Σχολιάζει ο π. ΙΑΣΩΝ ΚΕΣΕΝ
Μια φορά ο παπάς του χωριού μας, π. Χρυσόστομος, που ήτανε άνθρωπος απλός, χωρίς τα πτυχία του κόσμου τούτου αλλά με αγάπη ανυπέρβλητη Θεού και σοφία βαθιά, ουσιαστική και πρακτική, μου είχε πει: "Παιδάκι μου, αν κηρύξουμε τον Χριστό όπως είναι, όπως μας φανερώθηκε, τότε κανένας την αλήθεια αυτή δεν μπορεί να την αντέξει. Πρώτοι που θα βγούμε τρέχοντας από την εκκλησιά θα 'μαστε 'μεις οι παπάδες. Αν βγάλουμε από τις εκκλησιές τις φιέστες και τις σημαίες τότε κανένας δεν θα μείνει μέσα. Όλοι θα βγούνε όξω, δεν αντέχεται ο Χριστός. Ποιος αντέχει την αλήθεια";
Σκέφτηκα τα λόγια του μακαριστού μας του παπά, όταν είδα στο διαδίκτυο τούτη την φωτογραφία. Θυμήθηκα έπειτα έναν σοφό καθηγητή, που έλεγε "όταν ο Χριστός δεν 'αρκεί', τότε η Εκκλησία ακολουθεί τρεις δρόμους: ή θα το ρίξει στα πατριωτικά ή θα το ρίξει στην μαγγανεία ή, το χειρότερο, θα τα συνδυάσει".
Εμείς, έπειτα, οι αρχαιολόγοι που έχουμε σπουδάσει στην Ελλάδα, γαλουχηθήκαμε μες στο πανεπιστήμιο ως "ιεροφάντες του έθνους", ως κρίκοι αναγκαίοι, ώστε με την ερμηνεία μας πάνω στις αρχαιότητες να μεγαλύνεται η εθνική ιδεολογία, η οποία λαμβάνει διαστάσεις σχεδόν θρησκευτικές. Έννοιες όπως "η συνέχεια της ελληνικής φυλής στους αιώνες" στα μάτια των περισσοτέρων είναι ντυμένες μ' ένα πέπλο ιερότητας που με τη σειρά του εξυπηρετεί την ιεροποίηση της ταυτότητας.
Οι αδελφοί, λοιπόν, κληρικοί, που τοποθετούν την ελληνική σημαία στην Άγια Τράπεζα, πέφτουν 'θύματα' μιας κατάστασης η οποία περιπλέκεται, πιστεύω, με τα παραπάνω. Ας δείξουμε κατανόηση στους πατέρες, τονίζοντας ωστόσο, το εσφαλμένον της πράξεως. Το γεγονός αυτό είναι μια καλή αρχή για να πάμε πίσω, να βρούμε πάλι τον Χριστό, μακριά από σημαίες εθνικές, οι οποίες ό,τι συμβολίζουν είναι αδύνατο να μέλψει την Βασιλεία Του που χαρίζεται σε όλους απ' την Αγία Τράπεζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου