ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού
9 Σεπτεμβρίου 2018
(Ιωαν. γ΄ 13-17)
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Ο θαυμαστός κόσμος, ο οποίος μας περιβάλλει, είναι ακόμη μια διαρκής και ζωντανή απόδειξη της αγάπης του Θεού για το ανθρώπινο γένος.
Οι ευεργεσίες του Δημιουργού, φανερές και κρυφές, είναι αναρίθμητες. Η υπέρτατη όμως ευεργεσία Του προς το ανθρώπινο γένος είναι ότι παρέδωσε τον ίδιο τον Υιό Του, ώστε να θυσιαστεί για την σωτηρία των ανθρώπων.
Ενώ όλο το Σύμπαν ο Θεός το δημιούργησε με ένα απλό και μόνο πρόσταγμα, την θέωση των ανθρώπων την πραγματοποίησε με την προσωπική Θυσία Του.
Ο Υιός του Θεού έζησε ζωή φτωχική, άσημη, ανιδιοτελή και ταπεινή. Δίδαξε αιώνιες αλήθειες, απλούς ανθρώπους, θεράπευσε τον ανθρώπινο πόνο, φθάνοντας ακόμη και στο σημείο να πλύνει ο ίδιος τα πόδια των μαθητών Του.
Χλευάστηκε, συκοφαντήθηκε, υβρίστηκε, βασανίστηκε, ανέβηκε στον Σταυρό και πέθανε ατιμωτικά. Ο Κύριος αποτέλεσε, λοιπόν, τον νοητόν «όφι». Όπως ο αρχαίος χάλκινος όφις του Μωυσέως έσωσε τους Ισραηλίτες από τον θάνατο υψωμένος στην έρημο, έτσι και ο Υιός του Θεού έσωσε το ανθρώπινο γένος ανεβαίνοντας στον Τίμιο Σταυρό και καθαγιάζοντάς τον με το τίμιο αίμα Του. Μας διέσωσε, όχι απλώς από το δηλητήριο των φιδιών -όπως ο όφις του Μωυσή- αλλά και από το ψυχοφθόρο δηλητήριο του Διαβόλου, το οποίο είναι πολύ πιο επικίνδυνο.
Ας αξιοποιήσουμε, λοιπόν, τις θείες δωρεές για την σωτηρία μας. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου