Κείμενο: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Φωτογραφίες: Πέτρος Παράσχης
Η τελευταία πράξη μιας πολυκύμαντης ζωής, αυτής του Ιερομονάχου Γρηγορίου Κλάδη, του αφοσιωμένου και ιδιόρρυθμου μοναστή των Στροφάδων Νήσων εκτυλίχτηκε σήμερα το απόγευμα στο ορεινό χωριό Αγαλάς της Ζακύνθου, όπου εψάλη η Εξόδιος Ακολουθία ενώπιον της σορού του κι έγινε εντέλει η ταφή του. Προεστός ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄, συμπαραστατούμενος από τον Καθηγούμενο και Αδελφούς της Μονής της μετανοίας τού εκλιπόντος (ήτοι της Αυτοκρατορικής Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου) και άλλους Κληρικούς της Ζακύνθου. Το λείψανο του παπαΓρηγόρη περιστοίχιζαν -τιμής ένεκεν- Θηροφύλακες, με τους οποίους είχε εν ζωή συνεργασθεί στη φύλαξη των Στροφάδων.
Τονίζουμε ιδιαίτερα τις λέξεις πολυκύμαντη ζωή, με την έννοια, όχι των περιπετειών εν τω κόσμω, αλλά μιας ζωής, η οποία αφουγκραζόταν επί σαράντα συναπτά χρόνια και νυχθημερόν τα κύματα της στροφαδιώτικης θάλασσας, εκεί όπου διασταυρώνονται -θα λέγαμε- τα μυστήρια και μυστικά νερά της Αδριατικής, του Ιονίου και της Μεσογείου, εκεί στο Πουθενά! Για φανταστείτε, αγαπητοί αναγνώστες, χειμώνα-καλοκαίρι, επί σαράντα χρόνια, ο άνθρωπος αυτός, ο παπαΓρηγόρης των Στροφάδων, να έχει μόνη παρέα του τα κύματα, πότε ήρεμα και πότε (συχνότατα) ανταριασμένα έως επίφοβα, εκεί στον πλωτό παράδεισό του, όπου συναντούσε καθημερινά μες από το κατεσταλμένο εγώ του τον Θεό και μες από την όση φωνή της προσευχής του μορφές παλαιές, εφθαρμένες, εσφαγμένες, καταγεγραμμένες πάντως στις δέλτους τις ανεξίτηλες της Αιωνιότητας!
Ο παπαΓρηγόρης εβίωνε μιαν ιδιότυπη αυθυπέρβαση και αυτο-ταπείνωση! Μόνος προς Μόνον, με μόνη παρηγορία τα ζώα του και τα πτηνά του Θεού! Δεν θέλησε δόξες φθαρτές, αυτό μάλιστα εμπράκτως το απέδειξε. Όταν το 1994 ο τότε νέος Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος Α΄ ο Συνετός (νυν Δωδώνης) επισκέφτηκε τον τόπο της άσκησής του και θέλησε να του απονείμει το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου, εκείνος το αρνήθηκε, απαντώντας "δεν μου χρειάζουνται να μου κρέμουνται λιλιά..." κι επέστρεψε απτόητος στη μοναχικότητά του!!! Εισήλθε στην ιεροσύνη στρατιώτης και αποστρατεύτηκε ακρίτας!!! Ήδη κατακυρώθηκε -άξια και δίκαια- στη θριαμβεύουσα Εκκλησία και από εκεί θα στρέφει ασφαλώς βλέμμα προστατευτικό στα μοναχικά και μοναδικά νησάκια!
Αιωνία σου η μνήμη ταπεινέ άνθρωπε του Θεού και πιστέ θεράπον Γρηγόριε Στροφαδινέ! Καλό Παράδεισο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου