***
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Θεσσαλονίκης, λίαν ἀγαπητέ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κ. Φιλόθεε,
Λοιποί ἅγιοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί πάντες οἱ τοῦ ἱεροῦ καταλόγου,
Ἐξοχώτατοι,
Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες τοῦ τόπου,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι,
Εὐλογημένε λαέ τοῦ Θεοῦ!
Μέ συγκίνησιν καί χαράν εὑρισκόμεθα διά μίαν εἰσέτι φοράν εἰς τήν περιλάλητον Νύμφην τοῦ Θερμαϊκοῦ, τήν πόλιν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Καβάσιλα, τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου Θεσσαλονίκης, τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ καί τόσων ἄλλων μεγάλων Ἁγίων.
Ἡ σύγκλησις τοῦ Β’ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τοῦ περιοδικοῦ «Θεολογία» μέ κεντρικόν θέμα: «Ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογία καί ἡ ῾ὀντολογία᾿ τῆς τεχνολογίας» ἀπό τῆς αὔριον ἕως καί τῆς 1ης προσεχοῦς Ὀκτωβρίου, μᾶς ἔδωσε τήν ὡραίαν εὐκαιρίαν νά εὑρεθῶμεν καί πάλιν μαζί, νά συμπνευματισθῶμεν, νά συμπροσευχηθῶμεν, νά συσκεφθῶμεν καί νά ἀπολαύσωμεν ἀλλήλους ἐν χάριτι Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί ἐλθόντες κομίζομεν τήν εὐλογίαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, γενετείρας τόσον τοῦ μεγίστου ποιμένος τῆς πόλεως καί κορυφαίου Θεολόγου Πατρός Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὅσον καί τοῦ διαπρεπεστάτου ἑτέρου ποιμενάρχου Ἁγίου Εὐσταθίου. Κωνσταντινούπολις καί Θεσσαλονίκη ἀπό ἡμερῶν ἀρχαίων ἦσαν καί εἶναι συγκοινωνοῦντα δοχεῖα εὐσεβείας, ὀρθοδόξου πνευματικότητος, ἑλληνικῆς παιδείας, τιμαλφῶν παραδόσεων τοῦ Γένους καί πολυκυμάντου ἱστορίας. Ὁ Βόσπορος πάντοτε εὐλογεῖ τόν Θερμαϊκόν, τό Φανάριον προσεύχεται ὑπέρ τῶν τέκνων τῆς ἀρχαιοτέρας καί ἄνευ διακοπῶν ζωῆς πόλεως τῶν Βαλκανίων! Πολύ σᾶς ἠγάπησεν ὁ θεοκῆρυξ Παῦλος, αἱ δέ δύο πρός Θεσσαλονικεῖς Ἐπιστολαί του μαρτυροῦν τό ἔνθεον ἐνδιαφέρον του διά τόν πνευματικόν καταρτισμόν καί τήν ἐν Χριστῷ προκοπήν καί σωτηρίαν σας! Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία δέν θά παύσῃ νά κηρύττῃ: «Μείνατε ἐν οἷς ὑπό τοῦ Παύλου ἐμάθετε καί ἐπιστώθητε», ἀγαπητοί Θεσσαλονικεῖς. Ἐνδύσασθε τήν σώζουσαν Ὀρθόδοξον πίστιν καί διδασκαλίαν καί φιλοτιμεῖσθε νά διαπρέπετε εἰς ἔργα Ὀρθοπραξίας, εἰς ἔργα ἁγιασμοῦ καί σωτηρίας, εἰς ἔργα φιλογενείας καί πνευματικῆς προόδου!
Εἶναι ἡ πρώτη φορά πού Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἐν ἐνεργείᾳ χοροστατεῖ εἰς τόν ἱστορικόν τοῦτον Ναόν Ροτόντας τόν πάλαι μέν ἐπ᾿ ὀνόματι τῶν Ἁγίων Ἀσωμάτων Δυνάμεων σεμνυνόμενον, ἀπό δέ τοῦ 1912 καί ἐντεῦθεν, μετά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς πόλεως, ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ λαοφιλεστάτου Μεγαλομάρτυρος Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, προστάτου καί ἐφόρου καί ἡμῶν ἐν Φαναρίῳ.
