Το βράδυ της Τρίτης, 30ής Σεπτεμβρίου 2025, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε Πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία για την εορτή της Συνάξεως της Παναγίας Γοργοεπηκόου, καθώς στον υπό ανέγερση Ναό μαζί με το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου τίθεται μόνιμα σε προσκύνηση και η Ιερά Εικόνα της Παναγίας.
Νωρίτερα τελέστηκε ο Αρχιερατικός Εσπερινός και η Ιερά Παράκληση του Αγίου Λουκά, η οποία τελείται κάθε Τρίτη στις 6 το απόγευμα.
Στην Ιερά Ακολουθία προεξήρχε ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ο μουσικολογιώτατος Πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Βεροίας κ. Νικόλαος Χανουμίδης μετά χορού Ιεροψαλτών.
Ομιλία Μητροπολίτου στον Εσπερινό και την Παράκληση
Σέ λίγο θά ψάλουμε τήν Παράκληση πρός τόν ἅγιο Λουκᾶ, τόν ἰατρό καί θαυματουργό. Ἕναν ἅγιο ὁ ὁποῖος ἐπιτελεῖ μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ καί τή χάρη τῶν ἱερῶν του λειψάνων καθημερινά θαύματα, τά ὁποῖα εἴτε ζοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι εἴτε τά ζοῦν ἀδελφοί μας, πού μᾶς πληροφοροῦν μέ τίς ἐπιστολές τους γιά τά θαύματα πού ἔκανε ὁ ἅγιος Λουκᾶς τόσο στούς ἴδιους ὅσο καί σέ οἰκεῖα τους πρόσωπα.
Τά θαύματα δέν εἶναι κάτι σπάνιο καί ἀσυνήθιστο στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅταν διαβάζουμε στά Εὐαγγέλια ὅτι ὁ Κύριός μας «διῆλθε εὐεργετῶν καί ἰώμενος», αὐτό σημαίνει ὅτι ἔκανε καθημερινά θαύματα.
Δέν ἔκανε μόνο τά μεγάλα καί ἐντυπωσιακά, τά ὁποῖα περιέγραψαν οἱ ἱεροί εὐαγγελιστές, ἀλλά ἔκανε καί πολλά ἄλλα, πού εἴτε δέν συγκράτησαν στή μνήμη τους εἴτε ἦταν τόσα πολλά πού δέν ἦταν δυνατόν νά τά καταγράψουν.
Καί εἶναι φυσικό αὐτό, διότι ἡ ἁμαρτία καί ἡ πτώση τοῦ ἀνθρώπου σ᾽ αὐτήν, μᾶς ἄφησε ἀκάλυπτους ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἐκτεθειμένους στήν κακία τοῦ πονηροῦ καί στή φθορά, τήν ὁποία ἐπιφέρει ἡ παρακοή τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στήν ἀνθρώπινη φύση πού εἶναι δημιούργημά του.
Γι᾽αὐτό καί ὁ Χριστός, ὅταν ἦλθε στή γῆ γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν ἁμαρτία, δέν θεράπευσε μόνο τήν ἁμαρτία, δέν μᾶς δίδαξε μόνο πῶς μποροῦμε νά ἀπαλλαγοῦμε καί νά ἀπελευθερωθοῦμε ἀπό αὐτήν, ἀλλά καί ἀπάλλαξε πολλούς ἀνθρώπους ἀπό τίς σωματικές τους ἀσθένειες.
Καί τό ἔκανε αὐτό, ἀφενός γιά νά μᾶς δείξει τή σχέση τῆς ἁμαρτίας μέ τήν ἀσθένεια, ὥστε νά μᾶς παρακινήσει νά ἀποφεύγουμε τήν πρώτη, ἀλλά καί ἀφετέρου γιά νά δείξει στούς ἀνθρώπους ὅτι δέν εἶναι ἕνας ἁπλός διδάσκαλος, ἀλλά εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, ὁ παντοδύναμος Θεός, ὥστε νά πιστεύσουν σέ Αὐτόν καί νά σωθοῦν.
Ἄς μήν νομίσει κανείς ὅτι ὁ Χριστός ἔκανε μέ τά θαύματά του ἐπίδειξη δυνάμεως. Ὁ Χριστός ἔθετε τή δύναμή του στή διάθεση τῶν ἀνθρώπων λέγοντας: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιήσει». Τά ἔργα, δηλαδή, πού κάνω ἐγώ, θά τά κάνει καί ὅποιος πιστεύσει σέ ἐμένα, καί θά κάνει καί ἀκόμη μεγαλύτερα.
Καί αὐτό δέν ἀποτελοῦσε μόνο ὑπόσχεση, ἀλλά ἀποτελεῖ μία πραγματικότητα, τῆς ὁποίας εἴμαστε ὅλοι οἱ πιστοί μάρτυρες. Διότι βλέπουμε ἐπί αἰῶνες νά συμβαίνουν στήν Ἐκκλησία μας καί στόν κόσμο θαύματα. Βλέπουμε ἱερά λείψανα ἁγίων καί ἱερές εἰκόνες νά θαυματουργοῦν καί νά θεραπεύουν τίς ἀσθένειές μας. Βλέπουμε καί διαβάζουμε στούς βίους τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας νά θαυματουργοῦν ἐν ζωῇ.
Βλέπουμε καί ἐδῶ στό μοναστήρι μας, στήν Παναγία Δοβρᾶ, τά θαύματα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀλλά γνωρίζουμε καί τά θαύματα τῶν δύο ἱερῶν εἰκόνων τῆς Παναγίας μας, τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσας καί τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, τῶν ὁποίων πιστά ἀντίγραφα ἔχουμε ἐνώπιόν μας, δίπλα στά χαριτόβρυτα καί θαυματουργά λείψανα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, μέσα στόν ἱερό ναό του, γιά νά ἐπικαλούμεθα τή χάρη τους καί νά ζητοῦμε τή βοήθειά τους, τήν ὁποία καί λαμβάνουμε, ὅταν τήν ζητοῦμε μέ πίστη, ὅταν εἶναι γιά τήν ὠφέλειά μας καί ὅταν καί ἐμεῖς εἴμαστε κοντά στόν Θεό καί ἀκολουθοῦμε στή ζωή μας τίς ἐντολές του, ὅπως ἔκανε καί ἡ Παναγία μας καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς.
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί οἱ ἅγιοί μας θέλουν νά μᾶς βοηθοῦν, θέλουν ἀπό ἀγάπη νά ἀνταποκρίνονται στά αἰτήματά μας ἄμεσα. Καί χαρακτηριστικό παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ Παναγία ἡ Γοργοεπήκοος, τῆς ὁποίας τή Σύναξη ἐπιτελοῦμε αὔριο, γι᾽ αὐτό καί θά τελέσουμε πρός τιμήν της ἀπόψε ἱερή Ἀγρυπνία.
Τά θαύματα τῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου, ἀπό τά ὁποῖα ἔχει ἡ ἱερή εἰκόνα αὐτό τό προσωνύμιο, εἶναι ἄμεσα, ὅπως εἶναι καί τά θαύματα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος σπεύδει γιά νά θεραπεύσει πάντοτε ὅλες τίς ἀσθένειές μας καί νά ἐκπληρώσει τά αἰτήματά μας.
Ἄς ἔχουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί στούς ἁγίους μας, οἱ ὁποῖοι μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ θαυματουργοῦν ὑπέρ ἡμῶν, καί ἄς μήν ξεχνοῦμε ποτέ ὅτι σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, τοῦ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου μας, τόν ὁποῖο τιμήσαμε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, εἶναι «μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ», εἶναι δηλαδή ἀσυγκρίτως μεγαλύτερη ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πού βρίσκεται μέσα σέ ὅσους τόν πιστεύουν, παρά ἡ δύναμη τοῦ πονηροῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς δοκιμάζει μέ τούς διάφορους πειρασμούς, ἐπιδιώκοντας νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό.
Ἄς ἐνθυμούμεθα πάντοτε τή ζωή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος πέρασε ἄπειρες δυσκολίες καί ἐξορίες καί φυλακίσεις καί βασανιστήρια, ἀλλά δέν ἀπομακρύνθηκε ποτέ ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀγάπη του στόν Χριστό, ὥστε ἔλαβε τή χάρη του καί μέ αὐτή θεραπεύει καί τίς δικές μας ἀσθένειες, καί ἄς ἐμπιστευόμεθα στή χάρη του καί στή χάρη τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας.
Ομιλία Μητροπολίτου στην Θεία Λειτουργία
«Γοργοεπηκόου τήν θαυμαστήν καί σεπτήν Εἰκόνα προσκυνήσωμεν, ἀδελφοί».
Ἀγρυπνοῦμε ἀπόψε ἐδῶ, στόν ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος φιλοξενεῖ τό ἀκριβές ἀντίγραφο τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, τιμώντας τή Σύναξη της, τήν ὁποία ἐπιτελεῖ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας.
Ἀποτελεῖ μεγάλη εὐλογία γιά τήν Ἱερά Μονή μας ἀλλά καί γιά τήν ἐπαρχία μας καί γιά ὅλους τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές τοῦ ἁγίου Λουκᾶ ἡ παρουσία τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, πού μᾶς ὑπενθυμίζει πάντοτε τή μεγάλη ἀγάπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου γιά τά τέκνα της, γιά ὅλους ἐμᾶς πού πιστεύουμε στόν Υἱό της καί Κύριό μας, ὥστε εἶναι πάντοτε πρόθυμη νά ἀνταποκρίνεται στά αἰτήματά μας καί νά ἐπακούει γρήγορα τίς προσευχές καί τίς δεήσεις μας.
Ὅπως ἴσως κάποιοι ἀπό σᾶς γνωρίζουν, ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Δοχειαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί πρίν ἀπό δύο χρόνια εἴχαμε τήν εὐλογία νά λάβουμε ὡς δῶρο ἕνα πιστό ἀντίγραφο της, γιά νά τήν ἔχουμε μαζί μέ τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης ὡς καταφυγή καί παρηγορία σέ ὅλες τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζει ὁ καθένας μας στή ζωή του.
Ἡ ἱστορία τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου ἀνάγεται στόν 17ο αἰώνα. Τότε ἕνας μοναχός, ὁ Νεῖλος, ὁ ὁποῖος εἶχε τό διακόνημα τοῦ τραπεζάρη, περνοῦσε συχνά μπροστά ἀπό τήν εἰκόνα αὐτή τῆς Παναγίας στή Μονή Δοχειαρίου, ἔχοντας στά χέρια του ἀναμμένα δαδιά, τά ὁποῖα χρειαζόταν γιά τή διακονία του στήν τράπεζα.
Μία ἡμέρα περνώντας μπροστά ἀπό τήν εἰκόνα ἄκουσε μία φωνή νά τοῦ λέγει: «Νά μήν ξαναπεράσεις ἀπό ἐδῶ μέ τά δαδιά, γιατί καπνίζεις τήν εἰκόνα μου».
Ὁ μοναχός πίστευσε ὅτι εἶναι δημιούργημα τῆς φαντασίας του καί δέν ἔδωσε προσοχή στήν ἐντολή. Ὅμως ἡ φωνή ξανακούσθηκε ἐπιτακτική καί ἐπανέλαβε τήν ἴδια ἐντολή.
Πάλι ὅμως ὁ Νεῖλος ἀδιαφόρησε. Μέχρι πού τήν τρίτη φορά πού ἄκουσε τήν ἴδια φωνή νά τοῦ λέγει νά μήν ξαναπεράσει μπροστά ἀπό τήν εἰκόνα καί τήν μαυρίζει μέ τόν καπνό τῶν δαδιῶν, διαπίστωσε ὅτι ἔχασε ξαφνικά τό φῶς του.
Ὅταν τόν εἶδαν οἱ ἄλλοι μοναχοί στήν κατάσταση αὐτή, τότε κατάλαβαν ὅτι ἡ φωνή πού ἀκουόταν ἦταν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί ὁ Νεῖλος τιμωρήθηκε μέ τόν τρόπο αὐτό, γιατί δέν ὑπάκουσε στήν ἐντολή της.
Μετανοημένος γιά τήν ἀδιαφορία του ὁ μοναχός στεκόταν ὅλη τήν ἡμέρα μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τήν παρακαλοῦσε μέ δάκρυα στά μάτια νά τόν συγχωρήσει καί νά τοῦ χαρίσει καί πάλι τό φῶς του.
Ὅταν οἱ μοναχοί εἶδαν τόν συμμοναστή τους ξαφνικά τυφλό, ἔμειναν ἔκπληκτοι, καί τότε πληροφορήθηκαν ἀπό τόν ἴδιο τί εἶχε συμβεῖ ἀλλά καί τήν ἐντολή πού τοῦ εἶχε δώσει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, καί στήν ὁποία δέν εἶχε ὑπακούσει.
Καί πράγματι, ἡ Παναγία δέχθηκε τή μετάνοιά του καί μία ἡμέρα ὁ μοναχός Νεῖλος ἄκουσε καί πάλι μία φωνή ἀπό τήν εἰκόνα. Αὐτή τή φορά δέν ἦταν ὅμως οὔτε ἐπιτιμητική οὔτε προστακτική ἀλλά παρηγορητική, καί τόν πληροφοροῦσε ὅτι ἔγινε δεκτό τό αἴτημά του καί θά ἔβλεπε καί πάλι.
Συγχρόνως μάλιστα ἡ φωνή συνιστοῦσε στούς μοναχούς νά προσφεύγουν στή βοήθεια καί στή χάρη τῆς Παναγίας γιά ὅλες τίς πνευματικές καί ὑλικές τους ἀνάγκες καί Ἐκείνη θά ἀκούει τά αἰτήματά τους καί θά ἀνταποκρίνεται ἄμεσα, ἐπειδή τό ὄνομά της εἶναι «Γοργοεπήκοος».
Ὅπως ἦταν φυσικό, τό θαυμαστό αὐτό γεγονός ἔγινε γνωστό σέ ὅλο τό Ἅγιο Ὄρος καί ὄχι μόνο καί πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού ἔζησαν τά θαύματα τῆς Παναγίας καί εἶναι μάρτυρες τῆς ἀμέσου ἐμπεμβάσεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου στή ζωή τους.
Καί ἐπειδή, βεβαίως, ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκες εἴτε πνευματικές εἴτε ὑλικές, ἄς μήν ξεχνοῦμε νά καταφεύγουμε στή χάρη τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου καί ἄς ζητοῦμε τή χάρη καί τή βοήθειά της, ἀλλά καί ἄς ἀγωνιζόμεθα καί ἄς προσπαθοῦμε νά ὑπακούουμε στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της, μιμούμενοι τό παράδειγμα ἀλλά καί τή σύσταση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιά νά ἀνταποκρίνεται καί Ἐκείνη ἄμεσα καί μέ προθυμία στά αἰτήματά μας καί νά μεσιτεύει στόν Υἱό της καί γιά ὅσα ἔχουμε ἀνάγκη ἀλλά κυρίως γιά τή σωτηρία μας.
ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου