την έμπρακτη εφαρμογή της δια των καλών έργων. Εδώ απευθύνεται στον μαθητή του Τίτο, επίσκοπο Κρήτης και γράφει στην επιστολή αυτή για τα καθήκοντα των ηγετών της Εκκλησίας και για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται σε πείσμονες και εριστικούς ανθρώπους.

            Πολλοί είναι στον κόσμο οι άνθρωποι της διαμάχης και του καβγά. Νομίζουν ότι όλα τα ξέρουν και έχουν γνώμη για όλα. Ανοίγουν μεγάλες και ατελείωτες συζητήσεις για θέματα, τα οποία στην ουσία αγνοούν. Επιμένουν στις λανθασμένες απόψεις τους, χωρίς να σέβονται και να ακούνε την αντίθετη γνώμη. Πολλές φορές βρίζουν και λένε ανοησίες. Δημιουργούν κλίκες, ομάδες και φατρίες διχαστικές και επικίνδυνες για την συνοχή της εκκλησίας. Και τέλος –σαν αποκορύφωμα όλων αυτών– οδηγούνται σε πλάνες, αιρέσεις και σχίσματα.

            Πώς πρέπει ένας πιστός να αντιμετωπίζει όλους αυτούς; Ο Παύλος δίνει την απάντηση: «Απόφευγε -λέει- τις ανόητες συζητήσεις που δεν ωφελούν. Απόφευγε κάθε συζήτηση για μύθους, για προγόνους, για τον ιουδαϊκό νόμο αλλά και για οτιδήποτε άλλο δεν οδηγεί στην σωτηρία. Μην περιφρονήσεις τον αιρετικό και τον φιλόνικο. Άκουσέ τον με προσοχή και υπομονή. Έπειτα δείξε του το σωστό και το αληθινό που είναι η διδασκαλία του Χριστού και συμβούλευσέ τον. Μπορεί να εγκαταλείψει την πλάνη στην οποία βρίσκεται και να σωθεί. Αν όμως είναι ανυποχώρητος και δεν δέχεται με τίποτα τις θείες αλήθειες, μην χάνεις τον καιρό σου. Εγκατάλειψέ τον στην πλάνη του χωρίς να παρασύρεσαι σε φιλονικίες και άσκοπες κουβέντες». Ο Παύλος επίσης μιλά και για τα καλά έργα. Για το καθήκον που έχει κάθε πιστός να ευεργετεί τον συνάνθρωπό του από το υστέρημα του. Δεν αρκεί η θεωρητική πίστη, χρειάζεται και η πρακτική εφαρμογή της, η οποία είναι τα καλά έργα. Όποιος ακούει ευχάριστα τον λόγο του Θεού είναι ακροατής μόνο. Δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να τον εφαρμόζει. «Ουχ οι ακροαταί του νόμου δίκαιοι παρά τω Θεώ, αλλά οι ποιηταί του νόμου δικαιωθήσονται» (Ρωμ. β΄ 13). Και δεν αρκεί ο κάθε πιστός να κάνει αυτός προσωπικά τα καλά έργα, αλλά να προσπαθεί να παρακινήσει και τους άλλους να τα κάνουν, πρωτοστατώντας ο ίδιος.

            Αυτά ας έχουμε, αγαπητοί, υπόψη μας και ας ευεργετούμε με κάθε τρόπο τον συνάνθρωπό μας, διότι τα καλά έργα είναι τελικά καρπός της πίστεως.