Η γραφίδα του Ευαγγελιστού Λουκά μας άφησε την περικοπή της αιώνιας ελπίδας. Στην Ιεριχώ ο Κύριος βιώνει την επιθυμία ενός τελώνου, του μετέπειτα Αποστόλου Ζακχαίου, απλώς να τον αποτυπώσει στους οφθαλμούς του. Την ένθεη περιέργεια ενός ανθρώπου ο οποίος κάνοντας το αβέβαιο άλμα πίστης, άφησε πίσω του κάθε ασφάλεια για να γραπωθεί από τον Υιό του Ανθρώπου. Έτσι η σχεδόν κωμική σκηνή στα μάτια των πολλών, ένας μικρόσωμος αξιωματούχος να σκαρφαλώνει σε ένα δένδρο για να δει πέρα από το πλήθος, έμεινε στο Σώμα της Εκκλησίας ως η αμελητέα κίνηση και προσπάθεια προς το Χριστό η οποία είναι ικανή όχι απλώς να σώσει εμάς και τη γενεά μας, μα να μας καταστήσει Αποστόλους του Ευαγγελίου της Εκπρόσωπης Αγάπης.
Αυτή την άδολη, απλή και γνήσια περιέργεια, αυτό το σωτήριο σκαρφάλωμα σε δέντρα και στέγες, πόσες και πόσες φορές δεν το ζούμε στις ιεραποστολικές περιοδείες μας, επιβεβαιώνοντας συνεχώς ότι στην Αφρική βιώνουμε τη δυσκολία και συνάμα τη χάρη των πρώτων χριστιανικών αιώνων; Πόσες και πόσες φορές το παράδειγμα του Αγίου Ζακχαίου δεν είναι παρόν παντού μπροστά μας, στα μάτια μικρών και μεγάλων, στα σπίτια που ανοίγουν, στους αδελφούς που πέφτουν στο πέλαγος της πίστης μας;
Μικρά σημεία της διαρκούς Προνοίας Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου