Μιμητές του συμπονετικού Σαμαρείτη

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

της Κυριακής Η΄ Λουκά 

11 Νοεμβρίου 2018 

(Λουκ. ι΄ 25-37)

[Ο Καλός Σαμαρείτης. Έργο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ]

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Περιφρονημένοι και διωγμένοι από το επίσημο ιουδαϊκό ιερατείο υπήρξαν οι Σαμαρείτες, δηλαδή οι διαφοροποιημένοι θρησκευτικά κάτοικοι της Σαμάρειας. Όμως, στην σημερινή παραβολή ένας Σαμαρείτης ήταν εκείνος ο οποίος περιέθαλψε τον άτυχο, και κακοποιημένο από τους ληστές, ταξιδιώτη. 

Αρχικά, του έπλυνε τις πληγές και  εν συνεχεία τον μετέφερε, πάνω στο ζώο του, στο πλησιέστερο πανδοχείο για να τύχει περαιτέρω φροντίδας, πληρώνοντας μάλιστα, προκειμένου να τον περιποιηθούν.

Αντίθετα, οι υποκριτές και τυπολάτρες Ιουδαίοι ιερωμένοι που προηγήθηκαν, είτε επειδή φοβήθηκαν είτε επειδή αδιαφόρησαν, προσπέρασαν ψυχρά και αδιάφορα τον πληγωμένο.

Υπήρξαν φίλαυτοι και ιδιοτελείς και θεώρησαν υποτιμητικό ν’ ασχοληθούν με τον πάσχοντα συνάνθρωπό τους. Ίσως, αν υπήρξε τριγύρω τους πλήθος να τους παρακολουθεί, μπορεί να έκαναν ότι δήθεν βοηθούν, απλά και μόνο για το «θεαθήναι» και για την προσωπική επίδειξή τους. Δυστυχώς, πολλές φορές όλοι εμείς οι λεγόμενοι Χριστιανοί ακολουθούμε αυτή την τακτική  απέναντι στον πλησίον μας. Περιοριζόμαστε υποκριτικά στα τυπικά θρησκευτικά καθήκοντα μας, χωρίς να συμπαραστεκόμαστε στον πάσχοντα συνάνθρωπο, ψυχικά και υλικά. 

Είναι χρεία να γίνουμε, επιτέλους, άνθρωποι ζωντανής πίστεως και ενεργής κι εφαρμοσμένης αγάπης, διότι ο καθένας μας, ας το παραδεχτούμε, είναι σε θέση κάτι να προσφέρει: παρηγοριά στους θλιμμένους, βοήθεια στους πάσχοντες, καθοδήγηση στους πλανημένους, ηρεμία κι ελπίδα στους απελπισμένους. Τότε μόνο κι εμείς θα σωθούμε, βοηθώντας και τους συνανθρώπους μας να σωθούν. Γένοιτο!