Κατατροπώνοντας τις δυνάμεις του Σκότους

ΟΜΙΛΙΑ  ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 

της Κυριακής Δ΄ Νηστειών 

18 Μαρτίου 2018

(Μαρκ. θ΄ 17- 31)

Γράφει ο π. Αναστάσιος Στεργιώτης 

Η υποδούλωση του ανθρώπου σ’ έναν άλλον άνθρωπο είναι κάτι το ζοφερό και το φριχτό, ανά τους αιώνες. Η δουλεία  εξευτελίζει ψυχοσωματικά τον άνθρωπο και του καταρρακώνει τα θεία δώρα της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας, τα οποία οφείλουν να γίνονται από όλους σεβαστά. Και αυτό προξενεί αιματηρές εξεγέρσεις, πολέμους, πάθη και επαναστάσεις, ώστε να αποτιναχτεί ο εν λόγω ζυγός.

Υπάρχει όμως και μια δουλεία πολύ χειρότερη από την ιστορική και γήινη δουλεία: Η υποδούλωση στο πνεύμα του Κακού, στον μισάνθρωπο και απεχθή Διάβολο! Από αυτή την ανίκητη -κατά τα ανθρώπινα- δουλεία, έπασχε και ο δυστυχής νέος της σημερινής περικοπής.

Το πονηρό πνεύμα, το οποίο τον διακατείχε, κατεύθυνε τα βήματα του προς τον όλεθρο. Τον οδηγούσε στους γκρεμούς, στην φωτιά, στο νερό και σε κάθε άλλο φοβερό κίνδυνο. Τον άφηνε αναίσθητο και, άλλες φορές, τον ερέθιζε και τον έκανε επιθετικό και επικίνδυνο για τους συνανθρώπους του. Τον φόρτωσε με ανίατες ασθένειες, ψυχικές και σωματικές, καθιστώντας τον κωφό και άλαλο. Κανένας γιατρός δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Κανένας συνάνθρωπος να του συμπαρασταθεί. Οι γονείς του είχαν βυθιστεί σε μαύρη απελπισία και σε μεγάλο πένθος.

Όμως μέσα στην ψυχή του δυστυχούς πατέρα του, υπήρχε ακόμη μια σπίθα ελπίδας. Κι αυτή η ελπίδα ήταν η καταφυγή στον Θεάνθρωπο Ιησού. Η πίστη του αρχικά δεν υπήρξε μεγάλη και εδραιωμένη. Όμως, κάτω από τον δυσβάστακτο ζυγό της θλίψης, συνειδητοποίησε την ανθρώπινη αδυναμία του και τότε προσέφυγε στην γνώμη του Θεανθρώπου, αισθανόμενος συντριβή και ειλικρινή μεταμέλεια για την προηγούμενη απιστία του. Και ο Ιησούς, ο οποίος ως Υιός του Θεού, φιλάνθρωπος και φιλεύσπλαχνος, δεν καταδικάζει κανένα μετανοημένο, αλλά ανακουφίζει πάντα τους «κοπιώντας» και «πεφορτισμένους», επιτελεί το μέγα θαύμα! Κατατροπώνει τις δυνάμεις του Σκότους και αποκαθιστά την πνευματική και την σωματική υγεία του δυστυχούς νέου. Παράλληλα, του δείχνει τον δρόμο της οριστικής απαλλαγής από τα δεινά, που δεν είναι άλλος από τον δρόμο καταπολέμησης της αμαρτίας. 

Τα πάντα, λοιπόν, μπορούμε να κατορθώσουμε, εφόσον πιστεύουμε βαθιά στον Κύριο και τον καλούμε δίπλα μας, ως οδηγό και συνοδοιπόρο! «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ», είπε ο Απόστολος Παύλος! Το δίδαγμα αυτό χρειάζεται πάντοτε να αποτελεί φάρο φωτεινό, ο οποίος θα καθοδηγεί τα βήματα της επίγειας ζωής μας. Γένοιτο!