Ποίηση π. Παναγιώτη Καποδίστρια
ΤΕΧΝΗΕΝΤΩΣ
Της Άριας Κομιανού
Μεγάλο πένθος η Ομορφιά
πολύ μεγάλο πένθος
σου λέει ξάφνου
το και το
κι αρθρώνονται όλα ουδέτερα
κάτι σαν πρώιμο πρωί
ή
μιλημένο γιόμα.
Χαρτιά δακρύων προσανάμματα
φτερολογήματα του νου
η Ανάγκη εν πρώτοις
κι ονοματίζεις τα βιβλία παντεπίσημα
νιάτα που λες χαρακτικά
τα σύνεργα του πάθους οπωσδήποτε.
Τώρα
σκιαγμένα τα πουλιά
κουρνιάζουνε στης Άριας
ενώ το πάντιμο καφέ
κορτάρει με το μαύρο
κ' οι πέτρες λουλουδίζουνε.
Εδώ λιγώνει ο θάνατος
η Αγάπη ξυλουργείται
με τέχνην ειρηνόχυτη νικάς τα κατά κόσμον
σανίδες καλοθύμητες
σχεδόν σχεδίες
για πέρα.
(9-11.12.2000)
Της Άριας Κομιανού
Μεγάλο πένθος η Ομορφιά
πολύ μεγάλο πένθος
σου λέει ξάφνου
το και το
κι αρθρώνονται όλα ουδέτερα
κάτι σαν πρώιμο πρωί
ή
μιλημένο γιόμα.
Χαρτιά δακρύων προσανάμματα
φτερολογήματα του νου
η Ανάγκη εν πρώτοις
κι ονοματίζεις τα βιβλία παντεπίσημα
νιάτα που λες χαρακτικά
τα σύνεργα του πάθους οπωσδήποτε.
Τώρα
σκιαγμένα τα πουλιά
κουρνιάζουνε στης Άριας
ενώ το πάντιμο καφέ
κορτάρει με το μαύρο
κ' οι πέτρες λουλουδίζουνε.
Εδώ λιγώνει ο θάνατος
η Αγάπη ξυλουργείται
με τέχνην ειρηνόχυτη νικάς τα κατά κόσμον
σανίδες καλοθύμητες
σχεδόν σχεδίες
για πέρα.
(9-11.12.2000)
[Το
αφιερωματικό αυτό ποίημα του π.
Παναγιώτη Καποδίστρια
δημοσιεύτηκε στην ποιητική συλλογή
“Της
αγάπης μέγας χορηγός”,
εκδ. Επτανησιακά
Φύλλα
2003, 6. 15 εξ.
Αναδημοσιεύεται αυτό το καιρό στο τετρασέλιδο για την καλλιτέχνιδα, που κυκλοφορήθηκε από το Μορφωτικό Κέντρο Λόγου "Αληθώς", στο πλαίσιο της Έκθεσης Χαρακτικής της Άριας Κομιανού (5 χρόνια μετά την κοίμησή της), που λειτουργεί στο Μπανάτο της Ζακύνθου από τις 15 Ιουνίου έως τις 15 Αυγούστου 2020.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου