Η υποκρισία είναι το πιο σιχαμερό και μισητό ελάττωμα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

 της Κυριακής Ι΄ Λουκά 

 4 Δεκεμβρίου 2016

(Λουκ. ιγ΄ 10-17 )

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Πολλά είναι τα ρητορικά σχήματα και τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι υποκριτές, για να παραπλανήσουν τους συνανθρώπους τους ή να τους οδηγήσουν στην απώλεια. Πολλές φορές εκμεταλλεύονται ακόμη και τα ιερά κείμενα, για να τα διαστρέψουν κι έτσι να επιτύχουν τον σκοπό τους.

Βλέποντας τα θαύματα του Ιησού Χριστού, όπως το περιγραφόμενο στη σημερινή περικοπή, την θεραπεία δηλαδή της κυρτωμένης γυναίκας, κυριεύτηκαν από μανία και φθόνο σατανικό. Ο Ιησούς αντάμειψε την ευσέβεια και την ανιδιοτέλεια της ταπεινής αυτής γυναίκας, η οποία δεν έκλαψε, δεν ικέτεψε, ούτε απάντησε κάτι. Το πονηρό δαιμόνιο και η πολύχρονη αρρώστια την εγκατέλειψαν οριστικά και ανορθώθηκε υγιής, δοξάζοντας τον Θεό.

Τότε ο Αρχισυναγωγός έδειξε αγανακτισμένος το μίσος και τη ζήλια του, κρυπτόμενος πίσω από θρησκευτικά τελετουργικά και βιβλικές φράσεις. Τυφλωμένος από θυμό και ασέβεια, κατηγόρησε τον Κύριο ότι κατέλυε την αργία του Σαββάτου κι επομένως παραβίαζε το θείο θέλημα.

Όμως, δέχτηκε αποστομωτική απάντηση από τον Ιησού και έσκυψε εξευτελισμένος το κεφάλι, χωρίς να μπορέσει να πει τίποτα περισσότερο. Διότι ο Ιησούς τού απέδειξε ότι παρ’ ότι προσποιείτο τον ευσεβή, ουσιαστικά περιφρονούσε τους συνανθρώπους του. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν μια απάνθρωπη θρησκευτική τυπολατρία, που σε τίποτα δεν χρησίμευε, ούτε ανακούφιζε τους συνανθρώπους του.

Η υποκρισία είναι το πιο σιχαμερό και μισητό ελάττωμα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Και αυτό ισχύει, κυρίως, για κάποιους ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι πολλές φορές παρεκκλίνουν από τον ορθό δρόμο της πίστης λόγω ενός «ου κατ’ επίγνωσιν ζήλου», κατά τον Απόστολο Παύλο. Έτσι, κυριεύονται από σκοταδισμό, άκρατο φανατισμό και ξεροκεφαλιά, ενώ μάλιστα παριστάνουν τους κριτές των πάντων, οι ίδιοι πολλές φορές είναι κυριευμένοι από πλήθος αποκρουστικών ελαττωμάτων: Φιλαργυρία, μισανθρωπία, οπισθοδρόμηση, καταλαλιά, αφιλανθρωπία, ιδιοτέλεια και σκληρότητα.

Ας αποφεύγουμε, λοιπόν, την υποκρισία και ας μιμηθούμε στην ευσέβεια την καμπουριασμένη γυναίκα, η οποία, παρά την ασθένειά της, μετέβη στον Ιουδαϊκό Ναό για να προσευχηθεί, πράγμα που εμείς πολλές φορές δεν κάνουμε για τον -πολύ ανώτερο- χριστιανικό ναό. Και ας μιμηθούμε την Αγία Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, η οποία δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον ασεβή πατέρα της και να κηρύξει την πίστη της, δεχόμενη το φωτοστέφανο του μαρτυρίου. Γένοιτο!