Οι Άγιοι Απόστολοι έκαμαν την υπέρβαση

Κυριακή Β΄ Ματθαίου

7/7/2024

Γράφει ο π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣ

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή παρουσιάζει την κλήση στο αποστολικό λειτούργημα των τεσσάρων πρώτων μαθητών του Κυρίου. Οι άνθρωποι αυτοί, όπως μας πληροφορεί ο ιερός συγγραφέας, ήταν αλιείς στο επάγγελμα και δραστηριοποιούνταν στη θάλασσα της Γαλιλαίας. Μόλις γνώρισαν τον Ιησού  και άκουσαν τον πύρινο λόγο του, άφησαν τις ασχολίες τους (επαγγελματικές και μη) και Τον ακολούθησαν.

Η κλήση αυτή των Αποστόλων φέρνει στη μνήμη μας, λόγω πολλών ομοιοτήτων, την κλήση των Προφητών στην Παλαιά Διαθήκη. Οι Προφήτες, όπως και οι Απόστολοι, δέχτηκαν να σηκώσουν στους ώμους τους ένα επίπονο λειτούργημα, έχοντας να αντιμετωπίσουν την προκατάληψη του λαού και των αρχών, που τις περισσότερες φορές κατέληγε σε βασανιστικό και βίαιο θάνατο.

Ένα ερώτημα, που ίσως γεννάται σε κάποιους, είναι, γιατί ο Ιησούς για ένα τόσο σημαντικό λειτούργημα επιλέγει απλούς ανθρώπους, λαϊκούς θα λέγαμε, ανθρώπους του μόχθου και της βιοπάλης, οι οποίοι στερούνται ενδεχομένως και της βασικής εκπαίδευσης, αποφεύγοντας τους εγγραμμάτους Ιουδαίους, όπως π.χ. τους Φαρισαίους. Η απάντηση δεν είναι δύσκολο να δοθεί. Μέσω των απλών καθημερινών ανθρώπων προέρχεται η αλλαγή, την οποία υπόσχεται ο Θεός και πραγματοποιεί με την έλευση του Ιησού σ’ αυτόν τον κόσμο. Οι άνθρωποι αυτοί πίστεψαν στην αλλαγή που έφερνε ο Ιησούς και προσπάθησαν γι’ αυτήν.

Οι «ισχυροί» άνθρωποι επενδύουν κυρίως στα σίγουρα, δεν ριψοκινδυνεύουν σε θέματα που δεν εγγυώνται την επιτυχία. Οι Άγιοι Απόστολοι έκαμαν την υπέρβαση, ακολούθησαν Τον Ιησού που δεν τους υποσχέθηκε μεγαλεία, ανέσεις, και υψηλό βιοτικό επίπεδο αλλά σταυρό και θυσία.

Στην πίστη των Αποστόλων οικοδομήθηκε η Εκκλησία, μια πίστη τόσο καινοτόμα για τα δεδομένα της εποχής τους, τόσο ακατανόητη για την ανθρώπινη νοημοσύνη, μια πίστη όμως που τους κατέστησε από απλούς αλιείς, αλιείς ψυχών.

Ας κοιτάξουμε καλύτερα μέσα μας και ας παραδειγματιστούμε από το λαμπρό παράδειγμά Τους. Ας ακολουθήσουμε ουσιαστικά και όχι τυπικά τον Κύριο, ο οποίος δεν μας εγγυάται καμία κοινωνική ή οικονομική άνοδο, αλλά πνευματική ολοκλήρωση. Αμήν!