Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό
Τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί ἀδελφοί, Χριστούγεννα σήμερα.
Μᾶς ἀξιώνει ὁ Πανάγαθος Θεός νά ζοῦμε τό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπίσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ἡ πάναγνη κόρη Μαριάμ, παρότι ζεῖ σ’ἕναν ἐξαθλιωμένο κόσμο, ἀνέγγιχτη ἀπό κάθε κακό, στήν κλήση τοῦ Θεοῦ δίνει τόν ἑαυτό της ἀνάθημα θεῖο νά σωθεῖ ὁ κόσμος.
Πῶς ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος; Πῶς ὁ ἀχώρητος χώρεσε στά σπλάχνα τῆς Θεοτόκου; Πῶς ὁ ἄχρονος μπαίνει στό χρόνο; Πῶς ὁ τρέφων καί συντηρών τά σύμπαντα, τρέφεται ἀπό τούς μαστούς μιᾶς γυναικός, τῆς Παρθένου, εἶναι ἐρωτήματα τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς. Ἀκοῦμε ὅμως τήν Ἐκκλησία μας διά τῶν ὑμνογράφων νά λέει «Οὐ φέρει τό μυστήριο ἔρευνα».
Τό μυστήριο ἀπαιτεῖ σιγή. Εἶναι σιγή δέους καί κατανύξεως.
Γράφει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος «τά κατά φύσιν ζητήσθω, τά δέ ὑπέρ φύσιν σιγῆ τιμάσθω», ὅ,τι εἶναι φυσικό νά τό ἐξετάζουμε, ὅ,τι εἶναι ὑπερφυσικό νά τό τιμοῦμε μέ τήν σιωπή.
Μέσα σέ μιά κοινωνία πολέμων, βίας, συγκρούσεων, ἀνασφάλειας, πόνου, εἶναι ἀνάγκη ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος νά στρέψει τά μάτια του καί τήν ἐλπίδα του στόν Θεό, τόν ὁποῖον ἐξόρισε ἀπό τήν ζωή του.
Στόν Θεό πού γιά μας τούς ἀνθρώπους ἧρθε στήν γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος. Στόν Θεό πού περπάτησε δίπλα μας, σκούπισε τά δάκρυα μας, γιάτρεψε τά πάθη μας, σήκωσε τόν σταυρό μας, συγχώρεσε τά ἀμαρτήματά μας.
Στόν Θεό πού μᾶς ἔδωσε τό σῶμα Του καί τό αἷμα Του, φιλί ζωῆς, γιά νά ζήσουμε. Τό φάρμακο πού ἐξασφαλίζει τήν ἀνοσία μας, γιά νά γεννηθεῖ ἡ ἐλπίδα καί ἡ χαρά στή ζωή.
Τό ἐρώτημα πού καλούμεθα νά ἀπαντήσουμε τήν φωτοφόρο αὐτή ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, ἀλλά καί κάθε μέρα τῆς ζωῆς μας εἶναι πόσο ἀληθινά ζοῦμε τά Χριστούγεννα. Ζοῦμε Χριστούγεννα μέ τόν Χριστό;
Δυστυχῶς, τό κοσμικό φρόνημα ἔχει σκεπάσει τό πνευματικό μέρος τῶν Χριστουγέννων. Μιά γιορτή καθαρά θρησκευτική, τό κοσμικό πνεῦμα τήν μετέτρεψε στήν ἐμποροπανήγυρη, δένδρα, φῶτα, δῶρα, γλέντια. Ἀκόμα καί στίς εὐχές πού ἀνταλλάσουμε δέν ἀναφερόμαστε στή γέννηση τοῦ Χριστοῦ. Καί ἀντί γιά «Καλά Χριστούγεννα» λέμε «Καλές Γιορτές». Ἀλλά χωρίς Χριστό δέν ὑπάρχουν Χριστούγεννα.
Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ἀδελφοί ὅτι πήραμε λάθος δρόμο καί πρέπει νά ἀλλάξουμε πορεία. Ἔχοντας ὁδηγό, φάρο καί ὁδοδείκτη τόν ἀστέρα πού ὁδήγησε τούς μάγους στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ νά συναντήσουμε τόν Χριστό. Νά γίνουμε φάτνη νά δεχθοῦμε τόν Χριστό, γιά νά γεμίσει ἡ ψυχή, ἡ καρδιά μας, ἡ ζωή μας Χριστό καί ἀγάπη.
Χρόνια Πολλά και Εὐλογημένα.
Διάπυρος πρός τόν τεχθέντα Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου