Ίσως να το έχουν δει κάποιοι, άλλοι όχι. Πρόκειται για το λιλιπούτειο εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης, που βρίσκεται χωμένο κάτω από το κτίριο, όπου παλαιότερα στεγαζόταν το Υπουργείο Παιδείας, στην οδό Μητροπόλεως στην Αθήνα. Αποτελεί Μετόχιο της Μονής Πεντέλης και τιμάται στο Γενέσιο της Θεοτόκου.
Κατά κάποιο τρόπο συνδέεται με τη Ζάκυνθο και το Μπανάτο, επειδή εκεί διετέλεσε Εφημέριος -κατά τα χρόνια της συνταξιοδότησής του- ο παπά Σπύρος ο Μούσουρας. Η θητεία του τέλειωσε ξαφνικά, μαζί με τη ζωή του, στις 12 Δεκεμβρίου 1980, ανήμερα της ονομαστικής εορτής του. Ήταν πράγματι μια "αλησμόνητη μέρα", όπως γράφει σε σχετικό διήγημά της η κόρη του, η συνεργάτριά μας Διονυσία Μούσουρα Τσουκαλά και μπορείτε να ξαναδιαβάσετε εδώ.
Σήμερα διαβαίνουμε απέξω και λέμε να ανάψουμε κεράκι στη Χάρη της αγίας Δύναμης της Θεομήτορος! Βοήθειά μας!
[Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας / 12 Οκτωβρίου 2010]
6 σχόλια:
Kαι τροφόν της ζωής ημών...
!!!!
Χρόνια τώρα το είχα μέσα στην καρδιά μου αυτό το εκκλησάκι...Ούσα αναπληρώτρια από το 1993 και μετά, έκανα συχνές διαδρομές προς το Υπουργείο Παιδείας (+κάτι διαδηλώσεις) και δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπώ μέσα να προσκυνήσω και να ανάψω ένα κεράκι. Μια όαση γλύκας και ευλάβειας στο κέντρο της Αθήνας, με ένα κτίριο - τερατούργημα να κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη από πάνω του....Προσπαθούσα να φανταστώ πώς θα ήταν αν το τετράγωνο που στέγαζε το πρώην ΥΠΕΠΘ γινόταν πλατεία για το εκκλησάκι...θα άλλαζε εντελώς η όψη της περιοχής....
Τώρα συνειδητοποιώ ότι έχω αρκετά χρόνια να περάσω από εκεί....κάτι που έφυγε το Υπουργείο, κάτι που το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει πλέον απαγορευτικό....άλλαξαν οι διαδρομές μου στην πόλη....
Ελπίζω να βρεθεί μια λύση για την Αγία Δύναμη και να πάψει να ορθώνεται σαν απειλή επάνω της το στοιχειωμένο - και κακάσχημο- πρώην ΥΠΕΠΘ !
Ευχαριστώ!!! Το διάβασα...Με πολλή συγκίνηση, εννοείται...
Στο πρόσφατο ταξίδι μου, πριν ακόμα έλθω στη Ζάκυνθο, πέρασα από κει...Προσκύνημα σε κάθε μου επιστροφή...Μπήκα μέσα με δέος...άναψα ένα κερί και γονάτισα μπροστά στην εικόνα...Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα εκεί να προσεύχομαι με μουσκεμένα μάτια...Κάποια στιγμή η Εκκλησάρισα μου μίλησε απαλά...Με ρώτησε...και της είπα...Κάθισα σε μια γωνιά να συνέλθω..δε με κρατούσαν τα πόδια...Η παρουσία του αγαπημένου μου παπάκη ήταν διάχυτη εκεί μέσα...τον έβλεπα με τα άμφια ντυμένο...άκουγα τη μελωδική φωνή του...Βγήκα κάποια στιγμή...αφού έκοψα ένα μικρό λουλουδάκι να το πάρω μαζί μου...Όπως τότε...που ήλθα για το στερνό Αντίο στη Μάνα...και πέρασα πρώτα από κει...να του το πω...Να ζητήσω τηνε υχή και την προστασία του...και να πάρω ένα λουλουδάκι να το πάω στη Μεγάλη αγαπημένη!!!! Σ΄Ευχαριστώ π. Παναγιώτη!
Χρόνια τώρα το είχα μέσα στην καρδιά μου αυτό το εκκλησάκι...Ούσα αναπληρώτρια από το 1993 και μετά, έκανα συχνές διαδρομές προς το Υπουργείο Παιδείας (+κάτι διαδηλώσεις) και δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπώ μέσα να προσκυνήσω και να ανάψω ένα κεράκι. Μια όαση γλύκας και ευλάβειας στο κέντρο της Αθήνας, με ένα κτίριο - τερατούργημα να κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη από πάνω του....Προσπαθούσα να φανταστώ πώς θα ήταν αν το τετράγωνο που στέγαζε το πρώην ΥΠΕΠΘ γινόταν πλατεία για το εκκλησάκι...θα άλλαζε εντελώς η όψη της περιοχής....
Τώρα συνειδητοποιώ ότι έχω αρκετά χρόνια να περάσω από εκεί....κάτι που έφυγε το Υπουργείο, κάτι που το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει πλέον απαγορευτικό....άλλαξαν οι διαδρομές μου στην πόλη....
Ελπίζω να βρεθεί μια λύση για την Αγία Δύναμη και να πάψει να ορθώνεται σαν απειλή επάνω της το στοιχειωμένο - και κακάσχημο- πρώην ΥΠΕΠΘ !
Εχω περασει αρκετες ωρες σαυτο το μικρο εκκλησακι το οποιο ηταν απεναντι απο το ξενοδοχειο μου,καθε φορα που εμπαινα σε νεα περιπετεια υγειας!εχω και την εικόνα της Αγιας Δυναμης στο σπιτι.Και καποτε οταν ειχε χιονισει στο κεντρο βγαζαμε το χιονι μαζι με τον εφημεριο για να μπορεσει να μπει μεσα.Και τωρα καθε φορα που θα βρεθω στο κεντρο θα περασω οπωσδηποτε απο κει,ειναι τοσο μικρος και τοσο κατανυκτικος ο χωρος!
Δημοσίευση σχολίου