Λαμβάνουμε ευσπλαχνία, οφείλουμε ευσπλαχνία

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

της Κυριακής Η΄ Ματθαίου 

22 Ιουλίου 2018

(Ματθ. ιδ΄ 14-22)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Ο φιλεύσπλαχνος και παντοδύναμος Θεός, Πατέρας και Δημιουργός των πάντων, τίποτα δεν αμέλησε και τίποτα δεν περιφρόνησε.  Γνωρίζοντας, πολύ καλύτερα από μας τις ανάγκες εμάς, μερίμνησε φιλόστοργα τόσο για τα υλικά όσο και για τα πνευματικά αγαθά.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αποδεικνύει ότι ο σαρκωθείς Κύριος Ιησούς Χριστός, καίτοι μας δίδαξε τον λόγο της σωτηρίας και της λύτρωσης, εντούτοις, δεν αδιαφόρησε και για τις υλικές ανάγκες μας. Πολλαπλασιάζοντας τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθείς, έθρεψε και χόρτασε πέντε χιλιάδες ανθρώπους στην έρημο, ώστε και μ’ αυτή την πράξη Του να δοξαστεί το όνομα και η δύναμη του Θεού.

Όλη η ζωή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού υπήρξε μια διαρκής και ανεξάντλητη πηγή ευσπλαχνίας και ελέους για το ανθρώπινο γένος. Η φράση «ευσπλαχνίσθη επ’ αυτοίς» είναι χαρακτηριστική, βαρύνουσα και ιδιαίτερα σημαντική. Ο Κύριος δεν λυπήθηκε αυτούς τους ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή ήταν πεινασμένοι, αλλά τούς σπλαχνίσθηκε, διότι ήταν πρόβατα χωρίς ποιμένα, περιπλανώμενα ασκόπως εδώ κι εκεί. Ήταν εγκαταλελειμμένοι, λοιδορούμενοι και προδιδόμενοι από τους «ποιμένες» τους, θρησκευτικούς και πνευματικούς ταγούς τους. Αυτοί, τους είχαν εγκαταλείψει και τους καταπίεζαν άγρια, βάζοντας στους ώμους τους βαριά και δυσβάστακτα φορτία, διδάσκοντάς τους την υποκρισία και την  άγονη τυπολατρία, εμφυσώντας τους τον φόβο και την ενοχή. Παρότι ποιμένες, είχαν καταντήσει χειρότεροι και από τους λύκους, αφού με την αστοργία τους οδήγησαν το ποίμνιό τους στα δίχτυα του μισάνθρωπου και πονηρού Διαβόλου.

Κάθε ένας από εμάς, λοιπόν, οφείλει να μιμηθεί την ευσπλαχνία του Κυρίου, ο οποίος έδωσε στον καταπονημένο και προδομένο λαό τόσο υλική όσο και πνευματική βοήθεια. Και η ευεργεσία προς τους συνανθρώπους μας θα πρέπει να γίνεται αδιακρίτως σε καλούς και κακούς, σε ευγνώμονες και αγνώμονες, σε φίλους και εχθρούς. Αν αρνηθούμε να το πράξουμε αυτό, τότε και ο Κύριός μας θα μας αρνηθεί, όπως αρνήθηκε τον κακό και αγνώμονα δούλο, του οποίου, ενώ ο Κύριος τού χάρισε το χρέος, αυτός δεν ήθελε να το χαρίσει στον συνάδελφό του.

Ας συμπαρασταθούμε, λοιπόν, υλικά και πνευματικά στους συνανθρώπους μας μιμούμενοι την Αγία Μαρία την Μαγδαληνή, που σήμερα τιμάται εξαιρέτως στο νησί μας, αλλά και τους υπολοίπους Αγίους της Εκκλησίας μας. Γένοιτο!