Περί Επισκόπων φωτισμένων και μη για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο

Σχολιάζει ο Σεβ. Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ κ. Νεκτάριος 

Διαβάζω σε εγκύκλιο Επισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος το εξής: «Ἄς μήν νομίζουμε δέ ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα στίς Συνόδους ἐνεργεῖ μηχανικά. Ὅτι, δηλαδή, ἄν ποῦν στήν ἀρχή οἱ Ἱεράρχες μιά προσευχή, ἔρχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα σ᾽ αὐτούς καί γίνονται αὐτομάτως φωτισμένοι καί παίρνουν λοιπόν φωτισμένες ἀποφάσεις. Ὄχι! Δέν εἶναι ἐδῶ ὅπως στά Ἱερά Μυστήρια, πού καί ἀνάξιος νά εἶναι ὁ λειτουργός τελεῖται τό Μυστήριο. Ἐδῶ πρόκειται γιά ἁγιότητα καί γιά θεολογία τῶν μελῶν τῆς Συνόδου. »

Είναι αλήθεια ότι η θεολογία είναι χάρισμα. Επίσης είναι αλήθεια ότι τα περί της πίστεως μπορούν να τα εξηγήσουν καλύτερα αυτοί που μετέχουν της αγιοπνευματικής εμπειρίας.

Αλλά το παράδειγμα περί φωτισμένων επισκόπων που συμμετέχουν σε Συνόδους και αναξίων επισκόπων που τελούν την θεία λειτουργία είναι ατυχές.

Πως είναι δυνατόν ο Θεός να ανέχεται κάποιον ανάξιο να τελεί την Λειτουργία λόγω της ιερωσύνης και να μην ανέχεται την συμμετοχή του ιδίου αναξίου κληρικού στη Σύνοδο; Η ιερωσύνη λειτουργεί χαρισματικά στη Λειτουργία κι όχι στη Σύνοδο; Η Λειτουργία και η Σύνοδος των Επισκόπων δεν είναι έργο διακονίας των πιστών; Στην Σύνοδο συναθροίζονται οι Επίσκοποι για να μετρήσουν το μέγεθος του φωτισμού και της αγιότητός τους;

Κι αλήθεια ποιος είναι ο κριτής που θα αποφανθεί ποιος είναι φωτισμένος και ποιος όχι; Ποιος είναι ανάξιος και ποιος όχι; Ποιος είναι παλιάνθρωπος και ποιος όχι;

Αν ισχύει αυτή η άποψη, τότε πως θα ερμηνεύσουμε τα όσα λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης περί του Καϊάφα; Ο Καϊάφας αν και ανάξιος προφητεύει λόγω της Αρχιερωσύνης και προς χάριν του λαού. Ή δεν έγινε έτσι το πράγμα και ο Ιωάννης μας παραπληροφορεί;

Όντως το Πανάγιο Πνεύμα δεν δρα μηχανικά. Είναι Πνεύμα ελευθερίας και δρα ελεύθερα. Μη σας φανεί παράδοξο ότι μερικές φορές μπορεί να εκφρασθεί και μέσω επισκόπων που κάποιοι θεωρούν αναξίους.

Δύο λόγοι βασικοί εξηγούν την στάση αυτή του Αγίου Πνεύματος:

Πρώτον, η Αρχιερωσύνη υπάρχει για το λαό κι όχι για το πρόσωπο του κληρικού. Ο Επίσκοπος στη Σύνοδο μετέχει όχι ως άτομο αλλά ως εκκλησία: φέρει μαζί του όλη την τοπική εκκλησία στην οποία προεδρεύει της θείας ευχαριστίας,

Δεύτερον, διότι ο θεωρούμενος ως ανάξιος επίσκοπος ταπεινώθηκε και συμμετείχε στη σύναξη των Επισκόπων και έκαμε υπακοή στο θέλημα της Εκκλησίας.