Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά το γεύμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας προς τιμήν των Προκαθημένων της Ορθοδοξίας

Π Ρ Ο Π Ο Σ Ι Σ

ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ,

ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, 

ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΑΡΑΤΕΘΕΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΞΟΧ. κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΓΕΥΜΑ

(Ἡράκλειον Κρήτης, 19 Ἰουνίου 2016)

Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,

Μακαριώτατοι, Ἱερώτατοι, Φίλοι συνδαιτυμόνες,

Ἐκφράζομεν τὴν χαράν μας διὰ τὴν συμμετοχὴν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καὶ πάντων τῶν λοιπῶν Μακαριωτάτων ἀδελφῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν εἰς τὸ εὐγενῶς παρατιθέμενον ὑπὸ τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος γεῦμα τοῦτο, φίλτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Εἶναι γνωστόν, ὅτι αἱ σχέσεις Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας ἔχουν διέλθει διὰ πολλῶν φάσεων, ἀλλὰ ὅπως καὶ ἂν χαρακτηρίζωμεν τὰς σχέσεις αὐτάς, παραμένει γεγονὸς ὅτι εἰς τελικὴν ἀνάλυσιν καὶ ἡ Πολιτεία καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐνδιαφέρονται διὰ τὸν ἄνθρωπον καὶ διὰ τὴν βελτίωσιν τῶν συνθηκῶν τῆς ζωῆς του. Ἡ Πολιτεία ἐπικεντρώνει τὸ ἐνδιαφέρον της εἰς τὴν ἐγκόσμιον εὐημερίαν τοῦ πολίτου καὶ ἡ Ἐκκλησία, παραλλήλως πρὸς τὸ ἐνδιαφέρον της διὰ τὴν ἐπίγειον ζωήν, ἔχει ἐπαγγελίαν, κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν γλῶσσαν, «ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης».

Ἡ Ὑμετέρα Ἐξοχότης ἀσφαλῶς γνωρίζει ταῦτα πάντα ὡς ἐγκρατὴς καὶ ἄριστος γνώστης τῆς νομικῆς καὶ πολιτικῆς ἐπιστήμης ἀλλὰ καὶ τῆς ἡμετέρας παιδείας καὶ ἱστορίας καὶ ὡς ἀνδρωθεὶς εἰς περιβάλλον Ὀρθόδοξον ἐκκλησιαστικόν. Κατανοεῖ πλήρως τὴν σημασίαν τῆς συνεργασίας τῶν δύο τούτων κορυφαίων θεσμῶν καὶ συνεχίζει τὴν καλὴν καὶ εὐλογημένην ταύτην παράδοσιν ἀγαθῶν σχέσεων συνεργασίας καὶ μὴ παρεμβάσεως τῆς μιᾶς πλευρᾶς εἰς τὸ ἔργον τῆς ἑτέρας.

Ἡ Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ πραγματικὴν καὶ μόνιμον ἑστίαν εἰρηνικῆς συνυπάρξεως καὶ σταθερότητος εἰς τὸν σύγχρονον ἀλληλοσπαρασσόμενον κόσμον, ἀληθῆ πηγὴν εἰρήνης διὰ πάντας τοὺς λαούς.

Ὁ λόγος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι ἀπαραίτητος, διότι διακηρύσσει τὴν ἀναγκαιότητα τῆς φιλανθρωπίας, τῆς ἀγάπης, τῆς ἑνότητος τῆς ἀνθρωπότητος καὶ τῆς ἀνάγκης τῆς εἰρηνικῆς συνεργασίας τῶν λαῶν τῆς γῆς ἀνεξαρτήτως τῆς θρησκευτικῆς πίστεως ἑκάστου.

Ἤδη, ὁ Ἁγιώτατος Ἀποστολικὸς καὶ Πατριαρχικὸς Οἰκουμενικὸς Θρόνος διὰ τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, ὁμοῦ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρίου Ἱερωνύμου καὶ τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, πέραν τῶν ἄλλων ἡμῶν ἐνεργειῶν, συνηντήθημεν προσφάτως εἰς τὴν νῆσον Λέσβον καὶ ἐξεφράσαμεν τὸν πόνον καὶ τὴν ἀγωνίαν ἡμῶν διὰ τὸ σύγχρονον προσφυγικὸν πρόβλημα, ὡς πεῖραν ἔχοντες.

Χαίρομεν δέ, διότι ἡ ἔντιμος Ἑλληνικὴ Πολιτεία κατανοεῖ τὴν ἀναγκαιότητα ταύτην καὶ τὴν σημασίαν τῆς παρουσίας τῶν χριστιανῶν εἰς Μέσην Ἀνατολὴν καὶ εἰς ἅπασαν τὴν οἰκουμένην καὶ πράττει σχετικῶς πᾶν τὸ ἐπ᾿ αὐτῇ διὰ τὴν ἀνακούφισιν τῶν προσφύγων.

Εἴμεθα δὲ βέβαιοι, ὅτι ἡ πνευματικὴ ἀναγέννησις τοῦ λαοῦ, διὰ τῆς στηρικτικῆς διακονίας τῆς Ἐκκλησίας, θὰ ὁδηγήσῃ εἰς τὴν ὑπέρβασιν τῶν ποικίλων κρίσεων. Ἄνευ τῆς ἀναγεννήσεως ταύτης, οἱαδήτις μονομερὴς προσπάθεια ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον πρὸς οἰκονομικὴν ἀνάπτυξιν εἶναι καταδικασμένη νὰ ἀποτύχῃ εἰς τοὺς στόχους της. Ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν, τὴν ταυτιζομένην ἀνέκαθεν μὲ τὰς ἀξίας τοῦ Γένους ἡμῶν, θὰ δώσῃ ζωὴν καὶ νόημα εἰς τὸν σύγχρονον πάσχοντα ἄνθρωπον.

Μὲ τὰς σκέψεις ταύτας εὐχαριστοῦμεν ἐν τῷ προσώπῳ τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος, κύριε Πρόεδρε, τὴν ἔντιμον Ἑλληνικὴν Πολιτείαν καὶ τὸν προσφιλῆ Ἑλληνικὸν Λαὸν διὰ τὴν προσευχητικὴν παρουσίαν καὶ συμπαράστασιν αὐτοῦ εἰς τὸ ἔργον τῆς ἡμετέρας Συνόδου ταύτης καὶ ὑποσχόμεθα ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία θὰ πράξῃ καὶ ἐν τούτῳ τὸ ἱστορικὸν χρέος αὐτῆς καὶ θὰ ἐκπληρώσῃ εἰς τὸ ἀκέραιον τὴν ὑπὸ τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος ἀνατεθεῖσαν εἰς αὐτὴν εὐθύνην.

Ἐπὶ δὲ τούτοις, ἐγείρομεν τὸ κύπελλον ὑπὲρ τῆς ὑγείας Ὑμῶν, τοῦ ἀνωτάτου Ἄρχοντος τῆς χώρας, Ὑμῶν τῶν ἀδελφῶν Προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν καὶ πάντων τῶν ἀγαπητῶν συνδαιτυμόνων καὶ ὑπὲρ τῆς κατὰ Θεὸν καὶ κατὰ κόσμον εὐημερίας τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ πάντων τῶν λαῶν τῆς γῆς, ἐπὶ τοὺς ὁποίους ἐπικαλούμεθα τὴν Χάριν καὶ τὸ Ἔλεος τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ. Ἀμήν.