Οι Ιεράρχες της Κρήτης συμμετείχαν στην 25ετηρίδα του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΙΕΡΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Μετά από ομόφωνη Απόφαση της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης, σύσσωμη η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Κρήτης, εκτός του Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου, κωλυθέντος εκτάκτως, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη το διήμερο, 21 και 22 Οκτωβρίου 2016 και έλαβε μέρος στους εορτασμούς της συμπληρώσεως είκοσι και πέντε (25) ετών Πατριαρχίας της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, το Σάββατο, 22 Οκτωβρίου, μετά από την Πατριαρχική Χοροστασία, στην οποία έλαβε μέρος «εν συγχοροστασίᾳ» , έγινε δεκτή από τόν Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, σε κατ’ ιδίαν ακρόαση, καί εξέφρασε την χαρά της Ιεραρχίας, του Ιερού Κλήρου, των Μοναστικών Αδελφοτήτων και του φιλογενούς Κρητικού Λαού για τη συμπλήρωση αυτής της σημαντικής επετείου στη πορεία και μαρτυρία της Μητρός Εκκλησίας, υπέβαλε δέ στον Παναγιώτατο, τα σεβάσματα, την αφοσίωση και την αγάπη του πληρώματος της Εκκλησίας Κρήτης, «ναυαρχίδος» του Πανσέπτου Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επίσης, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, παρουσίασε στον Παναγιώτατο το νέο Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλο, ο οποίος έλαβε την Πατριαρχική ευχή στο ξεκίνημα της Αρχιερατικής του Διακονίας.

Ο Παναγιώτατος εξέφρασε τη χαρά Του για τη συμμετοχή της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου και παραλλήλως διετύπωσε τις ευχαριστίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς την Εκκλησία της Κρήτης, για την ουσιαστική συμβολή της στην πραγματοποίηση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αλλά και την πολύτιμη εν γένει προσφορά και μαρτυρία Της, ευχήθηκε δέ μακρά και πολύκαρπη Αρχιερατεία στο νέο Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλο.

Ηράκλειο, 24 Οκτωβρίου 2016

Από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης

Προσλαλιά

Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Εἰρηναίου,

ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης

(Φανάριον, 22 Ὀκτωβρίου 2016)

Παναγιώτατε,

Ἐξ ὁμοφώνου Συνοδικῆς Ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, ἠγαπημένης καί πιστῆς θυγατρός τῆς Μητρός ἡμῶν Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἱστάμεθα μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ, σήμερον καί ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ, ἐνώπιον τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, ἅπαντες οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Μεγαλονήσου Κρήτης, ἐκτός τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων κ. Εἰρηναίου, κωλυθέντος ἐκτάκτως, ὑποβάλλοντες τά σεβάσματα καί τήν ἀφοσίωσιν πάντων ἡμῶν, τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων καί τοῦ φιλογενοῦς καί φιλοπάτορος Κρητικοῦ Λαοῦ, ἐπί τῇ αἰσίᾳ συμπληρώσει εἴκοσι καί πέντε ἀγλαῶν ἐτῶν, ἀπό τῆς ἀναρρήσεως τῆς Ὑμετέρας Θεοτιμήτου Παναγιότητος εἰς τόν Πατριαρχικόν καί Μαρτυρικόν Θρόνον τῆς Κωνσαντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας.

 Συνεορτάζομεν καί συγχαίρομεν πάντες διά τήν εὐλογητήν ταύτην ἐπέτειον, τῆς συμπληρώσεως χάριτι Θεοῦ, εἴκοσι καί πέντε ἐτῶν, πεπληρωμένων ὑπό τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, ὑφ’ ὑψηλῶν στόχων καί ὁραματισμῶν, προγραμματισμῶν καί πρωτουβουλιῶν, ἐνεργειῶν καί δράσεων, γεγονότων ἱστορικῶν καί κομβικῶν εἰς τήν ζωήν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας. Ἡ Ὑμετέρα Πατριαρχία ἐσφράγισε καθοριστικῶς καί ἀνεξιτήλως τήν πορείαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἔθεσε τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἰς τό ἐπίκεντρον τῶν ἐξελίξεων, ὡς καθοριστικόν παράγοντα διαμορφώσεως καί λήψεως Ἀποφάσεων. Αἱ παρεμβάσεις, τά μηνύματα, αἱ ἐγκύκλιοι καί ἐν γένει αἱ σοφαί κατευθύνσεις καί τοποθετήσεις τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, εἰς διάφορα θέματα, θεολογικά, ποιμαντικά, ἐκκλησιαστικά, οἰκολογικά, βιοηθικά, καί ἄλλα τινα, ἀλλά καί ἡ προώθησις κάθε καλοπροαίρετου διαλόγου, εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα, κατέστησαν Αὐτήν, Προσωπικότητα ἐγνωσμένου κύρους καί ἀποδοχῆς εἰς πᾶσαν τήν Οἰκουμένην.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ἡ καταγραφεῖσα εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορίαν διά τήν φιλοξενίαν τοῦ Ἱστορικοῦ Γεγονότος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, ἐκφράζει, διά μίαν εἰσέτι φοράν, μετά βαθέως σεβασμοῦ, τήν εὐχαριστίαν καί τήν εὐγνωμοσύνην αὐτῆς, πρός τήν Ὑμετέραν Θεόλεκτον Κορυφήν, διά τήν ἐμπιστοσύνην, τήν ἀγάπην καί τήν στοργήν Ὑμῶν, πρός τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κρήτης. Ἐνεπιστεύθητε τήν Κρήτην καί δικαίως.  Θεωροῦμεν, ὡς διετυπώθη καί εἰς τά θερμά Ὑμέτερα εὐχαριστήρια Πατριαρχικά Γράμματα, ὅτι ὁ στόχος ἐπετεύχθη! Ἅπαντες, ἐδέχθημεν καί διηκονήσαμεν, κατά τήν ἀνατεθεῖσαν ἡμῖν εὐθύνην, μετά χαρᾶς καί πολλῆς προθυμίας τό Ἱστορικό τοῦτο Γεγονός καί ἐνεργήσαμεν, τά κατά τό δυνατόν ἀπαραίτητα, διά τήν ἀρίστην φιλοξενίαν καί δοχήν του, διά τήν καλήν μαρτυρίαν τῆς Πρωτοθρόνου Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας! Δόξα τῷ Θεῷ ὑπέρ πάντων τῶν δωρεῶν Αὐτοῦ!

Παναγιώτατε,

Σήμερον διαβεβαιοῦμεν, τήν Ὑμετέραν Σεπτήν Κορυφήν, διά μίαν εἰσέτι φοράν, διά τά αἰσθήματα σεβασμοῦ, ἀγάπης καί ἀφοσιώσεως πρός τόν ἱερώτατον Θεσμόν τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί τόν Σεπτόν Οἰακοστρόφον καί Προκαθήμενον αὐτοῦ. Ἅπαντες λαμβάνομεν διαρκῶς «φῶς ἐκ φωτός» τοῦ ἀειλαμποῦς Φαναρίου, τοῦ φωτίζοντος τήν Οἰκουμένην. Ἅπαντες ἐν Κρήτῃ καυχόμεθα διά τήν κανονικήν ἡμῶν ἀναφοράν εἰς τόν  μαρτυρικόν Οἰκουμενικόν Θρόνον καί ἀγωνιζόμεθα διά τήν διατήρησιν τούτου τοῦ ἱεροῦ συνδέσμου καί τήν διασφάλισιν τῶν ἱερῶν προνομίων τῆς τῆς δικαιοδοσιακῆς ταυτότητος τῆς συντεταγμένης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, τῆς καί «ναυαρχῖδος», κατά τήν προσφιλῆ Ὑμῶν ἔκφρασιν, τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, εἰς δόξαν τοῦ Παναγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ ἡμῶν καί ἔπαινον τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Παναγιώτατε,

Δεόμενοι ἐκ βάθους καρδίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως χαρίζηται εἰς Ὑμᾶς, ὑγιείαν ἀκλινῆ, δυνάμεις ἀνεξαντλήτους καί μακρότητα ἀγαθῶν ἐτῶν, εἰς ἐκπλήρωσιν ἔτι καί ἔτι τῶν ὑψηλῶν Ὑμῶν, διά τήν Ἐκκλησίαν καί τό Γένος ἡμῶν, ὁραματισμῶν, εἰς εὔκλειαν τοῦ Πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἀσπαζόμεθα βαθυσεβάστως τήν Ὑμετέραν Τιμίαν Δεξιάν, αἰτούμενοι τῶν σεπτῶν Πατρικῶν εὐχῶν καί Πατριαρχικῶν εὐλογιῶν τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, διά τήν εὐόδωσιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἡμῶν ἔργου καί τῆς Διακονίας ἡμῶν.

Ἐν κατακλείδι, μετά πολλῆς χαρᾶς, παρουσιάζομεν ἐνώπιον τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς, τό νέον μέλος τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἱεραπύτνης καί Σητείας κ. Κύριλλον, καί παρακαλοῦμεν ὅπως εὐλογήσητε πατρικῶς καί στοργικῶς, τήν ἀπαρχήν τῆς Ἀρχιερατικῆς αὐτοῦ πορείας καί διακονίας, καθώς καί πάντων ἡμῶν, τῶν συγκροτούντων τήν Ἱεράν Ἐπαρχιακήν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης.

Χαιρετισμὸς

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου

πρὸς τὴν Ἱεραρχίαν τῆς ἐν Κρήτῃ Ἐκκλησίας ἐπὶ τῇ ἐν Σώματι Προσελεύσει Αὐτῆς εἰς Φανάριον

ἐπὶ τῇ 25ετηρίδι ἀπὸ τῆς Ἀναρρήσεως Αὐτοῦ εἰς τὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον

(22 Ὀκτωβρίου 2016)

Ἱερώτατε καὶ προσφιλέστατε ἀδελφὲ Ἀρχιεπίσκοπε Κρήτης κύριε Εἰρηναῖε μετὰ τῶν περὶ ὑμᾶς Ἱερωτάτων ἀδελφῶν καὶ συλλειτουργῶν τῆς ἐν Κρήτῃ Ἐκκλησίας,

Δοξολογίαν ἀναπέμπομεν τῷ πανοικτίρμονι Θεῷ, ὅτι ἠξίωσε τὴν ἡμετέραν Μετριότητα νὰ συμπληρώσῃ τέταρτον ἀκριβῶς αἰῶνος ἀπὸ τῆς «φωνῇ Θεοῦ» καὶ «φωνῇ τῆς Ἱεραρχίας» κλήσεως ἡμῶν εἰς τὴν εὐθυνοφόρον διακονίαν ἀπὸ τῆς ὑψηλῆς Βαθμίδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Διανύσαντες ἀπὸ τῆς περιωνύμου Βαθμίδος ταύτης τὰς βαθμίδας 25 ἐτῶν, ἐν κόποις καὶ μόχθοις, ἐν στενοχωρίαις ποικίλαις, ἐν πόνοις πολλοῖς, ἐργαζόμενοι νυχθημερὸν πρὸς δόξαν Θεοῦ, πρὸς ἀναψυχὴν τοῦ πληρώματος, πρὸς προάσπισιν τῶν δικαίων καὶ προνομιῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, πρὸς ἀνταπόκρισιν εἰς τὰς ποικίλας εὐθύνας αὐτοῦ, ἐν ἑνὶ λόγῳ πρὸς ἀξίαν, τὸ κατὰ δύναμιν, ἐκπλήρωσιν τῆς εἰς ἣν ἐκλήθημεν, θείᾳ προνοίᾳ καὶ βουλῇ, κλήσεως, διακατεχόμεθα καὶ σήμερον ὑπὸ φόβου καὶ τρόμου ἐνώπιον τῶν κριμάτων τοῦ Θεοῦ, ὡς καὶ κατὰ τὴν πρώτην ἐκείνην ἡμέραν τῆς 22ας Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους 1991, μὲ μίαν διαφοράν: ὅτι ἔχομεν ἀναπεπαυμένην τὴν συνείδησιν ὅτι «ἐτρέξαμεν» τὸν δρόμον, ὄχι διὰ νὰ δρέψωμεν ὀπώρας καὶ δάφνας δόξης καὶ τιμῆς ἀνθρωπίνης, ἀλλὰ διὰ νὰ συνεισφέρωμεν ἁπλῶς «λιθάριον» κενωτικῆς προσφορᾶς εἰς τὸν ἀκρογωνιαῖον λίθον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ὁμολογοῦμεν, κατὰ τὴν ἱερὰν ταύτην στιγμήν, ὅτι χαίρομεν καὶ εὐφραινόμεθα «κύκλῳ τῆς τραπέζης» τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας «ὡς στελέχη βλέποντες» τὰ ἡμὲτερα «ἔκγονα φέροντα κλάδους ἀγαθοεργίας» (πρβλ. ἀναβαθμοὺς γ΄καὶ βαρέος ἤχων). Ἐὰν δὲ τὰ ἀνὰ τὴν οἰκουμένην ἔκγονα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἀποτελοῦν καὶ προσκομίζουν κλάδους ἀγαθοεργίας εἰς τὸ ἀειθαλές, ἐν πάσαις ταῖς καιρικαῖς περιστάσεσι, Δένδρον τοῦ Θρόνου τούτου, ἡ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ἡ ἡμετέρα Ἐπιστολή, διαχρονικῶς προσφέρει ζωηρὰν παγκαρπίαν ἀγάπης, ἀφοσιώσεως, συμπαραστάσεως, συμπορείας μετ᾿ αὐτοῦ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, καὶ ἀποτελεῖ βακτηρίαν ἱερὰν καὶ σταθερὰν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας. Τὴν ἀνέφελον συμπορείαν καὶ συμπαράστασιν ταύτην ἐβιώσαμεν καθ᾿ ὅλον τὸν παρελθόντα χρόνον τῆς ταπεινῆς Πατριαρχίας ἡμῶν, μὲ κορύφωσιν τὴν σύγκλησιν κατὰ τὸν παρελθόντα Ἰούνιον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία, ὡς εὔνοια Θεοῦ καὶ ὡς ἐλάχιστον ἀνταπόδομα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρὸς τὴν Κρήτην, ἐπραγματοποιήθη ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐν τῷ ἁγιοτόκῳ καὶ αἱματοποτίστῳ ἐδάφει αὐτῆς. 

«Πανταχοῦ ἡ κοινωνία καλόν», ἀποφαίνεται ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος. Καλλίστη ὅμως ἡ κοινωνία μεταξὺ ἀδελφῶν ἐν ἡμέρᾳ μυστηρίου καὶ ἀγάπης ἀνιδιοτελοῦς, ἐν πιστότητι καὶ ἀλληλοπεριχωρήσει Πατριάρχου καὶ κλημάτων εὐκλεῶν τῆς Ἀμπέλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὡς εἶσθε ἕκαστος ἐξ ὑμῶν, προσφιλέστατοι ἀδελφοί, οἱ ἐκπροσωποῦντες τὸν εὐλογημένον κλῆρον καὶ τὸν πεφιλημένον λαὸν τῆς Μεγαλονήσου. 

Ὡς πολυτιμότατον, λοιπόν, ὄλβον δεχόμεθα τὴν εὐχαριστήριον καὶ συγχαρητήριον κοινωνίαν μεθ᾿ ὑμῶν καὶ δι᾿ ὑμῶν μεθ᾿ ἁπάσης τῆς Κρήτης κατὰ τὴν ἡμετέραν ἱερὰν ἐπέτειον ταύτην, ἐκφράζοντες τὴν ἡμετέραν συγκίνησιν διὰ τὴν ἐκδήλωσιν αὐτὴν τῆς ἀγάπης σας πρὸς ἡμᾶς καὶ πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία εἶναι λίαν ἐνισχυτική, καὶ ἀνανεώνει τὴν αἴσθησιν τοῦ ἐπιτακτικοῦ χρέους τῆς ἀποστολῆς τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ἡμῶν προσωπικῶς, διὸ καὶ ἀπὸ καρδίας ἐκφράζομεν ὑμῖν τὴν ὁλόθυμον εὐγνωμοσύνην μας. 

