Γράφει η ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΑ
Μετά τις αγκαλιές, τα φιλιά και τα αναπόφευκτα δάκρυα συγκίνησης, οι δυο γυναίκες με τα χέρια ενωμένα απομακρύνθηκαν λίγο η μια από την άλλη και κοιτάχτηκαν με αγάπη. Πάνε πάρα πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ειδωθήκαν.
-Μια χαρά στέκεις, είπε η Πιπίνα κοιτάζοντας την Φανή!
-Κι εσύ Πιπίνα μου, όμορφη όπως πάντα!
Δεν ήταν πια στην πρώτη νιότη καμία από τις δύο. Γνωρίστηκαν, όταν 18χρονες κοπέλες, από την Ζάκυνθο η μια από την Καστοριά η άλλη, συναντήθηκαν στην Σχολή Οικοκυρικής που θα σπούδαζαν. Από επαρχίες, όπως και πολλές άλλες κοπέλες, δειλές, συνεσταλμένες βρέθηκαν στην μαγική πόλη την Αθήνα!
Η Πιπίνα, τυχερή, έμενε με την ξαδέλφη της την Ελένη και την οικογένεια της. Καλοί άνθρωποι και την Πιπίνα την αγαπούσαν, γιατί ήταν πρόσχαρο κορίτσι, επί πλέον, είχε χάσει την Μητέρα της πολύ νωρίς. Καλή η Μητριά της, αλλά κακά τα ψέματα, ποτέ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη Μάνα, άσε που δεν έζησαν και πολλά χρόνια μαζί.
Η Φανή νοίκιασε δωμάτιο κι έμενε μόνη. Ήταν μοναχοκόρη και οι γονείς πίσω στην Καστοριά, ευκατάστατοι! Γουναράδες πάππου προς πάππου! Κατέβαιναν στην Αθήνα τουλάχιστον κάθε δυο μήνες να δουν το παιδί τους και να βεβαιωθούν πως δεν της λείπει τίποτα! Για λόγους, που ούτε η ίδια δεν είχε διευκρινίσει μέσα της, αποφάσισε να φοιτήσει στη Σχολή Οικοκυρικής, μολονότι είχε πολύ καλούς βαθμούς κι εύκολα θα μπορούσε να σπουδάσει κάτι άλλο, αλλά ούτε και φανατική ήταν στα οικοκυρικά! Σήκωνε τους ώμους αδιάφορα η Φανή, όταν την ρωτούσαν γιατί, Ε, και, έλεγε, αν αλλάξω γνώμη στην πορεία, θα σπουδάσω κάτι άλλο.
Η μακαρίτισσα η Μάνα της Πιπίνας είχε μίαν αδελφή, την Αγγέλικα, που για χρόνια δούλευε Τραπεζοκόμα στο Νοσοκομείο Ζακύνθου. Ο άνδρας της πέθανε νέος, παιδιά δεν υπήρχαν. Έμενε μόνη σε δικό της σπίτι στην περιοχή της Αγίας Τριάδας, στη Χώρα της Ζακύνθου. Όταν η Πιπίνα μπήκε στο Γυμνάσιο, η θεία Αγγέλικα, πρότεινε στον πατέρα της να την πάρει μαζί της, όχι μόνο να την έχει συντροφιά, αλλά επί πλέον να είναι κοντά στο Γυμνάσιο και να μην ταλαιπωρείται, γιατί όπως και να το κάνεις, λίγο μακριά το Μπανάτο, ενώ από κει που έμενε η ίδια, δυο βήματα.
Κάπου τον βόλευε αυτό το γαμπρό της κι έτσι δεν έφερε καμία αντίρρηση, ούτε έθεσε όρους. Θεία κι ανιψιά ταίριασαν πολύ, ήπιος και καλοσυνάτος άνθρωπος η Αγγέλικα, έγινε η Μάνα που δεν είχε η Πιπίνα. Επί πλέον, πονούσε ιδιαίτερα το κοριτσάκι της αδελφής της που έφυγε τόσο γρήγορα από τη ζωή αφήνοντας ορφανό το παιδί. Καλός ο γαμπρός της, αλλά ήταν πολύ νέος όταν χήρεψε, ξαναπαντρεύτηκε κι είχε αποκτήσει 3 παιδιά με την δεύτερη γυναίκα του. Οπότε, η λύση που πρότεινε η θεία, εξυπηρετούσε όλους!
Οι δυο κοπέλες, έπιασαν φιλία από τις πρώτες μέρες στη Σχολή. Δεν είχαν πολλά κοινά στο χαρακτήρα, δυναμικός κι ανεξάρτητος τύπος η Φανή κάπως πιο μαζεμένη η Πιπίνα. Και τα γούστα τους διαφορετικά σε όλα, ακόμα και στο ντύσιμο. Πολύ σπορ και ανέμελο θα έλεγες, το ντύσιμο της Φανής με τζιν και μπλουζάκια τουλάχιστον 2 νούμερα μεγαλύτερα του κανονικού! Η Πιπίνα, αγαπούσε τα ανοιχτόχρωμα και κάπως φανταχτερά χρώματα και φουστάνια και άλλα που της έραβε η μοδίστρα στη χώρα! Σαν πεταλουδίτσα ήταν! Μέτρια στο ανάστημα, σχετικά λεπτή και πεταχτούλα.
Η Φανή ψηλή και λεπτή με μακριά ίσια μαλλιά!
Το φυσικό χρώμα των μαλλιών της Πιπίνας, σκούρο καστανό αλλά εκείνη έπεισε τη θεία Αγγέλικα να τα βάψει ξανθά, έτσι παρέμεινε ξανθιά με μακριά και κυματιστά μαλλιά! Μα και στο χαρακτήρα διαφορετικές, λαλίστατη η Πιπίνα, λιγόλογη η Φανή. Παρ΄ όλες τις διαφορές τους, όμως, έκαναν πολύ καλή παρέα.
Με τον καιρό γνωρίστηκαν και με φοιτητές από άλλες Σχολές! Η Πιπίνα, ξεθάρρεψε κι άρχισε να φλερτάρει με νέους της παρέας, το ίδιο κι η Φανή, αλλά μέχρι έδεκει. Θα πρέπει να ήταν στο προτελευταίο έτος της Σχολής, όταν ταυτόχρονα συνδέθηκαν και οι δυο με νέους, φοιτητές κι εκείνοι με τους οποίους έκαναν ήδη παρέα και έβγαιναν μαζί. Η Φανή με τον Ιάκωβο κι η Πιπίνα με τον Ανδρέα! Από Αθήνα ο Ιάκωβος, που σπούδαζε Νομική από Ζάκυνθο ο Ανδρέας που σπούδαζε Μηχανολόγος-Μηχανικός.
Οι δυο φίλες, χώρισαν αναπόφευκτα, όταν τελείωσε η Σχολή και πήραν τα πτυχία τους. Η Πιπίνα, κάνα χρόνο μετά, διορίστηκε σε Γυμνάσιο στην Πελοπόννησο και έμενε εκεί. Ο Ανδρέας ήθελε ένα χρόνο ακόμα για να πάρει πτυχίο.
Με τη Φανή κρατούσαν τακτική αλληλογραφία κι όταν αραιά και πού στις διακοπές πήγαινε Αθήνα η Πιπίνα, βρίσκονταν πάντα με τη Φανή. Αλλά και η Φανή με τον Ιάκωβο, πήγαιναν πότε-πότε στη Ζάκυνθο τα Καλοκαίρια.
Τα ειδύλλια προχωρούσαν ομαλά. Τελειώνοντας κι ο Ανδρέας πήγε στη Ζάκυνθο, όπου λίγο μετά διορίστηκε στον ΟΤΕ. Αρραβωνιάστηκαν με την Πιπίνα κι όταν ήρθε η ώρα του γάμου, η Πιπίνα ζήτησε μετάθεση για την Ζάκυνθο.
Επειδή δεν υπήρχε θέση στο μοναδικό, τότε, Γυμνάσιο Ζακύνθου, αποφάσισε να αλλάξει επάγγελμα κι έπιασε δουλειά σε Τράπεζα στο νησί!
Στον όμορφο γάμο της Πιπίνας και του Ανδρέα, παρευρέθηκαν, εκτός από συγγενείς και φίλους, τα ετεροθαλή της αδέλφια, ο πατέρας και η Μητριά της ασφαλώς, και πολλοί από το Προσωπικό του Νοσοκομείου, για να μοιραστούν τη μεγάλη χαρά της Αγγέλικας που πάντρευε το κοριτσάκι της! Ήρθε και η Φανή με τον Ιάκωβο, που ναι μεν παρέμεναν μαζί κι ήταν πολύ αγαπημένοι, αλλά δεν βιάζονταν όχι για γάμο, αλλά ούτε καν για αρραβώνες!
Περνούσε ο καιρός, με την Πιπίνα και τον Ανδρέα πολύ αγαπημένους! Όταν, όμως, απέκτησαν δίδυμα κοριτσάκια, η ευτυχία τους ολοκληρώθηκε! Είχαν πολύ στενό δεσμό, δεν ήταν απλά ανδρόγυνο, αλλά και πολύ καλοί φίλοι! Σημαντικό αυτό σ΄ ένα ζευγάρι! Είχαν και φίλους, αλλά τα εσώψυχά τους, τα έλεγαν ο ένας στον άλλον κι όχι σε φίλες ή φίλους!
Περνούσαν τα χρόνια και η Πιπίνα παρέμενε λεπτή πολύ κομψή και με κάπως εξεζητημένο ντύσιμο! Ξεχώριζε όπου και να πήγαινε, αλλά τον Ανδρέα, δεν τον ενοχλούσε, απλά την καμάρωνε! Η ζωή τους κυλούσε ήρεμα και αρμονικά! Οι μικρές πήγαιναν Σχολείο πια. Η θεία Αγγέλικα, είχε συνταξιοδοτηθεί αλλά όσο και να την παρακαλούσαν, μικροί και μεγάλοι, δεν δεχόταν να μείνει μαζί τους, παρ΄ όλο που αγαπούσε πολύ τις εγγονούλες της όπως τις έλεγε κι εκείνες την λάτρευαν!
Όταν κατέπεσε όμως από τα αρθριτικά, τότε υποχώρησε, πούλησε το σπίτι της, πούλησαν και τα παιδιά το δικό τους και αγόρασαν μαζί ένα πολύ μεγάλο, όπου είχε δικούς της χώρους κι ένιωθε κοντά τους και χώρια, ώστε ούτε στα πόδια τους να είναι αλλά ούτε κι εκείνη να μην έχει ιδιωτική ζωή, ώστε να μπορεί να δέχεται τις φίλες της, όποτε ήθελε χωρίς να ενοχλεί κανένα!
Οι μικρές πολύ χαρούμενες που είχαν τη γιαγιά κοντά τους συνέχεια!
Οι δυο παλιές φίλες, εξακολουθούσαν να αλληλογραφούν, να τηλεφωνιούνται και να βλέπονται, όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν. Η Φανή μαζί πάντα με τον Ιάκωβο, αλλά ούτε συζήτηση για γάμο, μια χαρά ήταν έτσι! Άλλωστε, τελειώνοντας τη Νομική Σχολή ο Ιάκωβος, αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική. Εκλέχτηκε Βουλευτής με το Κόμμα που ήταν σύμφωνο με τις αρχές του, σε περιοχή της Αθήνας.
Εν τω μεταξύ, η Φανή, που δεν εξάσκησε ποτέ το επάγγελμα της δασκάλας Οικοκυρικής, στράφηκε σε άλλο τομέα και πήρε πτυχίο Αρχιτέκτονα Μηχανικού, κλάδος στον οποίον εργαζόταν ήδη.
Η φιλία των δυο κοριτσιών, πάντα ζεστή.
Η Πιπίνα, στο στοιχείο της! Κοινωνική ζωή στην Ζάκυνθο, συμμετοχή στα Συμβούλια πολλών Γυναικείων Οργανισμών, δημόσιες σχέσεις κι εμφανίσεις, όπου ξεχώριζε πάντα με το κάπως έξαλλο ντύσιμό της κι ευτυχισμένη πάντα με την οικογένειά της!
Η θεία Αγγέλικα, δεν έβλεπε ποτέ με καλό μάτι τις υπερβολές στο ντύσιμο της Πιπίνας, πολλές φορές με το ήπιο ύφος που την χαρακτήριζε, της έλεγε ότι το παρακάνει και μπορεί να την σχολιάζουν. Γελούσε ανέμελα η Πιπίνα, της έδινε ένα φιλί και την διαβεβαίωνε πως δεν υπήρχε πρόβλημα! Το μεγάλο της άλλοθι, ότι αφού αρέσει το ντύσιμό στον Ανδρέα της, δεν έπεφτε λόγος στους άλλους κι ας λένε πίσω από την πλάτη της ό,τι θέλουν. Αν έχουν το θάρρος, ας τα πουν μπροστά της!
Έτσι κυλούσε η ζωή, όταν ξαφνικά, η Πιπίνα κι ο Ανδρέας, λαβαίνουν προσκλητήριο για το γάμο της Φανής και του Ιάκωβου! Τους το φύλαγαν για έκπληξη γιατί στα τακτικά τους τηλεφωνήματα, κανείς από τους δυο δεν είχε αναφέρει κάτι. Είχαν περάσει πάνω από 10 χρόνια από τότε που συνδέθηκαν, ο Ανδρέας και η Πιπίνα είχαν δυο πανέμορφα κοριτσάκια που όλο και μεγάλωναν, αλλά περί γάμου οι φίλοι τους, ούτε λέξη!
Χάρηκαν ιδιαίτερα, η Πιπίνα κι ο Ανδρέας, που, επιτέλους, οι φίλοι τους πήραν την απόφαση να παντρευτούν! Ο γάμος, σε ένα μήνα περίπου! Πρώτη μέριμνα της Πιπίνας, τι θα φορέσει! Εδώ μιλάμε για υψηλή κοινωνία! Οπωσδήποτε και ο κύκλος των καλεσμένων τους, αντάξιος του επιπέδου τους! Το ντύσιμό της, λοιπόν, έπρεπε να είναι ανάλογο των περιστάσεων!
Ξαμολήθηκε στα καλά καταστήματα υφασμάτων της χώρας, μια και δεν είχε περιθώρια χρόνου να πάει Αθήνα και να διαλέξει μοντελάκι της αρεσκείας της, που όχι μόνο θα ταίριαζε στον επίσημο γάμο, αλλά θα αναδείκνυε και την λεπτή και κομψή της σιλουέτα! Για μέρες ολόκληρες έψαχνε, μέχρι που επιτέλους, πέτυχε αυτό που ήθελε! Ταφτά, κατακόκκινο της φωτιάς! Πήρε δείγμα και πήγε στη μοδίστρα της να συζητήσουν, να κοιτάξουν μαζί τα τελευταία φιγουρίνια μόδας για σχέδιο ώστε να ξέρει πόσα μέτρα να πάρει.
Επέλεξε ένα φουστάνι με εφαρμοστό κορσάζ, ώστε να αναδεικνύει την λεπτή της μέση, τεράστια κλος φούστα και μανίκια πολύ φαρδιά και φουσκωτά! Η μοδίστρα, σαν καλή επαγγελματίας όπου αρχή της ήταν ό,τι θέλει ο πελάτης, την κολάκεψε ότι θα έμοιαζε με νεράιδα του παραμυθιού κι όπως ήταν και ξανθιά με μακριά κυματιστά μαλλιά, θα άφηνε εποχή η εμφάνιση της! Διάλεξε και φανταχτερά φο-μπιζού χρυσαφιά και γυαλιστερά κ' ήταν ξετρελαμένη από τη χαρά της!
Όταν τελείωσε το φουστάνι και το πήρε σπίτι, το έδειξε με καμάρι στη θεία Αγγέλικα, στον Ανδρέα το φύλαξε για έκπληξη να την δει στο γάμο. Μούδιασε λίγο η Αγγέλικα και
-Πιπίνα μου όμορφο είναι, αλλά μήπως είναι πολύ επίσημο παιδί μου;
-Τι λες, θεία μου, τέτοιος γάμος είναι! Βουλευτής ο γαμπρός αρχιτέκτονας η νύφη, ξέρεις τι αριστοκρατία θα είναι εκεί; Βουλευτές, επίσημοι, μέχρι και Υπουργοί μπορεί να είναι! Επιβάλλεται και το επίσημο ντύσιμο, να μην ξεχωρίζω εκεί μέσα σαν επαρχιώτισσα! Θέλεις να ντροπιάσω τον Ιάκωβο και τη Φανή;
Η Αγγέλικα, σε μια τελευταία προσπάθεια, το 'ριξε κάπως στο αστείο,
-Ναι, ψυχή μου, αλλά όχι να πούνε και πως ντύθηκες… Καρδινάλιος.
Όμως, την αγνόησε η Πιπίνα, με το σκεπτικό, γριά γυναίκα είναι, τι να καταλάβει από ντύσιμο.
Έφτασε η μεγάλη μέρα! Ο γάμος ήταν για τις 6.30 το απόγευμα το μυστήριο και θα ακολουθούσε δεξίωση σε ωραία Αίθουσα, κοντά στην εκκλησία. Ο Ανδρέας είχε κλείσει δωμάτιο σε Ξενοδοχείο εκεί κοντά για το βράδυ και την άλλη μέρα, θα έφευγαν με την ησυχία τους. Κανόνισαν να φτάσουν στην Αθήνα γύρω στις 4. Θα πήγαιναν στο ξενοδοχείο να φρεσκαριστούν, να ντυθούν και να είναι στην εκκλησία, γύρω στις 6! Φτάνοντας στην Κυλλήνη, πήραν το δρόμο για Αθήνα, οδηγούσε ο Ανδρέας κι όλα πήγαιναν μια χαρά, αλλά δεν κατάφεραν να φτάσουν στην εκκλησία για το μυστήριο. Κάπου κοντά στα Μέγαρα, ένα ατύχημα για το οποίο, έφταιγε περισσότερο ο Ανδρέας, τους καθυστέρησε πάρα πολύ! Έκαναν τον σταυρό τους που δεν χτύπησε κανένας!
Γύρω στις 8, ταλαιπωρημένοι και αναστατωμένοι από την περιπέτεια, αφού σταμάτησαν για λίγο στο ξενοδοχείο να ετοιμαστούν, πήγαν κατ΄ ευθείαν στη δεξίωση και θα εξηγούσαν στους νιόγαμπρους τι μεσολάβησε. Μπαίνοντας στην Αίθουσα, βλέπουν να χορεύουν ένα τουίστ, μοντέρνος χορός της εποχής! Μα σαν κοίταξε γύρω η Πιπίνα, πέσανε τα μούτρα της! Καμία επισημότητα όλοι κι όλες ντυμένοι πολύ φινετσάτα αλλά πολύ απλά! Ούτε τουαλέτες οι κυρίες ούτε παπιγιόν και γραβάτες οι κύριοι ούτε φανταχτερά μπιζού ούτε τίποτα! Ωραία μπλουζάκια και σπορ παντελόνια οι άνδρες, ναι και ο γαμπρός και οι περισσότερες γυναίκες μπλουζάκια άνετα ή πουκάμισα μισάνοιχτα και δεμένα κόμπο μπροστά και τζιν! Η μόνη εξαίρεση η νύφη, που φορούσε ένα πολύ ωραίο μπλουζάκι μεταξωτό με απαλά χρώματα και μια πανέμορφη φούστα, σε τσιγγάνικο στυλ, που αναδείκνυε την όμορφη κορμοστασιά της!
Μια πολύ χαλαρή και άνετη ατμόσφαιρα που όλοι γλεντούσαν και χόρευαν ξέγνοιαστοι! Γύρισαν και κοίταξαν όλοι τους νεοφερμένους και ήταν σίγουρο, ότι η ευγένεια τους, βοήθησε πολύ ώστε να μην ξεσπάσουν σε τρανταχτά γέλια βλέποντας την Πιπίνα ντυμένη… μάσκαρα!
Αφού χαιρέτισαν δειλά τον Ιάκωβο και τη Φανή, προσποιούμενη η Πιπίνα πως λόγω του ατυχήματος δεν αισθάνεται καλά, έφυγαν άρον-άρον σχεδόν τρέχοντας. Έκλαιγε απαρηγόρητα στο αυτοκίνητο. Τέτοιο φιάσκο δεν μπορούσε να το φανταστεί! Άδικα προσπαθούσε ο Ανδρέας να την παρηγορήσει.
-Καλά, μου είπε η θεία Αγγέλικα, ότι θα μοιάζω με Καρδινάλιο…Ρεζίλι έγινα…μα πού να το φανταστώ... Υπολόγιζα πως θα ήταν πολύ επίσημος γάμος, κι όχι… νεανικό πάρτι σε παραλία.
Σήμερα, κάτι δεκαετίες αργότερα, οι δυο ηλικιωμένες γυναίκες, η Φανή και η Πιπίνα που διατήρησαν τη φιλία τους, αγκαλιασμένες κάτω από την περγουλιά, (:κληματαριά), προσπαθούν να καλύψουν τα κενά του χρόνου! Ο Ιάκωβος με τον Ανδρέα, πάρα δίπλα, παίζουν τάβλι, αναπολώντας τα παλιά! Και οι ώριμες κοπελιές μιλούν για όλα, ναι και για το γάμο της Φανής ξεκαρδισμένες στα γέλια με το πάθημα της Πιπίνας! Που πήγε στο γάμο σαν Καρδινάλιος και δεν ήξερε πού να κρυφτεί από την ντροπή της!
δ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου