Γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΕΡΡΑΣ
Ακόμη μια απλή γραφή για την ξεχωριστή και σύνθετη περίπτωση της ζωγράφου Μαρίας Ρουσέα ή μια ακόμη ευχάριστη «συνάντηση» και «συνομιλία» μαζί της, μέσα στη φιλόξενη αίθουσα Τέχνης του Μπανάτου «ΑΛΗΘΩΣ», σε μια έκθεση αναδρομική ευάριθμων εκφραστικών έργων της, έτσι, ξορκίζοντας (ψευδαίσθητα) και την άχαρη ακάθεκτη Σιωπή…
Όλα σχεδόν τα διακριτικά γνωρίσματα της Μαρίας, εδώ: οι λεπτές και έντονες γραμμές ή πινελιές, οι ισόρροπες συνήθως είτε όχι πάντα αυστηρά αποτυπωμένες φωτοσκιάσεις, τα σχήματα, οι μορφές, τα χρώματα, τα σύμβολα, τα ορατά ή τ’ απροσδιόριστα τοπία και σημεία, τα αιωρούμενα σώματα ή αντικείμενα κ.ά., όλα «μιλώντας» καθαρά ή άμεσα, μα και υπαινικτικά, ποιητικά κλπ., για τον ανθρώπινο και καλλιτεχνικό της κόσμο, για την πληθωρική ζωγραφική δημιουργία της, σε νοητή σύνδεση και με την επί χρόνια επίδοσή της στη διασωστική και αναστατική συντήρηση έργων Τέχνης, με πάθος, με γνώση, με προσοχή, με σεβασμό σε «λείψανα» αιώνων.
Και εδώ, λοιπόν, παρούσα:
-
Η Μαρία της ζωής, της ύπαρξης, της προσφοράς.
-
Η Μαρία της χάρης, της ευγένειας, της ευχάριστης συντροφιάς.
-
Η Μαρία της Ζακύνθου, του Ιονίου, της Ελλάδας.
-
Η Μαρία του Χθες, του Σήμερα, της διάρκειας.
-
Η Μαρία των ταξιδιών, του νόστου, της φυσιολατρίας.
-
Η Μαρία της αλήθειας, της τόλμης, της ποιότητας.
-
Η Μαρία της Ελευθερίας, της φιλοπατρίας, της μαχητικότητας.
-
Η Μαρία του γέλιου, του θυμού, της συγκίνησης.
-
Η Μαρία του ρεαλισμού και του ρομαντισμού.
-
Η Μαρία της αφής, της φαντασίας, των ονείρων.
-
Η Μαρία του χρωστήρα, του λόγου, της γραφής.
-
Η Μαρία της υπερβολής ή του ασύμμετρου, που δεν ενοχλεί αισθητικά.
-
Η Μαρία της φιλίας, της αγάπης, της πλησμονής…
Όλες σχεδόν οι γόνιμες σπορές της και οι ώριμοι καρποί της μαζί, εδώ, σε λίγους μα έντεχνους πίνακες πνοής, σε σχέδια γραμμικά ή άλλα, κοσμώντας εξώφυλλα ή εσώφυλλα, έργα φιλοτεχνημένα με έμπνευση, με ταλέντο, μ’ επιδεξιότητα, με πνεύμα και ύφος προσωπικό, παραδοσιακό ή νεωτερικό, πρωτότυπο… Αλλά, κυρίως, με δύναμη ψυχής: Της ανάλλακτης ζακυνθινής ψυχής της Μαρίας, της διαπλασμένης στις γειτονιές τής γενέτειράς της, στα αλλοτινά καντούνια και στις ρούγες μας, στα ερείπια και στις στάχτες (με τις σπίθες άσβηστες της αναγέννησης), στις διαδρομές της πόλης και στον κόσμο της: στο Ψήλωμα ή στην οδό Φιλικών, στην Αθήνα, στη Ρώμη, στην Κεφαλονιά… κι όπου αλλού, ώς την τωρινή κατάληξη στου ποιητή τον Λόφο (ή του Στράνη).
Όλα μαζί, βιωμένα και αφομοιωμένα, ηδονικά και δυναμικά, για τον «μικρό μεγάλο» κόσμο της Μαρίας. Αυτόν, που και πάλι ανοίγει και χαρίζεται για θέαση, για θύμηση, για τέρψη και διδαχή από τη φίλη μας ζωγράφο, σαν δώρο εκλεκτό και αυθεντικό στον τόπο της τον ανθηρό (στο «Φιόρο του Λεβάντε»), που έγινε, εύλογα, ευφρόσυνα και πολυεπίπεδα, χώρος κατάκτησης, ανάτασης κι αποδοχής παραπέμποντας και τον προσφιλή της «Φιλόπατρι» Ανδρέα Κάλβο:
«Ωραία και μόνη
η Ζάκυνθος» και με την πλά-
ση της Μαρίας φωτεινή
μας «κυριεύει».
Ιούλιος 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου