Χριστούγεννα 2022 (ἐν μέσῳ ἀκοῶν πολέμων) Yaoundé – Cameroun
Πρίν τήν ἐνσάρκωση τοῦ Κυρίου μας ὁ κόσμος στίς 25 Δεκεμβρίου ἑόρταζε τήν γέννηση τοῦ Ἡλίου, οἱ Χριστιανοί, κατά τήν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, στήν θέση τοῦ Ἡλίου τοποθετοῦν τόν Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι καί λέγεται καί περιγράφεται μέσα στά Ὑμνολογικά κείμενα ὡς:
«νοητός Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης»…
Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων μᾶς προσανατολίζει, λοιπόν, στό νοητό Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης –στόν Χριστό τήν πρώτη ἀκτῖνα τοῦ Ὁποίου τήν ἀντικρύζουμε στήν Γέννησή Του καί στήν γέννησή μας, διότι Αὐτός εἶναι «τό φῶς τό ἀληθινόν τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον είς τόν κόσμον» (εὐχή τῆς πρώτης Ὥρας), κι αὐτό νοηματοδοτεῖ τό Ἀποστολικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας στά Ἔθνη.
Διά τοῦτο ὁ Ἥλιος-Χριστός γεννᾶται κι ἀπ’ τήν παιδική ἡλικία ἀνδρώνεται, διδάσκει, θαυματουργεῖ καί κατεργάζεται τήν εὐσπλαχνία καί ὡς ἄνθρωπος προδίδεται, πάσχει, θνήσκει, ἀνίσταται καί ἀναλαμβάνεται καί ἀποστέλλει τόν Παράκλητον γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει ὅσα μᾶς «ἐνετείλατο», ὅσα μᾶς ἐδίδαξε…
Ποιά σχέση ὅμως, ἔχει γιά τόν καθένα μας προσωπικά ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων μέ τό Φῶς τοῦ Νοητοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης;
Δεχόμαστε τόν Χριστό ὡς «Φῶς φωτίζον καί Ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον
ἐρχόμενον εἰς στόν κόσμον»;
Γιατί μόνον ἄν συμβαίνει αὐτό μποροῦμε νά γίνουμε πυρσοί τῆς Δικαιοσύνης Του, στά πλάτη καί τα μήκη αὐτοῦ τοῦ κόσμου… Μόνον τότε ἡ σχέση μας μέ τόν Χριστό θά ἔχει κάτι ἀπό ἀπό τήν παγκοσμιότητα τοῦ Χριστοῦ- Ἡλίου πού
«ἀνατέλλει ἐπί δικαίων καί ἀδίκων», (Μτ. 5, 45)…
Ἄν δέν συμβαίνει αὐτό, τότε εἴμαστε αὐτόφωτοι -κατά τό «αὐτείδωλον ἐγενόμην» (ἐκ τοῦ Μ. Κανόνος)- καί τό φῶς μας δέν διαφέρει τῆς ποιότητος τοῦ προσκαίρου φωτός τῶν διακοσμητικῶν λαμπιονιῶν, τό ὁποῖο μπορεῖ νά ἐντυπωσιάζει, ἀλλά δέν ἔχει καμμιά ἀπό τίς ποιότητες τοῦ φωτός τοῦ Ἡλίου καί λειτουργεῖ γιά τόν περίγυρό μας καί ὄχι γιά
«πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον»,
ὁ ὁποῖος πάσχει ὡς ἀσθενής, ὡς ἐν πολέμῳ ἀδίκῳ, ὡς πεσών εἰς τούς ληστάς, ὡς ἐν φυλακῇ καί ἐξορίᾳ, ὡς ψυχασθενής καί λησμονημένος, ὡς πρόσφυγας καί μετανάστης ἀπό- καί στήν- δική του γῆ, ὡς ἐγκαταλελειμμένος καί κατατρεγμένος, ὡς συκοφαντούμενος, καί γιά τόν ὁποῖο δέν περισσεύει τόπος κάτω ἀπό τό προσωπικό μας δένδρο, τό στολισμένο μέ τήν φαντασία καί τήν ψευδαίσθηση ἑνός τεχνητοῦ φωτός…
Τήν Τοῦ Φωτοδότου ἀγάπη εἰς πάντα διακρίνοντα προσωπικά σκότη…
ὁ Καμερούν Γρηγόριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου