Κορωνοϊός: Η αρχή του νέου Μεσαίωνα της Εκκλησίας μας

Άρθρο του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥΛΑΚΗ, Αννόβερο Γερμανίας

Τελικώς ο κορωνοϊός κατάφερε να επιβάλει την χρήση της μάσκας σχεδόν σε όλους μας. 

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο η ευρεία χρήση της μάσκας λόγω της πανδημίας είχε ως αποτέλεσμα να πέσουν άλλων ειδών μάσκες, άλλα προσωπεία από πολλούς, ιδιαιτέρως μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να έχει επέλθει πολλή σύγχυση, αλλά και μεγάλη ταραχή στους πιστούς. 

Φωνάζουν κληρικοί όλων των βαθμών ότι δεν συζητούν καθόλου το θέμα της Θείας Κοινωνίας σε σχέση με την εξάπλωση του κορωνοϊού, πολύ δε περισσότερο δεν διαπραγματεύονται το τρόπο μετάδοσής της και καλά κάνουν, μαζί τους κι εγώ.

Και ενώ δεν επιτρέπουν στους επιστήμονες να ασχολούνται με το θέμα, πάρα πολλοί έχουν μετατρέψει το ράσο τους σε ιατρική μπλούζα και αποφαίνονται επί παντός επιστητού και μη, αναπτύσσοντας διαφόρων ειδών άγνωστες θεολογίες παρατείνοντας έτσι την σύγχυση του κόσμου. Αν τώρα σε όλα αυτά προστεθεί και η συνωμοσιολογία που υπάρχει, δημιουργείται μεγάλο ισχυρό εκρηκτικό μείγμα το οποίο ανεβάζει στα ύψη παραλογισμούς και παρενέργειες, μετατρέποντας έτσι τους πιστούς σε οπαδούς και άβουλα όντα, έρμαια στα χέρια διαφόρων επιτήδειων κληρικών και λαϊκών, ανθρώπων όμως της εκκλησίας (τουλάχιστον έτσι εμφανίζονται), οι οποίοι θεωρητικώς και ουσιαστικώς τους «ξεκοκκαλίζουν» σε ότι τουλάχιστον αφορά στα υλικά, γιατί με τα πνευματικά αμφιβάλλω αν ασχολούνται πέρα των περιπτώσεων εκείνων που τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία της δουλειάς τους. 

Θα τολμήσω να γράψω πως εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού η Εκκλησία εν πολλοίς χαρακτηρίζεται από μεσαίωνα, με πρωταγωνιστές κληρικούς και λαϊκούς με εντυπωσιακές επιδόσεις κυρίως από τους πρώτους. Παντοειδή θαύματα τα οποία προαναγγέλλονται, και ω! του θαύματος, πραγματοποιούνται στην προγραμματισμένη ώρα. Για λόγους άνεσης και ευρυχωρίας εξαιτίας του αριθμού των συμμετεχόντων, τελούνται υπαίθριες Θείες Λειτουργίες με λειτουργούς που ως τέλειοι ηθοποιοί δίδουν θεατρικές παραστάσεις, καταπατώντας κάθε έννοια εκκλησιαστικής τάξεως με τις αυτοσχέδιες χειρονομίες τους που φανερώνουν υποτίθεται αγωνία και ικεσία και με τα μάτια τους να τρέχουν όλη την ώρα σαν βρύσες. Και όλα αυτά βεβαίως με το αζημίωτο. Έχουν μετατρέψει την πίστη μας σε θρησκεία και τους πιστούς-οπαδούς τους σε αγέλη θρησκόληπτων, οι οποίοι είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για τον γέροντα-γκουρού και να λιντζάρουν οποιονδήποτε τον αμφισβητήσει. Κι έτσι παρατηρείται το φαινόμενο να εμφανίζονται «γέροντες» έγγαμοι και μοναχοί οι οποίοι παραπλανούν και σίγουρα καταστρέφουν ψυχές. Τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους κάποιοι από αυτούς έχουν διαλύσει, διεκδικούν όμως να σώσουν τους άλλους παραμυθιάζοντάς τους πως επικοινωνούν και συζητούν με τους Αγίους της Εκκλησίας μας, πως έχουν αποκτήσει χαρίσματα, πως είναι ευλογημένοι ιδιαιτέρως από τον Θεό. Ακόμη κι όταν κάνουν καλό Diel και αποκτήσουν τα υλικά πλούτη που ήθελαν και τους αφήνουν σύξυλους αλλάζοντας ρότα στην ζωή τους και απεκδύονται την ιδιότητα του πνευματικού καθοδηγητή και λειτουργού «πετώντας» τα ράσα τους, όπως συνέβη τελευταία, ακόμη και τότε οι «τυφλωμένοι» οπαδοί τους συνεχίζουν να τους υποστηρίζουν και να δηλώνουν αφοσίωση. Τι τραγικό, αλήθεια, ο στρατιώτης να εγκαταλείπει το πόστο του, να λιποτακτεί και αντί να τιμωρηθεί, ο κόσμος να ζητά να παρασημοφορηθεί! 

Αλήθεια, ο κόσμος μας τέτοιους κληρικούς θέλει σήμερα; Ή ισχύει το ότι είναι οι λαϊκοί, τέτοιοι είναι και οι ποιμένες τους; Θέλετε να σας δουλεύουμε και να αισθάνεστε κι εσείς καλά κι εμείς να περνούμε καλύτερα; Φαντάζομαι πως η απάντηση όλων θα είναι όχι. Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι να συστρατευθούμε με την Εκκλησία, να στείλουμε από εκεί που ήρθαν όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι σωτήρες και να παλέψουμε να αποτρέψουμε το μεσαίωνα που προσπαθούν να μας επιβάλουν.