Ἡ χριστιανοσύνη βαδίζει αὐτόν τόν καιρό σέ μιά συνάντηση μέ τό γεγονός τῆς τοῦ Χριστοῦ Γέννας∙ μιά συνάντηση μέ τό «πνεῦμα τῶν Χριστουγέννων», ὅπως ἀκοῦμε συχνά νά ἀναφέρουν μέ μιά ἀνεκτικότητα καί εὐανάγνωστες διαχωριστικές γραμμές ἄνθρωποι καλλιεργημένοι ἀλλά ἀδιάφοροι στό γεγονός τῆς Ἐνανθρωπήσεως. Κι ὅλο αὐτό μέσα ἀπό ἕνα πραγματικά ἐντυπωσιακό περιτύλιγμα ἠθῶν καί ἐθίμων, γραφῶν καί λόγων, ἔργων φιλαδελφίας καί μιά πρόσκαιρη διάθεση φιλαλληλίας.















































