Το ζωογόνο πνευματικό ύδωρ θεραπεύει τον κάθε άνθρωπο

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

29^ης Μαΐου 2016

(Ιω. δ΄ 5-42)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Όλοι οι λαοί της γης, σε όποια εποχή κι αν ανήκαν, είχαν μέσα τους έντονα ριζωμένο τον πόθο της θείας λατρείας. Αυτός ο πόθος για το πού και κάτω από ποιες προϋποθέσεις πρέπει να λατρεύεται ο Θεός φαίνεται και στο εναγώνιο ερώτημα της Σαμαρείτιδος, το οποίο απευθύνει στον Ιησού.

Όμως, ο Θεός είναι πνεύμα («πνεύμα ο θεός») και κανένας ανθρώπινος νους δεν τον κατανόησε ποτέ, ούτε καν τον άγγιξε. Ο Θεός δεν υπόκειται στους φυσικούς νόμους, δεν έχει σώμα υλικό. Είναι τέλειος, αιώνιος, παντοδύναμος, πανταχού παρών, πάνσοφος, δίκαιος, άγιος, αναλλοίωτος, γεμάτος ατελείωτη πατρική αγάπη. Όπου κι αν βρεθούμε, λοιπόν, είμαστε υπό την σκέψη του κάθε ώρα, εποχή και έτος, μέρα - νύχτα.

Η λατρεία του δεν είναι δεμένη με συγκεκριμένες τοποθεσίες, αλλά είναι πνευματική, «λογική» λατρεία, που προϋποθέτει αγιότητα βίου, αγάπη και καλά έργα.

Όμως, υπάρχει και ένας καθαγιασμένος τόπος, ο οποίος είναι ο ιερός ναός, όπου με την θεία λειτουργία αλλά και τα λοιπά ιερά μυστήρια που τελούνται εκεί, λατρεύεται «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ». Εκεί μεταλαμβάνουμε Σώματος και Αίματος Χριστού, παρακαλώντας τον Θεό να μας σώσει από την αμαρτία, ευχαριστώντας Τον και δοξολογώντας Τον για τις άπειρες δωρεές που μας χορήγησε και μας χορηγεί.

Μέγα καθήκον και προνόμιο αποτελεί, λοιπόν, η εισαγωγή του πιστού στην θεία λατρεία. Εκεί λαμβάνει το νερό της ζωής το αιώνιο, το οποίο δίνει ο Ιησούς στην Σαμαρείτιδα έναντι του γήινου νερού, που συμβολικά της ζητά, περισσότερο για να την τιμήσει και να της δώσει αξία, παρ’ όλο που αυτή ζούσε αμαρτωλή ζωή.

Το ζωογόνο πνευματικό ύδωρ θεραπεύει τον κάθε άνθρωπο από την ενοχή και την αμαρτία, την τυραννία των παθών, την στεναχώρια και την οδύνη. Και φέρνει ειρήνη και φωτισμό στις ψυχές. Και αυτό συμβαίνει σ’ όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, Ιουδαίους και Σαμαρείτες, αλλά και σε κάθε φυλή της γης, αρκεί να νιώσουν τον αληθινό Θεό. Καταλύονται, λοιπόν, πλέον όλα τα κοινωνικά, εθνικά και θρησκευτικά μίση και εμπόδια και όλοι οι άνθρωποι γίνονται ένα «ἐν Χριστῷ».

Η Σαμαρείτιδα δέχεται βαθιά στην ψυχή της το μήνυμα του Θεανθρώπου, αλλάζει τρόπο ζωής και σκέψης, τρέχοντας μάλιστα να το μεταδώσει και στους συμπατριώτες της. Επηρεάζεται από την πλούσια θεϊκή σπορά, τον σίτο της ζωής της αιωνίου, που είναι ανώτερος από κάθε γήινη τροφή. Από Αυτόν ας φροντίσουμε κι εμείς, να τραφούμε πνευματικά, ώστε να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Γένοιτο!