ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της Κυριακής Στ΄ Λουκά, 23 Οκτωβρίου 2022
(Λουκά η΄ 27-39 )
Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεριώτης
Ο δαίμονας και τα πονηρά πνεύματα που εξουσίαζαν τον άτυχο άνθρωπο της περικοπής, του είχαν κάνει τη ζωή του κόλαση. Τον οδηγούσαν στο να λέει και να κάνει πράγματα, που ο ίδιος δεν ήθελε και σιχαινόταν, αλλά η βούληση και η δύναμή του ήταν ανύπαρκτες για να αντισταθεί. Περιπλανιόταν στις ερήμους μόνος και αποδιωγμένος από την κοινωνία των ανθρώπων. Ήταν ρακένδυτος και γυμνός χειμώνα-καλοκαίρι, όμως καμία καιρική συνθήκη δεν τον πτοούσε. Πλήγωνε ο ίδιος και βασάνιζε τον εαυτό του με αιχμηρά αντικείμενα και με τα ίδια του τα χέρια πολλές φορές. Απ’ το στόμα του έβγαιναν χυδαιότητες, συκοφαντίες, ύβρεις, βλασφημίες και ο αγαπημένος τόπος διαμονής του ήταν τα μνήματα, τόποι τρομακτικοί για τους λογικούς ανθρώπους της εποχής εκείνης.
Όμως το θαύμα τελικά έγινε. Ο Σωτήρας Ιησούς βρέθηκε στον δρόμο του και αυτό σηματοδότησε πλήρη αλλαγή στη μέχρι τότε δύστυχη ζωή του. Ο ίδιος ίσως δεν ήταν σε θέση, λόγω της τραγικής κατάστασής του, να το αντιληφθεί, όμως οι δαίμονες που τον διακατείχαν, αμέσως κατάλαβαν την παρουσία του Θεανθρώπου. Και τότε τους κατάλαβε φόβος και τρόμος. Γιατί τα δαιμόνια, σε αντίθεση με κάποιους άθεους ανθρώπους που πολλές φορές γίνονται χειρότεροι απ’ αυτά, «πιστεύουν και φρίττουν».
Γνωρίζουν ότι ο ίδιος ο Θεός τα έστειλε στα κατάβαθα της αβύσσου, λόγω της αλαζονείας και της αμετανοησίας τους. Κι επίσης γνωρίζουν ότι η δύναμή τους είναι περιορισμένη και τελείως ανίσχυρη μπροστά στο θέλημα και την δύναμη του Θεού. Γι αυτό τίποτα δεν μπόρεσαν να κάνουν όταν ο Κύριος τα έστειλε να μπουν στους χοίρους και να κατακρημνιστούν στη θάλασσα μαζί με αυτούς.
Με αυτό, ο Θεός δεν έδειξε περιφρόνηση στα ζώα και τη φύση, αλλά ήθελε να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα και μια παιδαγωγική τιμωρία στους ασεβείς χοιροβοσκούς. Γιατί αυτοί, έχοντας κυριευτεί από έναν μεγαλύτερο δαίμονα, τον δαίμονα του κέρδους και της ασέβειας, έβοσκαν παρανόμως χοίρους, για να πουλήσουν το θρησκευτικά απαγορευμένο τότε πανάκριβο κρέας τους.
Αυτό δείχνει σε όλους μας ότι καθετί που έχει θεσπιστεί, χρειάζεται να το σεβόμαστε και δεν πρέπει υποκριτικά και ωφελιμιστικά να επιλέγουμε τι θα εφαρμόσουμε από την πίστη μας θεωρώντας κάποια πράγματα ασήμαντα. Γιατί τότε γινόμαστε τέκνα της απώλειας και αιρετικοί. Ό,τι ο Θεός θεσπίζει, Αυτός γνωρίζει τη σημασία του, όχι εμείς. Ενώ, λοιπόν, ο θεραπευμένος άνθρωπος δόξαζε τον Θεό, οι αμετανόητοι χοιροβοσκοί, παρασύροντας και τους άλλους κατοίκους, έδιωξαν τον Κύριο.
Ας προσπαθήσουμε να μην τους μοιάσουμε, ας μετανοούμε με συντριβή και ας αλλάζουμε ζωή όταν πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου