Οι θείες Αλήθειες αποτελούν την μοναδική οδό και εγγύηση της σωτηρίας μας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής 29^ης Δεκεμβρίου 2013

(Γαλάτας Α’, 11-19)

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Αναστάσιος Στεργιώτης

Δεν υπάρχει ενάρετος άνθρωπος που δεν υπέστη διώξεις και συκοφαντίες από πονηρούς ανθρώπους και διώκτες του Χριστού. Και πολλές φορές οι διώξεις προέρχονται από φαινομενικά πιστούς και ευσεβείς ανθρώπους, που μπορεί μάλιστα να κατέχουν και υψηλά αξιώματα.

            Στην Γαλατία –περιοχή της Μικράς Ασίας– ο Παύλος είχε κηρύξει το Ευαγγέλιο. Πολυάριθμοι πίστεψαν σε αυτό και σε πολλές πόλεις ιδρύθηκαν εκκλησίες χριστιανικές. Οι Χριστιανοί των περιοχών αυτών αγαπούσαν ιδιαίτερα τον Απόστολο και ήταν αφοσιωμένοι σε αυτόν. Όμως τώρα –λέει με πικρία ο Παύλος– αποκήρυξαν την γνήσια διδασκαλία του Ευαγγελίου, απαρνήθηκαν τον δάσκαλό τους και τον θεωρούν εχθρό τους.

            Τον Παύλο δεν τον πίκρανε τόσο το ότι έπαψαν να αγαπούν αυτόν, αλλά το ότι έπαψαν να αγαπούν τον Χριστό. Και τούτο συνέβη, διότι έδωσαν εμπιστοσύνη σε ψευτοδιδάσκαλους, δήθεν ενάρετους εργάτες του Ευαγγελίου, οι οποίοι είχαν σκοπό να διαβρώσουν την Εκκλησία και να νοθεύσουν τις Αλήθειές της. Ήταν φοβεροί ψευδάδελφοι, συκοφάντες του χειρίστου είδους και είχαν οργανώσει κόμματα, φατρίες και συμμορίες, στρεφόμενες τόσο κατά του Παύλου, όσο και κατά των αληθινών πιστών.

            Ο Απόστολος στην περικοπή αυτή, τονίζει ότι τις θείες Αλήθειες δεν τις ανακάλυψε αυτός με τις δικές του δυνάμεις, διότι δεν είναι έργο ανθρώπινο, αλλά θεϊκό. Ο ίδιος δεν τις παρέλαβε από άνθρωπο (όπως τον κατηγορούν οι διώκτες του), αλλά από τον ίδιο τον Χριστό, κατά το θαυματουργό όραμα της Δαμασκού, που σήμανε την μεταστροφή του Παύλου και την αναγέννησή του, την μεταστροφή του από το σκοτάδι και τον φανατικό Ιουδαϊσμό, του οποίου υπήρξε ο Παύλος ένθερμος ηγέτης, οπαδός και υποστηρικτής. Και ο ζήλος του δεν περιοριζόταν μόνο στα λόγια, αλλά επεκτεινόταν και σε μανιώδεις σκληρές διώξεις, συλλήψεις, βασανιστήρια και φυλακίσεις των πιστών από τον ίδιο τον Παύλο, που υπήρξε φανατικός Φαρισαίος και το όνομά του ενέπνεε τον φόβο και τον τρόμο στους πιστούς. Χάρις στον φανατισμό του ο Παύλος προόδευσε και κατέκτησε υψηλές θέσεις στην Ιουδαϊκή θρησκεία. Όμως ο Θεός, βλέποντας στο βάθος της καρδιάς του αγαθή πρόθεση, τον προόρισε για μεγάλα έργα και τον ανέδειξε μέγα Απόστολό Του. Ο ίδιος ο Θεός, αυτόν, έναν διώκτη του,  τον μετέβαλε σε σκεύος εκλογής του και του αποκάλυψε αναμφισβήτητες αλήθειες, που όλοι οι Χριστιανοί όλων των εποχών πρέπει να τις ακολουθούν πιστά και να τις εφαρμόζουν με θέρμη και εμπιστοσύνη.

Το ίδιο ισχύει και για εμάς σήμερα: Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήνουμε την αμφιβολία και την κακοπιστία να σκιάζει τις ψυχές μας, διότι οι αλήθειες αυτές αποτελούν την μοναδική οδό και εγγύηση της σωτηρίας μας!