Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ, τελειόφοιτος Φιλολογίας ΕΚΠΑ
Ας μεταφερθούμε, αγαπητοί, νοερά στην αγία νύχτα της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα. Συντετριμμένες οι Μυροφόρες γυναίκες, ανά ομάδες, οδηγούν τα βήματά τους - πριν ακόμα βγει για τα καλά το εωθινό φως της αυγής- στον τάφο του Κυρίου, προκειμένου να προσφέρουν τα μύρα της λατρείας και της αφοσιώσεως τους στο πρόσωπο του αγαπημένου Διδασκάλου. Ήδη, από το πρωί του Σαββάτου είχε σφραγιστεί ο τάφος με σφραγίδες- σύμβολα, ότι δεν μπορεί κανείς να παραβιάσει τον λίθο που έκλεινε την οπή της εισόδου. Ενώ, η ρωμαϊκή κουστωδία φρουρούσε τον τάφο του Ναζωραίου με πολλή προσοχή και επιμέλεια μήπως τυχόν τολμήσει κανείς και κλέψει τον Μεγάλο Νεκρό.
Την πονεμένη όμως πορεία των γυναικών, όταν έφθασαν στον τάφο, διέκοψε μία απροσδόκητη έκπληξη: συγκλονιστικός σεισμός έσεισε τη γη και η σφραγισμένη θύρα του μνημείου βρέθηκε ανοικτή, ενώ άγγελος σαν αστραπή με ένδυμα λευκό όπως το χιόνι, ανήγγειλε στις έκθαμβες Μαθήτριες το απίστευτο μήνυμα ότι το σώμα του Εσταυρωμένου δεν ήταν πια εκεί, καθώς είχε αναστηθεί.
Το ίδιο συγκλονιστικό μήνυμα της Αναστάσεως ακούμε και εμείς σήμερα, για άλλη μια χρονιά, κάτω όμως από σκληρές και παράξενες συνθήκες. Ποτέ, άλλοτε, το μήνυμα αυτό δεν γίνεται τόσο αναγκαίο για την εποχή μας. Ο πόνος και το πένθος δεν παύουν να είναι παρόντα στην ζωή μας. Αρχικά, σε συλλογικό επίπεδο, η οικονομική κρίση που προηγήθηκε, η πανδημία των τελευταίων ετών και ο πρόσφατος καταστροφικός πόλεμος στην ευρύτερη γειτονιά μας, μαζί με περιστατικά βίας και έξαρσης της εγκληματικότητας. Αλλά και σε ατομικό επίπεδο, οι δυσκολίες φαίνεται να πληθαίνουν: απώλειες αγαπημένων, αρρώστιες και ασθένειες, προσωπικές απογοητεύσεις, αποτυχημένες σχέσεις ή και διαλυμένες οικογένειες...
Κι όμως, όλα αυτά, μπροστά στην μεγάλη και αιώνια νίκη του Αναστάντος, που στο πρόσωπό Του υποστασιοποιήθηκε η υπέρβαση του θανάτου, του πόνου και της καταστροφής, δίνεται και σε εμάς η ελπίδα της υπέρβασής τους. Το μόνο που απομένει είναι να πιστέψουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι για να μπορέσουμε να νικήσουμε ό,τι δεινό παρουσιάζεται μπροστά μας χρειάζεται να μείνουμε διαρκώς πιστοί και ενωμένοι με Εκείνον που είναι ο Αρχηγός της Ζωής και του Θανάτου, Εκείνος που είναι το Άλφα και το Ωμέγα, και που "εξήλθε νικών και ίνα νικήση". Έτσι, κάθε σκοτάδι που προέρχεται από τα λάθη μας, τα πάθη μας, τα ελαττώματα μας, την ψυχαναγκαστική εμμονή πολλών σε απάνθρωπες και παράλογες ιδεολογίες - ιδεοληψίες, θα φωτιστεί με εκείνο το Φως που και φέτος πήγασε από τον Πανάγιο Τάφο. Ενώ, κάθε υπαρξιακό αδιέξοδο, κάθε είδος λίθου και πέτρας που βαραίνει και κλείνει τις διεξόδους για αγάπη, επαφή και αληθινή επικοινωνία θα βρει κατεύθυνση ασφαλούς πορείας και ζωής, νέας και αιώνιας ενώπιον της οποίας το κράτος του σκότους, του θανάτου και του προσωπικού μας Άδη χάνουν κάθε είδος εξουσία, δύναμη και ισχύ.
Χρόνια πολλά, ολοφώτεινα, γεμάτα από πορεία αναστάσιμης πορείας και ζωής!
Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη!
Πάσχα 2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου