Για τους κακούς και πονηρούς εργάτες του Αμπελώνα

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

της Κυριακής ΙΓ΄ Ματθαίου

3 Σεπτεμβρίου 2017

(Ματθ. κα΄ 33- 42)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης

Οικουμενικά και πανανθρώπινα είναι τα νοήματα των παραβολών του Κυρίου. Δεν αφορούν μόνο στον εβραϊκό λαό της εποχής του (παρ’ ότι είναι πλήθος οι αναφορές στην ιουδαϊκή ιστορία, καθημερινότητα, στις εβραϊκές παραδόσεις και συνήθειες), αλλά μιλούν για τον οικουμενικό άνθρωπο.

Όλοι οι άνθρωποι της γης, σ’ όποια εθνοφυλετική, θρησκευτική και γλωσσική ομάδα κι αν ανήκουν, νιώθουν τα ίδια πράγματα, κατά κανόνα, τις ίδιες κακίες και καλοσύνες, τις ίδιες λύπες και χαρές. Η εγκληματικότητα, η αχαριστία και η ξεδιαντροπιά είναι χαρακτηριστικά των εργατών της παραβολής και αποτελούν χαρακτηριστικά των ανθρώπων κάθε λαού και εποχής.

Οι εργάτες του αμπελώνα υπήρξαν πονηροί, διεστραμμένοι, εγκληματίες, κακοί και αναιδείς. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους πνευματικούς ποιμένες και διδασκάλους, που όρισε ο Θεός, ο οποίος και είναι ο ιδιοκτήτης του πνευματικού αμπελώνα, δηλαδή της Εκκλησίας του Χριστού. Φυτευτής του αμπελώνα είναι ο Χριστός, τα κλήματα οι πιστοί, πύργοι οι ιεροί ναοί, ληνός η Αγία Τράπεζα, εκεί όπου συντελείται το ύψιστο και υπέρτατο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Δούλοι του Θεού οι μεγάλοι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, που τους έστειλε εν καιρώ να παραλάβουν τους καρπούς του πνευματικού αμπελώνα του.

Όμως οι κακοί εργάτες του αμπελώνα, αντί να φερθούν, τουλάχιστον, με ευγένεια, αν όχι με σεβασμό, πίστη και υποταγή, συνέλαβαν τους απεσταλμένους του Θεού και άλλους κακοποίησαν, άλλους λιθοβόλησαν και άλλους σκότωσαν με ποικίλους φρικτούς τρόπους. Την ίδια συμπεριφορά επανέλαβαν και στους επόμενους απεσταλμένους του Θεού. Ο μακρόθυμος Θεός όμως, όχι μόνο δεν εξοργίστηκε, αλλά, δίνοντάς τους άλλη μια ευκαιρία, τους απέστειλε τον μονογενή του Υιό, τον Ιησού Χριστό, ώστε να συναισθανθούν την αισχρή συμπεριφορά τους, να διορθωθούν και να σωθούν. Όμως αυτοί τον συκοφάντησαν, τον κυνήγησαν και τον οδήγησαν στα μαρτύρια και στον θάνατο.

Οι πνευματικοί ηγέτες του Ισραήλ αποδείχθηκαν, λοιπόν, ανάξιοι, ιδιοτελείς, θρασείς, περιφρονητικοί στο θέλημα του Θεού και άπληστοι. Ας φροντίσουμε όλοι εμείς οι ποιμένες της Εκκλησίας του Χριστού να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους, γενόμενοι πέτρα του σκανδάλου. Διότι, αν περιφρονήσουμε τον Λόγο του Ευαγγελίου και γίνουμε αιτία ζημίας πνευματικής των συνανθρώπων μας, η τύχη μας θα είναι κατά πολύ φρικτότερη από αυτή των εργατών της παραβολής. Μη γένοιτο!