ΟΜΙΛΙΑ
ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
της
Κυριακής ΙΖ΄ Λουκά
(Ασώτου)
12
Φεβρουαρίου 2017
(Λουκ.
ιε΄ 11-32 )
Γράφει
ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης
Ανούσια
έβρισκε ο υιός της παραβολής τη ζωή στο
στοργικό πατρικό σπίτι. Το ειρηνικό
περιβάλλον, μέσα στο οποίο ζούσε, του
δημιουργούσε πλήξη και είχε αποξενωθεί
από τον πατέρα και τον αδερφό του.
Ζητώντας απεγνωσμένα φυγή και ελευθερία,
ο πατέρας, ως γνήσιος και στοργικός
γονιός, βλέπει το εσωτερικό δράμα του
παιδιού του και δεν του φέρνει αντίρρηση,
όταν αυτός του ζητάει το μερίδιό του με
επιτακτικό τρόπο. Αντίθετα, του το
αποδίδει και με το παραπάνω, παρ’ ότι
σχίζεται η καρδιά του από την λύπη και
τα κακά προαισθήματα.
Και
όταν μια μέρα τον είδε να γυρίζει πίσω
ρακένδυτος, πληγωμένος, πεινασμένος,
ένα σωματικό και ψυχικό ράκος (αποτέλεσμα
μιας άσωτης και αμαρτωλής ζωής), δεν τον
απορρίπτει. Αντίθετα, ανοίγει διάπλατα
την στοργική αγκαλιά του και τον
υποδέχεται, σαν να είχε πεθάνει και
γύρισε από τους νεκρούς. Τον ντύνει με
βασιλικά και πολυτελή ενδύματα, τον
φορτώνει με πολύτιμα κοσμήματα και,
παρά τις αντιρρήσεις του άλλου του γιου,
ετοιμάζει πλούσιο εορταστικό τραπέζι
για να γιορτάσει την επιστροφή και την
σωτηρία του.
Πόσες
φορές εμείς έχουμε πικράνει, περιφρονώντας
με τα λόγια και τις πράξεις μας, τον Θεό
πατέρα και δημιουργό μας; Πόσες φορές
έχουμε ασυλλόγιστα σπαταλήσει τα υλικά
και πνευματικά αγαθά που τόσο πλούσια
μας έχει χορηγήσει; Θέλουμε να ζήσουμε
μακριά Του, περιφρονώντας την προστασία
και την αγάπη Του. Και πόσο φοβερό το
κατάντημα στο οποίο οδηγούμαστε, πόσο
μεγάλη η υλική και η πνευματική καταστροφή
που υφιστάμεθα...
Όμως
ο στοργικός, παντοδύναμος Θεός πατέρας
μας, ποτέ δεν μας εγκαταλείπει! Αντίθετα,
πάντα μας προστατεύει και κατευθύνει
τα βήματά μας, στέλνοντας σε εμάς το
αιώνιο φως Του. Λυπάται, αλλά δεν μας
συνερίζεται για τις αμαρτωλές πράξεις
μας, ούτε για τα βλάσφημα λόγια μας. Μας
περιβάλλει πάντα η απέραντη θάλασσα
του ελέους Του, διότι περιφρονεί και
μισεί την αμαρτία, αλλά ποτέ το ανθρώπινο
πρόσωπο που αμαρτάνει. Το έλεός Του «μας
καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής
μας», κατά τον ιερό ψαλμωδό. Περιμένει
μέχρι τέλους την ειλικρινή μετάνοιά
μας, ώστε να μας χορηγήσει την Ουράνια
κληρονομιά και Βασιλεία Του. Ας μην τον
απογοητεύσουμε. Γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου