Πίστη, αγάπη και υπακοή στο θείο θέλημα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής των Αγίων Πατέρων

28 Μαΐου 2017

(Ιωαν. ιζ΄ 1- 13 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Άκρως συγκινητική είναι η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Σ’ αυτήν ο Κύριος, ενώ λίγες ώρες τον χωρίζουν από τα φρικτά πάθη Του και την ολοκλήρωση της επίγειας αποστολής Του, κάνει έναν διάλογο με τον ουρανό. Παρακαλεί τον Πατέρα να τον δοξάσει, όπως πάντοτε τον είχε δοξάσει έχοντάς τον δίπλα Του ως δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Ο Κύριος επετέλεσε στο ακέραιο το υιϊκό καθήκον και τη σωτηριώδη αποστολή Του, δοξάζοντας κατά την επίγειο ζωή Του τον Θεό Πατέρα ανάμεσα στους ανθρώπους.

Δείχνει επίσης την άπειρη αγάπη Του προς το ανθρώπινο γένος, παρακαλώντας τον Πατέρα Του να το προστατεύσει και να διαφυλάσσει τους μαθητές Του από τις παγίδες και τους κινδύνους του πονηρού, από τους οποίους μαστιζόταν ο κόσμος. Ένας κόσμος ανήθικος και εχθρικός προς το μήνυμα και τις σωτηριώδεις αλήθειες του Ευαγγελίου, που ελκόταν και ακόμη έλκεται από την ύλη και το σκοτάδι, περιφρονώντας το φως της θεότητας. Προτιμά τα μίση, τους πολέμους, τις έριδες, τις συκοφαντίες, την αφιλανθρωπία, τον εγωισμό ή το αδιάκοπο κυνήγι του ατομικού συμφέροντος, με όργανα την αδικία και την εκμετάλλευση.

Σε όλα αυτά ο Κύριος έχει να αντιτάξει κάτι πολύ σπουδαιότερο. Κάτι, που σε αντίθεση με τον φθαρτό γήινο κόσμο, θα είναι αιώνιο: την ουράνια βασιλεία του Θεού. Εκεί δεν υπάρχουν πόνος, γηρατειά, θάνατος, ασθένεια, πείνα, φόβος, αβεβαιότητα, πόλεμοι και έριδες, καύσωνας ή ψύχος. Ούτε υπάρχουν εκεί άνθρωποι μνησίκακοι, φθονεροί, κατηφείς, παθιασμένοι με κακόβουλες σκέψεις και ένστικτα. Δεν υπάρχουν θηρία και λέοντες σ’ αυτήν, ούτε οτιδήποτε ακάθαρτο, αλλά «οδός αγία κληθήσεται», σύμφωνα με τον Προφήτη Ησαΐα. Εκεί γίνονται πραγματικότητα οι νέοι ουρανοί και η νέα γη, το δε φως μαζί με την γαλήνη είναι μόνιμες και αδιατάρακτες καταστάσεις.

Όλα αυτά ο Κύριος δεν επιθυμεί να τα απολαύσουν μόνο οι δώδεκα μαθητές, αλλά και ολόκληρη η ανθρώπινη οικουμένη ανεξαρτήτου χρώματος, καταγωγής, πολιτισμού και γλώσσας. Δεν πρέπει η υπέρτατη αυτή Χαρά να μένει προνόμιο των ολίγων, αλλά όσο περισσότεροι μετέχουν σ’ αυτήν, τόσο πιο πολύ εκπληρώνεται το θέλημα του Θεού. Όμως η Χαρά αυτή έχει τρεις προϋποθέσεις: την πίστη, την αγάπη και την υπακοή στο θείο θέλημα. Αυτά τα διέθεταν οι μαθητές και κατ’ επέκτασιν πρέπει να τα διαθέτουν όσοι θέλουν να λέγονται Χριστιανοί αυθεντικοί.

Όλοι, λοιπόν, ας μετανοήσουμε ζητώντας το θείο έλεος, ας στηρίζουμε με όλη την καρδιά μας τον συνάνθρωπό μας και ας ευχαριστούμε πάντοτε τον Θεό για τις ανεξάντλητες δωρεές Του. Γένοιτο!