πηγή ρεπορτάζ: ΗΜΕΡΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
Έχασε τη μάχη και έφυγε άδικα από τη ζωή, σε ηλικία 62 ετών, ένας από τους πολυτιμότερους και γνωστότερους, πανελλαδικά, συνεργάτες του ΙΟΝΙΑΝ και της ΗΜΕΡΑΣ, ο δημοσιογράφος και βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής, Γιώργος Γεωργιάδης. Ο αγαπημένος μας φίλος και συνάδελφος, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του, για πολλούς μήνες με την επάρατη νόσο καταλήγοντας, σήμερα (12.11.2016), τις πρώτες πρωινές ώρες.
Ένας από τους πλέον γνωστούς ρεπόρτερ, δημοσιογράφους και ανταποκριτές της σύγχρονης ελληνικής τηλεόρασης, ο οποίος, τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με το περιφερειακό κανάλι Ionian TV, προσφέροντας την πολύτιμη εμπειρία του, την πείρα και τις γνώσεις που απέκτησε τόσες δεκαετίες, σε έναν από τους δυσκολότερους δημοσιογραφικά, χώρους. Μέσα από την πολύχρονη εμπειρία του σε όλες τις εμπόλεμες περιοχές, κυρίως της Μεσογείου και μέσα από την προσωπική του επαφή με ανθρώπους, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και τον τρόπο ζωής τους, όσο στερημένος ή δύσκολος και αν ήταν αυτός, ο Γ. Γεωργιάδης πάντα μετέφερε συγκλονιστικές εικόνες και προσωπικές μαρτυρίες από τα μεγαλύτερα δράματα της ανθρωπότητας. Ατελείωτες ώρες κινηματογραφήσεων και μερικές χιλιάδες φωτογραφίες της καθημερινής ζωής σε πλούσιες, σύγχρονες πόλεις, εξαθλιωμένες φαβέλες και επαρχίες μέσα σε σαβάνες και ζούγκλες, αποτελούσαν κάθε φορά την εικαστική αποτύπωση κάθε αποστολής του.
Η Παρακαταθήκη
“Δεν έχω την εντύπωση ότι είδα στη ζωή μου πολλά. Άλλωστε, πιστεύω ότι όσο περισσότερα βλέπεις, όσο περισσότερο ταξιδεύεις, τόσο καταλαβαίνεις ότι δεν είδες τίποτα. Γιατί η κάθε εικόνα, η κάθε στιγμή αλλάζει, ανάλογα με τη διάθεση ή τον φόβο σου. Αλλάζει από το φως ή το σκοτάδι. Από την απουσία ή τον ίλιγγο. Το κάθε τι μοιάζει διαφορετικό. Σκοπός είναι να γίνεις καλύτερος άνθρωπος κι αυτό μόνο μ’ έναν τρόπο το καταφέρνεις: Να είσαι δίπλα στους άλλους συνεχώς. Να μπορείς να μιλήσεις αλλά να ξέρεις και ν’ ακούς. Να βλέπεις τον άλλον από ψηλά, μόνο όταν του δίνεις το χέρι για να σηκωθεί. Αυτή είναι η δουλειά μου!… Αυτή είναι η ζωή μου!… Το να μην ξέρεις πού θα βρεθείς αύριο και πότε θα επιστρέψεις, είναι σκληρό… Όμως και άλλα εκατό χρόνια να είχα μπροστά μου, το ίδιο θα έκανα! Ζώντας το άγριο ένστικτο εκείνου που επιτίθεται, σε κάνει να γαληνεύεις όταν βρεθείς κοντά στον ανίσχυρο. Το να βλέπεις ανθρώπους να σκοτώνονται, σε κάνει ν’ αγαπάς τους ανθρώπους. Το να διαχειρίζεσαι μία είδηση κάτω από συνθήκες ζωής και θανάτου, σε κάνει πιο υπεύθυνο”.
Με αυτό τον τρόπο είχε ολοκληρώσει μια από τις τελευταίες του παρουσιάσεις στο Κέντρο Λόγου «Αληθώς» αριθμώντας ούτε ένα, ούτε δυο, ούτε τρία, αλλά τριάντα ολόκληρα χρόνια πολεμικών ανταποκρίσεων. Λόγια προφητικά που σίγουρα αποτελούν παρακαταθήκη για τον τρόπο ζωής και σκέψης μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου