Ξανά στην Ενορία μας Ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά

Οι ανωτέρω φωτογραφίες αποτυπώνουν καρέ-καρέ την επέλαση Χιλιαστριών / ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά ανά τους δρόμους και τους παραδρόμους του Μπανάτου, σήμερα, μετά την Θεία Λειτουργία της Κυριακής και μέχρι το μεσημέρι. 

Ο Εφημέριός μας, μόλις έλαβε την είδηση της παρουσίας τους ανάμεσά μας -ευγενικά φερόμενος και ως φιλόξενος πατέρας της περιοχής- έσπευσε να τις "συνοδέψει" έως και την αποχώρησή τους από τα όρια του Μπανάτου. Σε σύντομη συζήτηση, που είχε μαζί τους, εξέφρασε τον ειλικρινή προβληματισμό του, ότι οι μεγαλοσχήμονες της Χιλιαστικής Οργάνωσής τους βγάζουν στους δρόμους -ως αδέσποτα σκυλιά- τα πλανεμένα θύματά τους, για να διαδώσουν δήθεν τον λόγο τού Θεού, μάλλον δε τις αιρετικές ασυναρτησίες του "Ξύπνα" και της "Σκοπιάς". Μέσα στον αδυσώπητο καύσωνα και κάθιδρες οι κυρίες αυτές θεωρούν ότι συνεισφέρουν στην εγκαθίδρυση της Χιλιετούς Βασιλείας, έχοντας όμως στην πραγματικότητα εγκλωβισθεί σε μιαν αναχρονιστική, ακατανόητη και ατελέσφορη θρησκειοειδή μειονότητα, δίχως ουσιώδες περιεχόμενο και προοπτική. Μόνο συναισθήματα οίκτου προκαλεί το θέαμα των πλανόδιων αυτών ανθρώπων, οι οποίοι επιζητούν πνευματικά θύματα για την φάκα τής αμερικανόφερτης Εταιρείας "Σκοπιά". 

Μέσω του Νυχθημερόν εφιστάται η προσοχή στους Μπανατιώτες και γενικά στους αναγνώστες μας, να μην παρασύρονται από τις ενίοτε θελκτικές δράσεις των αιρετικών, αλλά άμεσα και με κάθετο -πλην όμως ευγενή- τρόπο να τούς δηλώνουν την αντίθεσή τους στα καταστροφικά -εν πολλοίς- πιστεύματα, που επαγγέλλονται.

Ιερέας Κωνσταντίνος Λαμπαδάρης, ένας ακάματος σκαπανέας του Λαϊκού Πολιτισμού της Ευρυτανίας

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Κατά το ταξίδι μας στην Ευρυτανία των προηγούμενων ημερών και μάλιστα κατά την επίσκεψή μας στο ιστορικό Μεγάλο Χωριό, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Καρπενήσι, είχαμε την ευκαιρία να γνωρισθούμε, να συγχνοτισθούμε και να συλλειτουργήσουμε με τον Εφημέριο της Ενορίας αυτής ιερέα Κωνσταντίνο Λαμπαδάρη, 72 ετών. Ο παπά Κώστας είναι κυριολεκτικά αυτό που συμπυκνώνει η φράση "άρχοντας του τόπου"! Καθόλα άρχοντας: Από την ιεροπρέπεια έως το καταδεκτικό τού χαρακτήρα του και το διαρκώς χαμογελαστό της μορφής του, από την φιλόξενη και απλόχωρη διάθεση έως την αφηγηματική δεξιότητά του! Προσωπικά μιλώντας, δεν θυμάμαι πολλούς ανθρώπους, που να με έχουν συναρπάσει τόσο, παρότι δεν κοσμείται με ιδιαίτερες μορφώσεις ή ανωτερίστικες επιτηδεύσεις! 

Ο παπά Λαμπαδάρης είναι μια λαμπάδα αναμμένη, παρά το γεγονός ότι πριν από τρία ακριβώς χρόνια, το ξημέρωμα της 30ής Ιουλίου 2009, έχασε το ένα από τα τέσσερα παιδιά του, τον Πάνο, σε τραγικότατο δυστύχημα, αφήνοντας εκείνος πίσω του μια νέα γυναίκα με τρία ορφανά. Δείτε σχετικά εδώ.

Ο σκοπός του άρθρου μας αυτού δεν είναι βεβαίως η πρόκληση οίκτου ή ανάλογων συναισθημάτων για τα θλιβερά του βίου ενός εκάστου, αλλά η προβολή ενός σεμνού αρχοντόπαπα της ορεινής ελλαδικής υπαίθρου, ο οποίος -συν όλοις τοις άλλοις- δαπανάται από πολύ νέος στην συλλογή παραθεωρημένων και αμελητέων στοιχείων του λαϊκού πολιτισμού της ευρύτερης περιοχής της Ευρυτανίας, έτσι που σήμερα να έχει στην κατοχή του έναν ολόκληρο αξιοθαύμαστο θησαυρό! 

Στον θησαυρό αυτόν είχαμε την τιμή να ξεναγηθούμε από τον ίδιο τον συλλογέα παπά, ο οποίος είχε μεγάλη χαρά και αυθορμητισμό στο να μάς επιδεικνύει ένα προς ένα τα εκατοντάδες αποκτήματά / εκθέματά του, έχοντας κατορθώσει έτσι ν' απαθανατίσει δυσδιάκριτες μνήμες, φευγάτες αφές, μορφές πολυβασανισμένες, ζωές απλότητας. Όλα μα όλα θα τα είχε καταπιεί οριστικός Χαμός, αν ο ιερέας αυτός δεν έκανε -εντέλει- το καθήκον του έναντι της Ευρυτανικής Ιστορίας, καθόσον τού αναλογούσε!

Αξίζει να αναφερθεί, όπως ο ίδιος ο παπά Κώστας μάς διηγήθηκε , ότι η μακαρίτισσα η μητέρα του, σε απόγνωση κάποτε και με δάκρυα στα μάτια τού αποκάλυψε ότι η μικρή κοινωνία του γενέθλιου χωριού του τον έλεγε... "παλαβό", επειδή μάζευε τα παλιοπράγματα των στάβλων και τ' άχρηστα των αυλών!... 

*   *   *

Ώρα να επιστρέψουμε στο Μεγάλο Χωριό και στη μεγάλη λαογραφική συλλογή του Εφημερίου του! Ελάτε, με την βοήθεια τού φακού τού Νυχθημερόν, να επισκεφθούμε τον παπά Λαμπαδάρη, στο ισόγειο της κατοικίας του, δηλαδή στο προσωπικό του βασίλειο!