Τὴν χαράν μας αὐξάνει τὸ γεγονὸς ὅτι μεταξὺ ὑμῶν ἔχομεν σήμερον καὶ τοὺς νεοκλεγέντας ἀδελφούς, τὸν πρὸ ἔτους ἐκλεγέντα καὶ κατασταθέντα Μητροπολίτην Πέτρας καὶ Χερρονήσου κύριον Γεράσιμον καὶ τὸν μόλις πρὸ ἡμερῶν ἐκλεγέντα καὶ τελειωθέντα ἐν τῇ ἀρχιερωσύνῃ Μητροπολίτην Ἱεραπύτνης καὶ Σητείας κύριον Κύριλλον, οἱ ὁποῖοι διεδέχθησαν τοὺς κοιμηθέντας μακαριστοὺς Νεκτάριον καὶ Εὐγένιον, τοὺς πολλὰ προσενεγκόντας ἐν ἀφοσιώσει καὶ πιστότητι πρὸς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ τῶν ἐπαρχιῶν, τὰς ὁποίας ἑκάτερος ἐποίμανε. Συγχαίρομεν καὶ εὐλογοῦμεν ἀπὸ καρδίας τὸν ποιμαντορικὸν ὑμῶν δόλιχον, ἀδελφοί, καὶ τὸ ἐνώπιον ὑμῶν στάδιον μερίμνης καὶ προσφορᾶς κατὰ τοὺς δυσχερεῖς τούτους καιροὺς διὰ τὸ ἐν Ἑλλάδι ποίμνιον γενικῶς.

Αἰνοῦμεν καὶ δοξάζομεν μεθ᾿ ὑμῶν τὸν πανάγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἐχάρισεν εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ὡς εὐλογημένην κληρουχίαν αὐτοῦ τὴν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Κρήτης, καὶ εἰς τὸν τιμώμενον Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην προσωπικῶς τοιούτους ἀδελφοὺς περιωπῆς καὶ γνησίους φίλους.

Ἡ ὑμετέρα ἀγαπητὴ Ἱερότης, ἅγιε Κρήτης κύριε Εἰρηναῖε, ὡς ὁ ἐπιτόπιος Ἱεράρχης καὶ ποιμὴν τῆς μεγαλονήσου, καὶ διάδοχος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Τίτου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Κρήτης, ἀλλὰ καὶ σύμπασα ἡ περὶ ὑμᾶς ἐκλεκτὴ Ἱεραρχία, δὲν παύετε νὰ ἀναζητῆτε τρόπους συμπαραστάσεως καὶ ἐνισχύσεως τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ ἐνδυναμώσεως τῶν ἤδη ἰσχυροτάτων δεσμῶν τοῦ λαοῦ τῆς νήσου μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὡς, ἄλλωστε, τοῦτο μαρτυρεῖ εὐγλώττως καὶ ἡ σημερινὴ παρουσία ὑμῶν ἐνταῦθα.

Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,

Ἕκαστος ἐξ ὑμῶν τυγχάνετε μάρτυρες, ὅτι καθ᾿ ὅλην τὴν διαρρεύσασαν εἰκοσιπενταετίαν οὐδ᾿ ἐπὶ στιγμὴν «ὑπεστειλάμην τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι» ἐν τοῖς ἔθνεσι «πᾶσαν τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. κ΄, 27), ἔχοντες συνεργοὺς καὶ συγκηρυναίους ἐν τῇ ἄρσει τοῦ Σταυροῦ τῆς Πατριαρχίας πάντας τοὺς ἀδελφούς, ἰδιαιτέρως δὲ τοὺς ἐν Κρήτῃ, τοὺς παρόντας καὶ τοὺς ἐν χώρᾳ ζώντων, ἐν τῇ Σκηνῇ τοῦ Ἀχωρήτου ἀναπαυομένους, ἐφ᾿ ᾧ καὶ εὐχαριστοῦμεν, Ἱερώτατοι καὶ περισπούδαστοι ἀδελφοὶ Κρῆτες Ἱεράρχαι, ἅπαξ ἔτι ἐπὶ πᾶσι.

Καὶ τανῦν, ἀδελφοὶ καὶ φίλοι, οἱ διακρατοῦντες τὴν ταυτότητα τῆς Κρήτης καὶ τοῦ ἀκαταλύτου δεσμοῦ αὐτῆς μετὰ τῆς Ἱερᾶς Κιβωτοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Γένους ἡμῶν Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, εὐχαριστοῦντες ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ τῆς ἡμέρας καὶ ὥρας ταύτης μεθ᾿ ἡμῶν, παρατιθέμεθα ἐν ἐκτενεῖ δεήσει ἕκαστον ἐξ ὑμῶν, καὶ τὴν ἐν Κρήτῃ θεοπρεπῆ καὶ θεοτερπῆ Ὁλκάδα, «τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς Χάριτος Αὐτοῦ, τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν» (Πράξ. κ΄, 32-33). Ἀμήν.