Με την χάρη του Θεού αξιωθήκαμε για άλλη μια χρονιά να εισέλθουμε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, η οποία αποτελεί μια περίοδο πνευματικής αναγεννήσεως. Για όλους εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς όλες αυτές οι ημέρες είναι περιβεβλημένες με μια πνευματική φόρτιση για την καρδιά του κάθε ενός ανθρώπου. Όλη αυτή η πορεία του Κυρίου μας από το «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ», που ακούμε την Κυριακή των Βαΐων στον Γολγοθά και στην συνέχεια στην Ανάσταση δείχνει αυτή την προσφορά του Θεού που γίνεται άνθρωπος «ίνα ημείς θεοποιηθώμεν», όπως αναφέρει ο Μέγας Αθανάσιος και στην συνέχεια ταπεινώνεται και ανεβαίνει στον σταυρό για την δική μας σωτήρια.
Όμως, αγαπητοί μου, όταν το σκεφτούμε καλύτερα, όταν κάνουμε έναν ειλικρινή και αυστηρό έλεγχο στον εαυτό μας· πολύ φοβάμαι, ότι θα διαπιστώσουμε πως και η δική μας η συμπεριφορά απέναντι στο Χριστό δεν είναι καλύτερη από αυτή των Εβραίων. Και εμείς με την ίδια ευκολία αλλάζουμε στάση απέναντί Του, και από το «ὡσαννά» φτάνουμε, συνήθως πολύ εύκολα στο «σταυρωθήτω». Με το στόμα φωνάζουμε «ωσαννά», με τα έργα μας κραυγάζουμε «σταυρωθήτω». Ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός θα σηκώσει τον σταυρό του μαρτυρίου και θα οδηγηθεί στον Γολγοθά για να καταστεί το μέρος εκείνο στην συνέχεια η θύρα της σωτηρίας ολόκληρου του γένους των ανθρώπων.
Όμως θριαμβευτικά ο θάνατος θα παύσει να υπάρχει, γιατί «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τήν γῆν, ὅτι ύ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι» με τον ιερό υμνογράφο στην συνέχεια να σημειώνει «Τοῦτο γάρ ἐστι τὸ εὐλογημένον Σάββατον, αὕτη ἐστίν ἡ τῆς καταπαύσεως ἡμέρα, ἐν ᾗ κατέπαυσεν ἀπό πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὁ μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, τῇ σαρκὶ σαββατίσας».
Οι πιστοί βιώνουμε τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με «συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση». Ο Χριστός με την θέλησή του, έπαθε και ανέστη, για να σωθούμε όλοι εμείς και επειδή ζούμε σε μια εποχή με έντονα κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο η πίστη στην Ανάσταση του Κυρίου πρέπει να είναι το αγαθό εκείνο το οποίο να προσδοκά κάθε άνθρωπος γιατί θα τον οδηγεί από το αδιέξοδο στο φως. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ. Βαρθολομαίος κάνει αναφορά στο νόημα της Αναστάσεως με έναν όμορφο λόγο «Η Ανάστασις είναι η απάντησις του Θεού εις την απορίαν του πληγωμένου από τα δεινά του κόσμου ανθρώπου».
Κλείνοντας όλα αυτά τα οποία αναφέραμε θα πούμε σαν επίλογο ότι μέσα στην εκκλησία ο άνθρωπος ενοποιείται ως προσωπικότητα και ανακτά την χαμένη οντολογική ελευθερία του και βιώνει και διαχέει παντού γύρω του την αληθινή αγάπη. Όταν συναντήσουμε το πρόσωπο του Κυρίου μας θα ανοίξει στο κάθε ένα από εμάς ο νους μας , ώστε να κατανοήσουμε ποιοι είμαστε , ποιος και γιατί μας δημιούργησε και σε ποια σωστή πορεία πρέπει να βασίζουμε. Μόνο μέσα σε αυτή την πνευματική σχέση θα γίνουμε κληρονόμοι της αιωνίου ζωής και θα φθάσουμε από το «κατ’ εικόνα» στο «καθ’ ομοίωσιν».
Είθε η χάρις του Τριαδικού Θεού αξιώσει όλους να μετέχουμε της βασιλείας του και να εορτάσουμε με υγειά και με πνευματικό ζόφο τα άχραντα πάθη και την ζωοποιό Ανάστατη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή Ανάσταση
Κωνσταντίνος Γιατράς, φοιτητής θεολογίας Α.Π.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου