Σχόλιο του Θεοφ. Επισκόπου Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου
Αν αγάπησα κάτι περισσότερο από εσένα, Θεέ μου, αυτό είναι η Παράδοση του Σώματος σου. Η Εκκλησία μας, που θέλει κάθε ένα από εμάς να είναι εικόνα Σου. Εικόνα λευκή, μαύρη, κίτρινη, κόκκινη. Κι αν κάτι με πονά περισσότερο αυτές τις μέρες είναι η στέρηση της ζωής αυτής της Παράδοσης.
Δυστυχώς, αδελφοί μου, στη Μαδαγασκάρη μας υπάρχουν ήδη τα πρώτα κρούσματα της νέας πανδημίας. Ο διάσημος κορονοϊός (COVID-19) είναι παρών σε μια χώρα που λόγω υποδομών δεν δύναται να αντιδράσει. Η πρόληψη είναι κάτι το απίθανο. Αχανή κομμάτια γης, χωριά και πόλεις με προβλήματα λειψυδρίας, απομακρυσμένες κοινότητες με διαθέσιμο μόλις ένα ποτήρι νερό καθημερινά ανά κάτοικο. Το σαπούνι άγνωστη λέξη. Άνθρωποι που δυσκολεύονται να πάρουν ασπιρίνη γιατί δεν γνωρίζουν τι είναι τα χάπια και πώς τα πίνεις.
Το μόνο επίσημο μέτρο η απομόνωση. Κλειστά σύνορα, κλειστά σπίτια, κλειστές εκκλησίες, χαμένες διαπροσωπικές σχέσεις. Παιδιά που θα κάνω μέρες να αντικρίσω, ορφανά που δε θα καταφιλήσω τα πληγωμένα χεράκια τους για καιρό, ηλικιωμένοι που ίσως δε ξαναδώ ποτέ. Εικόνες Θεού, που δε θα προσκυνήσουμε για να τις σώσουμε.
Περιμένω καρτερικά την ευλογία πίσω από τον μεγάλο πειρασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου