Κυριακή ΙΓ΄ Λουκά, 24/11/2024
Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ
Τη συνάντηση του Κυρίου με κάποιο πλούσιο άρχοντα και την συνομιλία μεταξύ τους, μας περιγράφει σήμερα ο ιερός συγγραφέας. Κάποιος πλούσιος άρχοντας, σίγουρος για τον εαυτό του και τα επιτεύγματά του, πλησίασε τον Κύριο προσπαθώντας, αρχικά να τον κολακεύσει προσφωνώντας Τον, Διδάσκαλε αγαθέ, και στη συνέχεια εκθέτοντάς Του την απορία, τι πρέπει να κάνει για να γίνει κληρονόμος της αιώνιας ζωής. Ο Κύριος αμέσως του επέστρεψε τη φιλοφρόνηση με τη μορφή ελεγκτικής ερώτησης: Τι με λέγεις αγαθόν; δείχνοντάς του ότι δεν έχει καμία ανάγκη τις διάφορες φιλοφρονήσεις.
Στη συνέχεια τον ρωτά αν γνώριζε τον Δεκάλογο και, όταν αυτός του αποκρίθηκε θετικά και τον διαβεβαίωσε ότι όλες τις εντολές τις τηρεί από τα νιάτα του, ο Κύριος του λέει ότι δεν μένει κάτι άλλο από το να πουλήσει τα υπάρχοντά του και τα χρήματα που θα λάβει να τα δώσει στους πτωχούς. Ο ευκατάστατος άνδρας, μη περιμένοντας αυτή την απάντηση, στεναχωρήθηκε και αποχώρησε, μη μπορώντας να στερηθεί τις ανέσεις που του προσέφεραν τα πλούτη του.
Ο Κύριος, μετά τη συνομιλία αυτή, διαπίστωσε ότι υπάρχει μεγάλη δυσκολία στον άνθρωπο που είναι εγκλωβισμένος μέσα στα πλούσια υλικά αγαθά να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού. Γιατί δεν μπορεί ενδεχομένως να απαλλαγεί εύκολα από αυτά.
Ο πλούσιος άρχοντας είχε δημιουργήσει έναν κόσμο ιδιότυπα ρομαντικό, που χαρακτηριζόταν από μιαν αυτάρεσκη ευσέβεια και ευαισθησία, έναν κόσμο τόσο φανταστικό στον οποίο χωρούσαν μόνο τα πολλά υλικά αγαθά, και τα ηθικά του κατορθώματα. Ό,τι, δηλαδή, όριζε ο Νόμος και εντυπωσίαζε εξωτερικά τους ανθρώπους. Κι ενώ ήταν τόσο πλούσιος, στην πραγματικότητα ήταν τόσο φτωχός, διότι φτωχός δεν είναι εκείνος που δεν έχει πολλά υλικά αγαθά, αλλά εκείνος που δεν μπορεί να τα στερηθεί ή να τα δώσει στον συνάνθρωπο. Ο πλούσιος αυτός άρχοντας έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής του, να κερδίσει τον εαυτό του προσφέροντάς τον στον Θεό, να βρει τον αληθινό πλούτο, δίνοντάς τον. Αντίθετα, έγινε περίλυπος, μη μπορώντας να αποχωρισθεί αυτά που -ούτως ή άλλως- κάποια στιγμή θα αποχωριζόταν, αναχωρώντας από αυτόν τον κόσμο. Ας αδράξουμε τις πάμπολλες ευκαιρίες που μας δίνει ο Κύριος στη καθημερινότητά μας, ώστε να απαλλαγούμε από την πνευματική φτώχεια, μια φτώχεια που έχει τις ρίζες της στον εγωκεντρισμό, και να πλουτίσουμε πνευματικά εν Κυρίω με έργα αγαθά. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου