Να επιστρέφουμε στην οδό της σωτηρίας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Κυριακή ΚΖ΄ (ΙΑ΄ Λουκά) 14/12/2025

Του π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΠΟΜΟΝΗ

Η σημερινή αποστολική περικοπή αποτελεί μέρος της προς Κολοσσαείς επιστολής του Παύλου. Η εν λόγω επιστολή γράφτηκε από τον Παύλο μεταξύ των ετών 60 και 62 μ. Χ., έχοντας ως αποδέκτες τα μέλη της εκκλησίας των Κολοσσών, μιας περιοχής στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου στην δυτική Μικρά Ασία. Ο Παύλος δεν ήταν ο ιδρυτής της τοπικής αυτής εκκλησίας, αλλά ο Επαφράς όπου δίδαξε το ευαγγέλιο στην περιοχή κατόπιν προτροπής του Παύλου. Ο Επαφράς επισκέφτηκε τον Παύλο, ενώ εκείνος ενδεχομένως βρίσκονταν στη Ρώμη, για να του παρουσιάσει την κατάσταση που επικρατούσε στην εκκλησία των Κολοσσών. Η τοπική αυτή εκκλησία βάλλονταν από αιρετικούς που, με δούρειο ίππο τη φιλοσοφία, προσπαθούσαν να διασπάσουν το πνευματικό αυτό οικοδόμημα. Η επιστολή του Παύλου κινείται προς την κατεύθυνση της πνευματικής οχύρωσης των μελών της εκκλησίας και μπορούμε να πούμε ότι διαιρείται νοηματικά σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος, εκτός του χαιρετισμού και της προσευχής, ο Παύλος συστήνεται στους πιστούς και αναπτύσσει τις θεολογικές αλήθειες της πίστεως. Ενώ στο δεύτερο μέρος ο λόγος του γίνεται πιο ηθικός και παραινετικός.

            Το απόσπασμα που ακούσαμε σήμερα είναι τμήμα του δευτέρου μέρους της επιστολής, με τον Παύλο να προτρέπει τους πιστούς να εγκαταλείψουν ό,τι τους κρατά δέσμιους με τον παλαιό άνθρωπο. Από τη στιγμή που επέλεξαν τη συμπόρευση με τον Χριστό οφείλουν να μένουν μακριά από το ψέμα, την αδικία, την πορνεία και κάθε πνευματική ή σωματική ακαθαρσία. Η ένδυση του νέου ανθρώπου, του ανακαινισμένου εν Χριστώ δεν μπορεί να έχει -κατά τον Παύλο- ουδεμία σχέση με τον παλαιό άνθρωπο που ζούσε μέσα στη φθορά της αμαρτίας.

            Αγαπητοί μου, ο Παύλος σήμερα μας παρουσίασε μέσα από αυτό το σύντομο απόσπασμα της επιστολής του, τον καταστατικό χάρτη του χριστιανικού ήθους. Η αποχή από ό,τι μας κρατά  μακριά από τον Χριστό είναι ένα πραγματικό στοίχημα για όλους εμάς τους χριστιανούς που κάποτε δεχθήκαμε μέσω του βαπτίσματος να ανακαινιστούμε εν Χριστώ. Ως ανακαινισμένοι πλέον εν Χριστώ άνθρωποι οφείλουμε να αντιστεκόμαστε σε ό,τι επίμονα προσπαθεί να μας κρατήσει μακριά από τον προορισμό μας, τη θέωση. Πολλές φορές η βιοτική μέριμνα μάς λοξοδρομεί αποπροσανατολίζοντάς μας, ό,τι και να γίνει όμως να μην λησμονάμε να επιστρέφουμε στην οδό της σωτηρίας. Αμήν!