Τό ρωμαϊκόν τοῦτο οἰκοδόμημα τοῦ συγκροτήματος τῶν κτισμάτων τοῦ Αὐτοκράτορος Γαλερίου μετηνέχθη εἰς χρῆσιν ἐκκλησιαστικήν, ὡς Ναός πλέον, ἐπί Θεοδοσίου Α’ τοῦ Μεγάλου, ὁ δέ ἀρχαῖος αὐτοῦ ἄμβων εὑρίσκεται σήμερον εἰς τό Μουσεῖον τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Κατά τόν ΙΣΤ’ αἰῶνα ὑπῆρξεν ὁ Μητροπολιτικός Ναός τῆς πόλεως καί ἔκτοτε ἔμεινε γνωστός ὡς «ἡ παλαιά Μητρόπολις». Τό ὅτι σήμερον, ὡς Μνημεῖον Παγκοσμίου Κληρονομίας τῆς UNESCO, λογίζεται περισσότερον ὡς μουσειακός χῶρος καί ἡ λειτουργική αὐτοῦ χρῆσις εἶναι, δυστυχῶς, λίαν περιωρισμένη, δέν μειώνει τό παράπαν τόν σεβασμόν, τήν εὐλάβειαν καί τήν ἀγάπην μας πρός τήν Ροτόντα, ἡ ὁποία εἰς αἰῶνας διατηρεῖ τήν ἱερότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς χρήσεως ὡς τόπος ἁγιάσματος τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ὡς τόπος καταρτισμοῦ χριστιανικοῦ καί ἁγιασμοῦ χιλιάδων ψυχῶν!
Τά ἐναπομείναντα ἀποσπάσματα τῶν περιφήμων ψηφιδωτῶν μέ τούς παλαιούς Ἁγίους καί Μάρτυρας, τούς ἐπί Διοκλητιανοῦ καί Μαξιμιανοῦ, καθώς καί ἡ ἀπεικόνισις τῆς Θείας Ἀναλήψεως εἰς τήν κόγχην τοῦ Ἱεροῦ, δίδουν ἀνάγλυφα στοιχεῖα τῆς σχέσεως τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας καί τῆς «ὀντολογίας» τῆς τεχνολογίας καί τῆς τέχνης τῶν ἀρχῶν καί τῶν μέσων τοῦ Ε’ χριστιανικοῦ αἰῶνος. Λειτουργούμενοι καί προσευχόμενοι σήμερον ἐδῶ καί ὑψοῦντες τό ὄμμα εἰς ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπό τάς ὡραίας συνθέσεις, δοξάζομεν τόν τοῦ Κάλλους ἀρχηγέτην καί Δημιουργόν Θεόν καί παρακαλοῦμεν τόσον τούς Ἁγίους Ἀσωμάτους ὅσον καί τόν Τροπαιοφόρον Γεώργιον νά στηρίζουν τόν ἄξιον και αξιαγάπητον ποιμενάρχην τῆς πόλεως εἰς τόν καταρτισμόν τῶν πιστῶν καί εἰς τήν αὔξησιν τοῦ πνευματικοῦ ἀμητοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Θεσσαλονικέων! Εἰς ἀνάλογον ἔργον πρόθυμοι ἵστανται πάντοτε τόσον οἱ προκάτοχοί του Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί Εὐστάθιος, ὅσον καί ὁ πολύς τά θεῖα Νικόλαος ὁ Καβάσιλας, ἀλλά καί ὁ Θεσσαλονικεύς μέγας ἐν Πατριάρχαις Κωνσταντινουπόλεως, ὁμώνυμος του αδελφού Μητροπολίτου, Ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, ὁ Ἅγιος Θεωνᾶς Θεσσαλονίκης, νέος κτήτωρ τῆς Πατριαρχικῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας, καί σύμπασα ἡ πληθύς τῶν Ἁγίων τῆς περιοχῆς.
