της Κυριακής ΙΕ΄
Λουκά
22 Ιανουαρίου
2017
(Λουκ.
ιθ΄ 1-10 )
Γράφει
ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Λαομίσητο υπήρξε το επάγγελμα του Τελώνη, πόσο μάλλον του Αρχιτελώνη. Αυτός ενεργούσε ως όργανο των κατακτητών, εισπράττοντας τους φόρους για λογαριασμό τους, κερδίζοντας παράλληλα και ο ίδιος πολλά χρήματα εις βάρος φτωχών και εξαθλιωμένων ανθρώπων. Έτσι, πολλοί εξ αυτών είχαν συγκεντρώσει τεράστια περιουσία, όπως ο Ζακχαίος της σημερινής περικοπής.
Όμως ο Κύριος δεν τον περιφρόνησε. Αντίθετα, τον επισκέφθηκε και κατέλυσε στο σπίτι του δεχόμενος τη φιλοξενία του. Και αυτό έπραξε, διότι ως παντογνώστης, διέκρινε την αγαθότητα που έκρυβε ο Ζακχαίος στα κατάβαθα της ψυχής του. Και ο Ζακχαίος, ανταποκρινόμενος στην καλοσύνη που του έδειξε ο Θεάνθρωπος, απαρνήθηκε ένα τεράστιο μέρος της περιουσίας του, ώστε αυτό να επιστραφεί στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους του, στους οποίους πραγματικά και αρχικά ανήκε.
Ο Αρχιτελώνης Ζακχαίος προτίμησε τους θείους θησαυρούς της ψυχής από τους επίγειους θησαυρούς της αδικίας που κερδίζονται μέσα σε μια αμαρτωλή κοινωνία. Η παράδοση των Πατριαρχών και των Προφητών του γένους του, τον προβλημάτιζε πάντοτε. Και γι’ αυτό δεν τον άφησε ασυγκίνητο η ακόμη πιο συγκλονιστική έλευση του Μεσσία.
Ο προβληματισμός του αυτός τον οδήγησε στην απόφαση ν’ αλλάξει τρόπο σκέψης και ζωής τόσο ο ίδιος, όσο και η οικογένειά του. Έτσι αποτελεί ταυτόχρονα και πρότυπο καλού οικογενειάρχη, το οποίο όλοι μας οφείλουμε να μιμηθούμε.
Παρ’ ότι αρχικά ενέδωσε με ελαστική συνείδηση στο συμφέρον και στον υλισμό, αποφάσισε να μετανοήσει και να διορθωθεί. Έτσι θα έδινε το καλό παράδειγμα και στα παιδιά του, ώστε να μην ακολουθούν μόνο το προσωπικό συμφέρον τους, αλλά να νοιάζονται και για τους συνανθρώπους τους. Έτσι θα επικρατούσε ομόνοια και χαρά στους οικείους του και η ζωή τους θα γέμιζε καλοσύνη, υπομονή και σύνεση.
Όμως, παρ’ ότι ο Ζακχαίος μετανόησε, οι άλλοι συμπολίτες του παρέμειναν στην πώρωση και την ασέβειά τους. Θεωρούσαν μόνο τον Ζακχαίο αμαρτωλό, τέλειους τους εαυτούς τους και δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι όλοι οι άνθρωποι της γης είναι αμαρτωλοί. Σε όλο το γένος των ανθρώπων επεκτάθηκε το μόλυσμα του προπατορικού αμαρτήματος και όλο έγινε υποχείριο του Σατανά. Οι κοινωνίες κατάντησαν ζούγκλες άγριων ζώων, γεμάτες σκοτάδι, αδικία, διαφθορά και απληστία. Οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης καταδιώχθηκαν, συκοφαντήθηκαν και θανατώθηκαν.
Σύμπασα την αμαρτωλή ανθρωπότητα ήλθε να σώσει ο Κύριος Ιησούς Χριστός και όλοι μας οφείλουμε να μετανοήσουμε για να σωθούμε, αποβάλλοντας κάθε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Γένοιτο!
Όμως ο Κύριος δεν τον περιφρόνησε. Αντίθετα, τον επισκέφθηκε και κατέλυσε στο σπίτι του δεχόμενος τη φιλοξενία του. Και αυτό έπραξε, διότι ως παντογνώστης, διέκρινε την αγαθότητα που έκρυβε ο Ζακχαίος στα κατάβαθα της ψυχής του. Και ο Ζακχαίος, ανταποκρινόμενος στην καλοσύνη που του έδειξε ο Θεάνθρωπος, απαρνήθηκε ένα τεράστιο μέρος της περιουσίας του, ώστε αυτό να επιστραφεί στους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους του, στους οποίους πραγματικά και αρχικά ανήκε.
Ο Αρχιτελώνης Ζακχαίος προτίμησε τους θείους θησαυρούς της ψυχής από τους επίγειους θησαυρούς της αδικίας που κερδίζονται μέσα σε μια αμαρτωλή κοινωνία. Η παράδοση των Πατριαρχών και των Προφητών του γένους του, τον προβλημάτιζε πάντοτε. Και γι’ αυτό δεν τον άφησε ασυγκίνητο η ακόμη πιο συγκλονιστική έλευση του Μεσσία.
Ο προβληματισμός του αυτός τον οδήγησε στην απόφαση ν’ αλλάξει τρόπο σκέψης και ζωής τόσο ο ίδιος, όσο και η οικογένειά του. Έτσι αποτελεί ταυτόχρονα και πρότυπο καλού οικογενειάρχη, το οποίο όλοι μας οφείλουμε να μιμηθούμε.
Παρ’ ότι αρχικά ενέδωσε με ελαστική συνείδηση στο συμφέρον και στον υλισμό, αποφάσισε να μετανοήσει και να διορθωθεί. Έτσι θα έδινε το καλό παράδειγμα και στα παιδιά του, ώστε να μην ακολουθούν μόνο το προσωπικό συμφέρον τους, αλλά να νοιάζονται και για τους συνανθρώπους τους. Έτσι θα επικρατούσε ομόνοια και χαρά στους οικείους του και η ζωή τους θα γέμιζε καλοσύνη, υπομονή και σύνεση.
Όμως, παρ’ ότι ο Ζακχαίος μετανόησε, οι άλλοι συμπολίτες του παρέμειναν στην πώρωση και την ασέβειά τους. Θεωρούσαν μόνο τον Ζακχαίο αμαρτωλό, τέλειους τους εαυτούς τους και δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι όλοι οι άνθρωποι της γης είναι αμαρτωλοί. Σε όλο το γένος των ανθρώπων επεκτάθηκε το μόλυσμα του προπατορικού αμαρτήματος και όλο έγινε υποχείριο του Σατανά. Οι κοινωνίες κατάντησαν ζούγκλες άγριων ζώων, γεμάτες σκοτάδι, αδικία, διαφθορά και απληστία. Οι Δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης καταδιώχθηκαν, συκοφαντήθηκαν και θανατώθηκαν.
Σύμπασα την αμαρτωλή ανθρωπότητα ήλθε να σώσει ο Κύριος Ιησούς Χριστός και όλοι μας οφείλουμε να μετανοήσουμε για να σωθούμε, αποβάλλοντας κάθε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου