Βρισκόμαστε στην Α΄ Κυριακή των Νηστειών και η Εκκλησία μας εορτάζει τον θρίαμβο της ορθοδοξίας, με την αναστήλωση των ιερών εικόνων. 120 σκοτεινά έτη πέρασε η Εκκλησία με διωγμούς, θανατώσεις, φυλακίσεις, απάνθρωπες τιμωρίες, όσων αντιστέκονταν στην προσβολή των ιερών εικόνων. Μέσα σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια, η Ορθοδοξία άντεξε και τελικά επικράτησε. Το Ορθόδοξο πνεύμα ήταν αυτό που έδωσε νόημα στον δύσκολο αγώνα τόσων ανθρώπων, οι οποίοι έδωσαν ακόμη και την ζωή τους για την πίστη τους.
Αυτό το πνεύμα καλούνται και οι χριστιανοί να ακολουθήσουν, ιδίως αυτήν την περίοδο της μεγάλης τεσσαρακοστής. Είναι το κατ’ εξοχήν στάδιο, στο οποίο ο χριστιανός εντείνει τον πνευματικό του αγώνα με την σαρανταήμερη νηστεία. Νηστεία, όμως, όχι μόνο με την αποφυγή συγκεκριμένων τροφών, αλλά και με την αποφυγή των παθών που ταλαιπωρούν εσωτερικά τον άνθρωπο και του αλλοιώνουν τον χαρακτήρα, βγάζοντάς τον από την πορεία του.
Όπως ο κάθε αγώνας αποκτά νόημα όταν γίνεται και με τους σωστούς όρους, έτσι και ο πνευματικός αγώνας του χριστιανού, με την νηστεία, αποκτά νόημα αν γίνεται σωστά, σύμφωνα με το Ορθόδοξο πνεύμα που θέσπισαν οι πατέρες της Εκκλησίας μας.
Νηστεία για τον ορθόδοξο χριστιανό σημαίνει αγώνας, προσφορά, θυσία. Πάλη με τον εαυτό του. Μίμηση του Χριστού, ο Οποίος νήστεψε στην έρημο σαράντα ημέρες πριν ξεκινήσει επίσημα το έργο Του. Νηστεία για τους ορθοδόξους είναι η έμπρακτη απόδειξη της πίστης τους, μακρυά από φαρισαϊσμούς και κοινωνικές τυπικότητες. Ο χριστιανός δεν νηστεύει για το καλό ή για να δείξει εικόνα καλού χριστιανού. Νηστεύει γιατί πιστεύει στον Θεό, γιατί θέλει να αγωνιστεί, το νιώθει ως πνευματική ανάγκη για τον εαυτό του, παλεύει με τα πάθη του, θυσιάζεται, γιατί θέλει να έχει στην ζωή του τον Χριστό. Η έννοια της θυσίας είναι η προσφορά στον Χριστό. Προσφέρει κάτι από τον εαυτό του. Του προσφέρει τον αγώνα του, ελπίζοντας στο έλεος και την αγάπη Του, ώστε να
καταφέρει να επιτύχει στον εσωτερικό του κόσμο την “καλήν αλλοίωση”, αυτή που μεταμορφώνει τον άνθρωπο και του δίνει πνοή ζωής.
Σε έναν κόσμο,
- που δείχνει ανήμπορος να διδαχθεί από τα λάθη του και συνεχώς τα επαναλαμβάνει, ψάχνοντας θύματα για να ρίξει τις ευθύνες και να τα σταυρώσει,
- που ο άνθρωπος αδίκησε τον εαυτό του όταν σταύρωσε τον Θεό του,
- που δεν έμαθε από την αδικία της σταύρωσης και γι' αυτό εξακολουθεί να σταυρώνει,
-που τα λόγια τελικά ακούγονται σαν ευχολόγια, χωρίς ουσία, γιατί όλοι μιλούν χωρίς την καρδιά τους, μόνο για να μιλούν,
- που δεν άφησε θέση στον Χριστό και γι' αυτό αγρίεψε,
σε έναν τέτοιο κόσμο, η ζωή του χριστιανού πρέπει να είναι το φωτεινό παράδειγμα και η μαρτυρία Χριστού. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που πρέπει να στολίζουν τον χριστιανό, χωρίς προσπάθεια και καλλιέργεια χάνονται. Η Εκκλησία μας δίνει ευκαιρίες για αναθέρμανση της πίστης μας. Η αγάπη, η χαρά και η ειρήνη χωρίς προσπάθεια μετατρέπονται σε οργή, ταραχή και μίσος.
Εύχομαι το φως του Χριστού, που έλαμψε στις καρδιές και δυνάμωσε την πίστη, όλων των μαρτύρων και ομολογητών της Ορθοδοξίας μας, να λάμψει στην ζωή του κάθε ορθόδοξου χριστιανού και να διώξει κάθε σκοτάδι, που απειλεί και τον βγάζει από την πορεία του.
Καλή δύναμη για το υπόλοιπο της μεγάλης τεσσαρακοστής.
+αρχ. Βαρθολομαίος, Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου