e-περιοδικό της Ενορίας Μπανάτου εν Ζακύνθω. Ιδιοκτήτης: Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας (pakapodistrias@gmail.com), υπεύθυνος Γραφείου Τύπου Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου. Οι δημοσιογράφοι δύνανται να αντλούν στοιχεία, αφορώντα σε εκκλησιαστικά δρώμενα της Ζακύνθου, με αναφορά του συνδέσμου των αναδημοσιευόμενων. Η πνευματική ιδιοκτησία προστατεύεται από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

Τα νεότερα στα θεματικά ένθετα

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020

Χειρότερο από το δηλητήριο των γήινων φιδιών είναι το δηλητήριο της αμαρτίας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
της Κυριακής προ της Υψώσεως του Σταυρού 
13 Σεπτεμβρίου 2020
(Ιωαν. γ΄ 13-17)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης


Καθετί που μας περιβάλλει μαρτυράει την αγάπη του Χριστού για τον άνθρωπο. Ό,τι κατέχουμε: σώμα, ψυχή, αισθήσεις, νους, υλικά και πνευματικά αγαθά, Αυτός μας τα δίνει απλόχερα και γενναιόδωρα. Οι φανερές και αφανείς ευεργεσίες Του είναι άπειρες και θαυμαστές Ο Ίδιος ήρθε στη γη, «μορφήν δούλου λαβών», για την σωτηρία του ανθρώπου, ζώντας μια φτωχή και στερημένη ζωή, εργαζόμενος χειρωνακτικά. Δεν κατοίκησε σε παλάτια, δεν κατείχε πολύτιμα ενδύματα και στολίδια, ούτε ποτέ μεταχειρίστηκε χρήματα. Αντίθετα, ζούσε από τις προσφορές των πιστών και των πολυάριθμων μαθητών Του. Δεν δίστασε να πλύνει με τα άγια χέρια Του τα πόδια των μαθητών, στον Μυστικό Δείπνο.

Όμως, παρά ταύτα, λοιδορήθηκε και συκοφαντήθηκε από τους ασεβείς Γραμματείς και Φαρισαίους καθώς και τους λοιπούς μιαρούς διώκτες Του. Τον συνέλαβαν, Τον ράπισαν, Τον βασάνισαν, Τον εξευτέλισαν και Τον σταύρωσαν. Εκείνος όμως υπέφερε σιωπηλά, χωρίς κακία, επωμιζόμενος τις αμαρτίες του θεοκτόνου ανθρώπινου γένους. Ο Σταυρός, λοιπόν, πάνω στον οποίον σκόρπισε το άχραντο αίμα Του έγινε σύμβολο μέγιστο, ιερό και λυτρωτικό καύχημα της πίστεώς μας. Μετετράπη από εργαλείο δολοφονικό, και μέσο ντροπιαστικής εκτελέσως εγκληματιών, σε σύμβολο σωτηρίας και ζωής. Ο Κύριος κρεμάστηκε ο ίδιος «επί ξύλου», για να σώσει τους ανθρώπους από το θανατηφόρο δηλητήριο της αμαρτίας, ως δεύτερος Μωυσής, κατά πολύ, όμως, τελειότερος του πρώτου. Διότι πρωτύπωση του γεγονότος αυτού είναι το γνωστό περιστατικό της Παλαιάς Διαθήκης, όταν, κατ’ εντολήν του Θεού, ο μέγας Μωυσής ύψωσε τον χάλκινο όφι, για να προστατέψει τους Ισραηλίτες στην έρημο από τα δαγκώματα των δηλητηριωδών όφεων. Οι Ισραηλίτες πέθαιναν κατά χιλιάδες από το δηλητήριο των φιδιών, διότι ασέβησαν και γόγγυσαν με αχαριστία, κατά του δωρεοδότη και ευεργέτη Θεού. Ο Θεός τούς ευσπλαγχνίσθηκε και τελικά, δι’ αυτού του τρόπου, αποφάσισε να τους σώσει. 

Πολύ χειρότερο όμως από το δηλητήριο των γήινων φιδιών είναι το δηλητήριο της αμαρτίας, το πνευματικό δηλητήριο. Αυτό στερεί τη χαρά και τη γαλήνη από τον άνθρωπο. Τον οδηγεί στον εφιάλτη, το άγχος,στον φόβο και τις τύψεις. Τον διαλύει  σωματικά και ψυχικά και τον παραδίδει αλυσοδεμένο στα χέρια του διαβόλου και τον θάνατο, του οποίου κεντρί είναι η αμαρτία. Μόνον η σταυρική θυσία του Χριστού μάς προσφέρει τη λύτρωση, τη χαρά, την ηρεμία και τη σωτηρία. Μόνο αν προστρέξουμε σ’ Αυτόν, θα αποφύγουμε και θα γλιτώσουμε από το ολέθριο πνευματικό δηλητήριο. Γένοιτο! 

Δεν υπάρχουν σχόλια: