Κορυφαία και άκρως παρηγορητική η ταπεινή φυσιογνωμία του Μοναχού Παϊσίου του Αγιορείτου (25.7.1924-12.7.1994), κατά κόσμον Αρσενίου Εζνεπίδη από τα Φάρασα της Καππαδοκίας.
Πλείστα όσα θαυμάσια και συνταρακτικά περιστατικά αναθυμούνται όσοι κατά καιρούς τον επισκέφτηκαν στο καλυβάκι του στην Παναγούδα, τον συναναστράφηκαν, τον συμβουλεύτηκαν ή απλώς ξαπόστασαν κάτω απ' τον "ίσκιο" του κολοσσιαίου πνευματικού του παραστήματος, εξαιτίας του αφόρητου καύσωνα των παθών και των λαθών τους, ωφελούμενοι "πολυμερώς και πολυτρόπως".
Πάμπολλα θα ημπορούσε να πει και να γράψει κανείς για την προσωπικότητα και την αφοσίωση του Γέροντα στον Ιησού και στον Άθωνα. Ήδη υφίσταται πλουσιότατη βιβλιογραφία. Εδώ περιοριζόμαστε να επισημάνουμε, ότι σύμφωνα με τον διαπρεπή σύγχρονο Μοναχό Μωυσή τον Αγιορείτη, ο π. Παΐσιος "υπήρξε έμπειρος, υπομονετικός κι επίμονος ιατρός ψυχών και οδηγός ενός πυκνού πλήθους ανθρώπων με μεγάλες ανάγκες. Ο ιλαρός του λόγος, το παράδειγμά του, οι συμβουλές του σε άγγιζαν, σου μετέδιδαν ειρήνη, τη χάρη της ευλογίας, τη δρόσο του πνεύματος".
Αξίζει -θεωρούμε- να τον προσεγγίσουμε κι εμείς, έστω και για λίγο, μέσω ενός μικρού βίντεο, το οποίο αλιεύουμε από το ΥouTube, χάριν των πολυπληθών φίλων του ιστοτόπου μας.
10 σχόλια:
πατέρα Παναγίωτη να ειστε καλά για το αφιερωμα στον γεροντα Παΐσιο. Θα επρεπε όλοι οι Χριστιανοί να διαβασουν τους λογους του και να δουν το μεγαλείο της ψυχης και της πιστης του. Τα βιβλία που κυκλοφορούν είναι θησαυροί που πρέπει να έχουμε όλοι μας και εκει θα βρούμε απαντησεις σε ερωτηματα που μας απασχολουν αλλά και διδασκαλία για το πως θα πρεπει να αντιμετωπιζουμε την ζωη και τις δυσκολίες της.
Θα ήταν πραγματικά υπέροχο όποτε έχετε τον χρόνο να κάνετε και ένα αφιερωμα στον Ιακωβο Τσαλικη, άλλον ένα ξεχωριστό γεροντα της εποχής μας.
Να ειστε καλά.
@ Κατερίνα Μούσουρα, αγαπητή,
χαίρομαι για τα όσα γράφεις για τον μακαριστό Γέροντα.
Μακάρι οι Πατέρες αυτοί της πίστης μας να μιλούν όντως κατευθείαν στην ψυχή και να μάς οδηγούν σε αλλαγή νοοτροπίας, μια κατάσταση, την οποίαν η Εκκλησία μας ονομάζει "Μετάνοια".
Αν ψάξεις στο Κεφάλαιο "Πορτραίτα" αυτού εδώ του Πολυπεριοδικού θα βρεις ένα εκτενές Αφιέρωμα (και μάλιστα με συλλεκτικά βίντεο) για τους πατέρες Πορφύριο και Ιάκωβο. Τουτέστιν, η παραγγελία σου εξετελέσθη προτού την εκφράσεις.
Την ευχή τους να έχουμε!
Χαιρετισμούς στην Οικογένεια!
Πατέρα Παναγιώτη, καλησπέρα.
Τον είχατε γνωρίσει ποτέ το Γέροντα Παϊσιο? Υπήρχε και ένας άλλος Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας, τον έχετε ακούσει? Και θυμήθηκα και τον γέροντα Αμφιλόχιο Μακρή στην Πάτμο. Κάποτε πήγε ο πατέρας μου στην Πάτμο και εξομολογήθηκε σ εκείνον. Ήταν εκδρομή ιερατική και όποιος έμπαινε σ αυτό το εξομολογητάριο, έβγαινε κάτασπρος και χωρίς ανάσα..! Μπήκε και ο πατέρας μου, εξομολογήθηκε, και όταν έφευγε, τον κάλεσε πίσω ο γέροντας αυτός και τον φώναξε:"παπα Εδουάρδε"(ενώ είχε συστηθεί αρχικά με το άλλο όνομά του Γεώργιος! Και μετά του είπε, ξέχασες κι εκείνο, και το άλλο κλπ! Φαντασθείτε πώς βγήκε κι εκείνος απο εκεί μέσα!!Δεν έπαψε να το διηγείται. Κάποιος καταγράφει λεπτομερώς τις αμαρτίες μας, και τί ανακούφιση όταν σβήνουν..
@ Τατιάνα Κ.,
Δεν τον είχα γνωρίσει τον π. Παΐσιο, αλλά δεν με στενοχωρεί αυτό. Διότι προσπαθώ να εντρυφώ στον νου και στο παράδειγμά του. Μη νομίζεις τίποτε πολύ... Το κατά δύναμιν...
Περισσότερο, στο πλαίσιο της έρευνας και συγγραφής του κεφαλαίου "Ορθόδοξη Ασκητική και Φυσικό Περιβάλλον" για το ταπεινότατο βιβλίο "Κεφάλαια Θεολογίας του Περιβάλλοντος". Σε κάποια ευκαιρία θα σού το χαρίσω.
Προς το παρόν μπορείς να το διαβάσεις στο θεολογικο-οικολογικό μας Ιστολόγιο, εδώ, όπου και περισσότερα στοιχεία για τον όσιο του Θεού.
Θα μπώ να το διαβάσω. Ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα όσα πολύτιμα παίρνω συνεχώς απο σας.
@ Προς Τατιάνα Κ. συμπλήρωμα:
Με αφορμή όσα γράφεις περί του Μυστηρίου της Εξομολόγησης, το οποίο ασκούσαν οι πνευματέμφοροι αυτοί "Επίγειοι Άγγελοι", επιθυμώ να καταθέσω τ' ακόλουθα:
Υποκλίνομαι, κάθε φορά που συμβαίνει, ο ταλαίπωρος συνάνθρωπος να λαμβάνει την απόφαση, ν' αποτάξει από πάνω του ενώπιον του πετραχηλιού μου τον παλαιό άνθρωπο, ενδυόμενος την "στολήν την πρώτην", την καταρρακωμένη εκείνη (πρώην πάλλευκη) στολή του Βαπτίσματος. Μεγαλειώδης η στιγμή! Ανοιχτά τα ουράνια! Η Χάρη του Θεού σε "απευθείας μετάδοση"! Συγκατάβαση τ' Ουρανού στα γήινα και χαμερπή! Ουρανισμός των χωματένιων!
Θαυμάζω κι ευχαριστώ, διότι μεταχειρίζεται εμέ τον τρισάθλιο ως αγωγό της Χάριτος αυτής!
Είχα την ευλογία να πάρω την ευχή του, λίγο καιρό πριν από την κοίμησή του. Κι έχω την ευλογία να ζω κοντά... κι ακόμα πάω σαν τίποτα να μην έχει αλλάξει...
Την ευχή του να έχουμε...
Καλησπέρα π. Παναγιώτη.
Πιστεύω οτι δεν είναι τυχαίο που ο Θεός διαλέγει συγκεκριμένα ορισμένους ανθρώπους για να τους κάνει αγωγούς της Χάριτος. Είστε ήδη "καλοί αγωγοί της θερμότητας" απο πριν, έτσι που μπορείτε ν αγκαλιάζετε το Πύρ και να μας το δίνετε σαν Φώς. Κάπως έτσι πρέπει να διάλεξε και τους Ψαράδες, και τους έκανε αλιείς ανθρώπων. Είστε πολύ κοντά Του,μιλάτε στο αυτί του Θεού για μάς, σηκώνετε τα φορτία μας, και κρατάτε ανοιχτή τη Μετάγγιση..Το πιο μεγάλο έργο που μπορεί να κάνει άνθρωπος, και που δεν μπορεί ένας άγγελος να κάνει..Μακάρι να το αντέχετε και να σας βοηθάει Εκείνος να το σηκώνετε. Υποκλινόμαστε απέναντι σ αυτό που είστε και σ αυτό που κάνετε.
@ Αριάδνη Δήμου,
εύχου κι εσύ και όλοι όσοι κατανοείτε το ημέτερο βάρος, ν' αξιωνόμαστε να σηκώνουμε, ως άλλοι Άτλαντες, τη γη των παθών, όσων προσφεύγουν στο πετραχήλι μας!...
@ Βίκυ,
πράγματι έχεις ξεχωριστή ευλογία. Κράτα τη στην ψυχή σου όδο γίνεται πιο νωπή!!!
Δημοσίευση σχολίου