Το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Διονυσίου Δ΄ [κείμενο + video]

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Δ΄

ΧΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΕΛΕΕΙ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Πρός τό Τίμιο Πρεσβυτέριο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες

καί τόν Εὐσεβέστατο Λαό τῆς ἐν Ζακύνθῳ Ἐκκλησίας

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα, 

«Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων ἐκ Πατρὸς γεννηθέντι ἀῤῥεύστως Υἱῷ,
καὶ ἐπ' ἐσχάτων ἐκ Παρθένου σαρκωθέντι ἀσπόρως,
Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν·
Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, Ἅγιος εἶ Κύριε».

Βαδίζοντας μέσα στον χρόνο η Χριστιανοσύνη γιορτάζει σήμερα ξανά τα Χριστούγεννα, δηλαδή την ημέρα την σπουδαία και πανσεβάσμια, κατά την οποίαν ο ίδιος ο Θεός, από υπερβάλλουσα αγάπη προς τον άνθρωπο, έλαβε «δούλου μορφήν εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος».

Όμως αυτή η εορτή για μερικούς σημαίνει απλώς ένα δέντρο με φωτάκια, αγορά και διανομή κάποιων δώρων, απόδραση από το άγχος ή ξεκούραση, ενώ γι’ άλλους έναν εκκλησιασμό, μιαν εθιμική συμμετοχή στα χριστουγεννιάτικα λειτουργικά δρώμενα. Παρά ταύτα, όλοι συναντώνται σ’ ένα σημείο: Στην ομολογία ότι τα Χριστούγεννα είναι ημέρα αγάπης, κατά την οποίαν ο ατομικισμός και η καλοπέραση υποχωρούν μπροστά στον αλτρουισμό και την προσφορά στον συνάνθρωπο, τον αναξιοπαθούντα κι εμπερίστατο. Αυτό ακριβώς συνιστά και το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων! Αυτό αποτελεί και το ευαγγελικό πνεύμα, που πρέπει να διέπει τις σχέσεις των ανθρώπων καθ’ όλες τις ημέρες του χρόνου, έτσι που να είναι όλες Χριστούγεννα!

Η διαπίστωση όλων μας όμως είναι ότι αυτό το χριστουγεννιάτικο πνεύμα ελλείπει από τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα η δυστυχία, το δάκρυ και ο αναστεναγμός να είναι οι αχώριστοι σύντροφοί τους. Δεν πιστεύω ότι θέλουμε πειστήρια για όλα αυτά. Τα μέσα μαζικής ενημερώσεως το βεβαιώνουν, περιγράφοντας και παρουσιάζοντας φρικτές εικόνες, που ασφαλώς δεν μπορεί να χαρακτηρίζουν μια κοινωνία, της οποίας τα βήματα κατευθύνει η αγάπη του Χριστού. Η έλλειψη της Αγάπης αυτής είναι και η κατεξοχήν αιτία τής απουσίας τής ειρήνης από τη γη μας. Της ειρήνης, την οποία προφήτεψαν οι άγγελοι του ουρανού την νύχτα της Γεννήσεως του Κυρίου, ψάλλοντας το υπέροχο εκείνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία». Έτσι, το θεοδώρητο αγαθό της Ειρήνης συνεχίζει να παραμένει στον χώρο του πόθου, της νοσταλγίας και της αναζητήσεως. Και συνήθως συμβαίνει όλοι να την αναζητάμε, έξω όμως από τον εαυτό μας: Στις διασκέψεις, τις ειρηνιστικές εκδηλώσεις, τις συνθήκες και σε διάφορες άλλες πηγές. Γι’ αυτό και συνεχίζονται -ατυχώς- οι κοινωνικές αναστατώσεις, οι τόσοι και τόσοι ανθρωποκτόνοι και αδελφοκτόνοι πόλεμοι τριγύρω μας...

Αγαπητοί συνεορταστές,

Ενώπιον αυτής της οικτρής καταστάσεως, διερωτάται κανείς: Θα συνεχίσει η ανθρωπότητα να ζει και να συμπεριφέρεται χωρίς Αγάπη και Ειρήνη; Δεν θα αποφασίσει επιτέλους να υλοποιήσει αυτά τα δύο μηνύματα της Αγίας Φάτνης; Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε ότι κάποτε θα φερθεί λογικά. Άλλωστε, είναι για το δικό της και μόνον καλό!

Με αυτές τις σύντομες σκέψεις Σάς ασπάζομαι όλους εορτίως, ευχόμενος από καρδίας ψυχοσωματική υγεία και ευστάθεια εν Χριστώ Γεννηθέντι! 

Ο Μητροπολίτης

+ο Ζακύνθου Διονύσιος