Εἰς τό εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς Α’ Λουκᾶ ἠκούσαμεν τήν προτροπήν τοῦ Κυρίου: «Ἐπανάγαγε εἰς βάθος καί χαλάσατε τά δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν» (Λουκ. ε’, 4). Ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχή τῆς ἐπιφανείας! Τοῦ φαίνεσθαι! Τῶν ἐπιπολαίων κρίσεων! Τῶν προχείρων ἀποφάσεων! Τῆς κενολόγου πολυλογίας! Τῆς τύρβης καί τοῦ περισπασμοῦ περί τά δευτερεύοντα, τά ρέοντα, τά παρερχόμενα, τά πρός ὀλίγον ἄν μή πρός μηδέν χρήσιμα. Ὅλη αὐτή ἡ κατάστασις ἀτελέσφορος, ἄκαρπος καί ἀσυντελής καθ᾿ ἑαυτήν, πληροῖ ἄγχους καί ἀβεβαιότητος τόν σύγχρονον ἄνθρωπον. Τά καίρια, τά λυσιτελῆ, τά ὑγιῆ, τά θεοφιλῆ, τά ὄντως χρήσιμα καί ὠφέλιμα εὑρίσκονται εἰς τό βάθος! Εἰς τό βάθος τῆς καρδίας! Εἰς τό βάθος τοῦ στοχασμοῦ! Εἰς τό βάθος τοῦ νοῦ! Εἰς τό βάθος τῆς σιωπῆς! Εἰς τό βάθος τῆς ἡσυχίας! Εἰς τό βάθος τῆς προσευχῆς! Εἰς τό βάθος τῆς θείας μελέτης καί ἀναζητήσεως τῶν σεμνῶν καί σωτηριωδῶν! Ἐκεῖ λοιπόν μᾶς καλεῖ σήμερον ὁ Χριστός! Νά εἰσέλθωμεν εἰς τό «ταμιεῖον» μας! Νά ἐστιάσωμεν τόν ὀφθαλμόν εἰς τά ἐσώτατα τῆς καρδίας καί τῶν λογισμῶν! Εἰς τά ὑπαρξιακά κενά τῆς ψυχῆς μας!
Ἄν ἄλλοι ὡμίλησαν περί «ψυχολογίας τοῦ βάθους», περί «ὑποσυνειδήτου» καί «ἀσυνειδήτου», καί ἐπεδόθησαν εἰς φιλοτίμους, ἐνδεχομένως, προσπαθείας νά ἀνεύρουν ἐκεῖ τήν ρίζαν τῆς ἀνθρωπίνης κακοδαιμονίας καί δυστυχίας, οἱ καθ᾿ ἡμᾶς Πατέρες, καί μάλιστα οἱ Νηπτικοί, καί τά φιλοκαλικά συγγράμματά των, μᾶς δίδουν ἀσφαλῆ τρόπον καί ὁδόν νά γνωρίσωμεν τόν ἑαυτόν μας εἰς βάθος καί νά ἀναζητήσωμεν ἁγιοτρόπως καί ἁγιοπνευματικῶς τήν ἴασιν καί θεραπείαν, τήν ἕνωσιν τῶν κατακερματισμένων δυνάμεων τῆς ψυχῆς, τόν φωτισμόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Ἡ σωτήριος Χάρις εὑρίσκεται εἰς τήν εἰς βάθος μυστικήν ἐργασίαν καί τήν ἱεράν ἡσυχίαν. Καί ἀσφαλῶς δέν ἀποτελεῖ ἀποκλειστικόν προνόμιον τῶν μοναχῶν καί ἐρημιτῶν, ἀλλά καί τῶν ἐν τῇ ἐρημίᾳ τῶν συγχρόνων πόλεων διψώντων τήν ζωήν εὐσεβῶν Χριστιανῶν. Μέ τήν βοήθειαν καί καθοδήγησιν πεφωτισμένου πνευματικοῦ πατρός, κάθε χριστιανός δύναται νά «ἐπαναγάγῃ εἰς βάθος» καί νά ζωγρήσῃ πλῆθος ἰχθύων πολύ, καρπούς ἁγιασμοῦ καί σωτηρίας!
«Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδοῦ νῦν ἡμέρα σωτηρίας», ὅπως μᾶς εἶπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τό ἐκ τῆς Β’ πρός Κορινθίους Ἐπιστολῆς ἀπόσπασμα πού ἀνεγνώσθη προ ολίγου (στ΄, 3). Ἡμεῖς δέ πατρικῶς καί ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ «συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μή εἰς κενόν τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς», πάλιν κατά τόν Θειότατον Παῦλον (Β’ Κορ. στ’, 1)! Καί ἔχετε διά μέσου τῶν αἰώνων πολλήν χάριν δεχθῆ οἱ Θεσσαλονικεῖς παρά Θεοῦ! Οἱ πολλοί Ἅγιοι, αἱ πολλαί ἀρχαῖαι ἐκκλησίαι, ὅπως αὕτη τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ἡ τοῦ πολιούχου πανευκλεής βασιλική -τό «Μαρτύριον» τοῦ Ἁγίου Δημητρίου-, ἡ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας, ἡ τῆς Παναγίας τῶν Χαλκέων, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἡ Ἀχειροποίητος καί τόσαι ἄλλαι, ἡ σεβασμία Μονή τῶν Βλατάδων καί πλεῖστα ἄλλα ἱερά καθιδρύματα, ὅλοι, ὅλαι, ὅλα βεβαιοῦν τήν πλουσίαν ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν τοῖς καθ᾿ ὑμᾶς! Ἀξιοποιήσατε λοιπόν δεόντως αὐτήν τήν μοναδικήν κληρονομίαν σας!
Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Ἐτελέσαμεν σήμερον ἐν κατανύξει τό τεσσαρακονθήμερον μνημόσυνον τοῦ μακαριστοῦ Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας καί καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης Χρυσοστόμου Σταμούλη.
Ὁ ἐκλιπών προσέφερε πάμπολλα καί λίαν σημαντικά εἰς τήν Θεολογίαν. Μέ εὐαίσθητον αἰσθητήριον διά τήν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, προέβαλε διά τῆς διδασκαλίας του, διά τῶν ὁμιλιῶν, τῶν διαλέξεων καί τοῦ πλουσίου συγγραφικοῦ του ἔργου, μέ ἰσχυράν ἀπήχησιν, τάς οἰκουμενικάς ἀξίας, τό φιλοκαλικόν ἦθος, τήν ἐπίκαιρον ὑπαρξιακήν, ἀνθρωπολογικήν, κοινωνικήν καί κοσμολογικήν σοφίαν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὑμνητής τοῦ «πολιτισμοῦ τῆς σάρκωσης», εἰργάσθη εὐκάρπως διά τήν ἔξοδον τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν κοινωνίαν καί τήν συμβολήν της εἰς τήν ἐν Χριστῷ μεταμόρφωσιν τοῦ κόσμου. Ἡ ὅλη προσπάθειά του ἐτρέφετο ἀπό τήν βεβαιότητα ὅτι, ὅπως κάθε ἱστορική περίοδος, οὕτω καί ἡ σύγχρονος ἐποχή εἶναι μοναδική πρόκλησις, «καιρός» διά τήν βίωσιν καί ἐξαγγελίαν τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ «διαλεγομένη» θεολογία τοῦ μακαριστοῦ καθηγητοῦ ἦτο ἀποτύπωμα μιᾶς δυναμικῆς προσωπικότητος, μέ βαθείας ρίζας εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ζωήν καί μέ ἀκλόνητον βεβαιότητα ὅτι ὁ σαρκωθείς Θεός Λόγος εἶναι «Θεός ζώντων», πληρώσας τά πάντα ἀνεκλαλήτου χαρᾶς διά τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως Αὐτοῦ.
Ὁ Χρυσόστομος Σταμούλης ἐσφράγισε καί τόν χῶρον τῆς μουσικῆς, τήν ὁποίαν ἐκαλλιέργησε καί ἀνέδειξε ὡς ἐκφραστικωτάτην θεολογικήν γλῶσσαν. Ἵδρυσε καί διηύθυνε τήν Ὀρχήστραν Νέων Θεσσαλονίκης «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος», συνειργάσθη δημιουργικῶς μετ᾿ ἀξιολόγων συνθετῶν καί ἑρμηνευτῶν. Ἡ ἐκδημία τοῦ ἀφήνει δυσαναπλήρωτον κενόν καί εἰς τόν χῶρον τοῦ πολιτισμοῦ.
Δεόμεθα τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης καί Κυρίου τῆς δόξης, ὅπως χαρίζηται εἰς τήν ἐρίτιμον σύζυγον καί τά τέκνα τοῦ μακαριστοῦ Χρυσοστόμου τήν ἄνωθεν παρηγορίαν, ἀναπαύῃ δέ τήν ψυχήν αὐτοῦ ἐν Χώρᾳ Ζώντων. Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία καί ἄληστος!
Περαίνοντες τόν λόγον, εὐχόμενοι ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί ἀναπαύσεως και τοῦ πρό ἔτους κοιμηθέντος ἀοιδίμου ἀδελφοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυροῦ Ἀνθίμου, παρακαλούμεν πάντας ὑμᾶς νά μνημονεύετε τοῦ σταυροῦ τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει ποτνίας Μητρός Ἐκκλησίας εἰς τάς προσευχάς σας. Ἱκετεύομεν τόν φιλάνθρωπον Θεόν τοῦ ἐλέους «πλεονάσαι καί περισσεύσαι ὑμᾶς τῇ ἀγάπῃ εἰς ἀλλήλους καί εἰς πάντας» ( Α’ Θεσ. γ, 12). Γένοιτο!
____________
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου